Reisverslag Verenigde Staten 21 juni-19 augustus 1998

Reisverslag Pyreneeën 20-28 september 1995
Reisverslag Aruba 6-13 januari 2000

Eerste echte verre reis: een maand met de tent door het westen van de Verenigde Staten. Van Denver naar Olympic National Park en weer terug

21juli 1998

Op weg

By |21 juli 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Alles staat ingepakt (al zo'n twee weken overigens) en Caro brengt ons naar Schiphol (erg druk daar). Daar is het erg druk voor een door-de-weekse dinsdag. We checken de bagage in en worden er uit gepikt voor een security check. We komen er echter zonder problemen door heen (keurige burgers nietwaar) en we gaan naar de gate. Het vliegtuig vertrekt met een half uurtje vertraging richting Washington. Onderweg halen we het half uurtje vertraging in en precies op tijd landen we in een warm en stoffig Washington. We merken echter weinig van de hittegolf die Amerika teistert, vanuit het geaircode vliegtuig zo de gekoelde luchthaven in. We moeten de bagage oppikken en weer in checken omdat we nu alleen nog maar een binnenlandse vlucht maken. Het vliegtuig naar Denver vertrekt op tijd en op wat enorme donderwolken na die we moeten omzeilen is er "geen vuiltje" aan de lucht. Rond een uur of 5 in de avond nemen we de metro (!) van luchthaven gebouw C naar het hoofdgebouw van de luchthaven van Denver. Dat is een hal die is opgebouwd uit grote tentdoeken, afgeleid van de tipis van de indianen. De bagage wordt opgepikt en we gaan naar de Alamo balie om onze auto op te pikken. Toen Caro ons wegbracht vertelde ze dat toen zij in Amerika waren, de autoverhuurders constant probeerde een auto uit de duurdere klassen te verhuren, en ja wel, een tranentrekkend verhaal over hoe onze kleine auto het vast niet zou gaan redden als [...]

22juli 1998

On the road

By |22 juli 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Nadat we om half 10, half 11, half 12, half 1, half 2, half 3, half, half 5 en half 6 wakker werden (noemen ze jetlag) werden we opgeschrikt door een stem over de intercom die iets heel onduidelijks zei over fire and clearing. Omdat er niets te zien of te horen was en de boodschap niet herhaalt werd, zijn we er maar vanuit gegaan dat er niets meer aan de hand was en zijn we rond een uur of 6 opgestaan. Onderweg naar de eetzaal was er ook niets te zien, iedereen zat gewoon te ontbijten dus zijn we maar mee gaan doen: TV aan, muffins, oploskoffie en aanmaak jus d'orange, kortom life in the American way. Na het ontbijt de bagage uit de kamer gehaald en door de portier de auto voor laten rijden. In de buitenwijken van Denver proberen we wat campinggasjes op de kop te tikken maar al zijn de shops groot genoeg om met de auto door te cruisen, geen gasjes. Daarom maar gas gegeven in de auto. Dat gas geven is wel heel beperkt, je geeft gas totdat je de juiste snelheid hebt, stelt de cruisecontrole in en klaar ben je. Nog af en toe een beetje bijsturen maar met de kaarsrechte highway's is zelfs dat geen opgave. Jammer dat de airco niet geïnstalleerd is want het is toch al gauw zo'n 90° F (voor 't gemak: -32 * 5/9 geeft Celcius) en dat is warm. In Nederland hadden we special nog verzocht om [...]

23juli 1998

And Bob’s your uncle!

By |23 juli 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Vanmorgen snel ingepakt en bij een tankstation in een soort wegrestaurant ontbeten, nou ja ontbeten, het was meer een compleet dagrantsoen. Een gewone boterham is er hier niet bij, ontbijten begint bij 2000 calorieën. We gaan op weg naar Grand Canyon en dat is een aardig stukje rijden. Onderweg is het landschap prachtig en de Rocky's laten zich van hun beste kant zien. Rond een uur of 3 arriveren we bij het Visitor Centre van de North Rim, zo'n 41 kilometer bij de Grand Canyon vandaan. Dit is het minst toeristische kant van de Grand Canyon. Er zijn twee campings in de buurt en zo'n 23 mijl verderop richting het park nog een. Verder is er een camping in het park zelf. We bellen naar de camping in het park en dat blijkt vol te zijn tot en met augustus. We besluiten om de dichtst bij het park gelegen camping te proberen en rijden over een beroerde weg. Het is een onverharde weg met veel kuilen en halverwege begint het ook nog eens flink te regenen. Onderweg zien we al bordjes staan waarin de camping vol verklaart wordt maar we zijn nu al zo'n eind dat we besluiten het er op te wagen. In de stromende regen staan we bij de ingang om boos te woord te worden gestaan door Bob, de camping eigenaar: of we de bordjes niet gezien hadden. Morgenochtend maken we een kans, nu niet meer. OK, dus in de stromende regen rijden we over de rough [...]

24juli 1998

The Big Hole

By |24 juli 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

De dag begint akelig vroeg en als ik zeg vroeg dan bedoel ik vroeg, een werkdag is uitslapen vergeleken bij de 5 uur die we nu moeten trotseren. Maar als je een happy camper wilt worden moet je er wat voor doen. De tent is nat, de camping nog in duisternis gehuld maar voor ons zijn er nog een aantal mensen aan het opbreken. Als je goed luistert hoor je over de hele camping het tikken van haringen die tegen elkaar schoon geslagen worden en tent stokken die op elkaar worden gegooid. Er bekruipt ons het gevoel dat er een soort van Goldrush op gang gaat komen naar de vrije plekken bij Uncle Bob. De buren vertrekken net een fractie eerder als wij en dan zal je net zien dat zij het ene vrije plekje bemachtigen waar wij zo op hopen. Michael Knight en Kid zetten de achtervolging in. Met gevaar voor eigen leven scheuren de twee auto's over de dirtroad (die wij intussen al aardig kennen) en dus kunnen we vlak voor de camping de auto in halen en rijden we als eerste de camping op. Achter ons zien we de andere auto onverminderde vaart rechtdoor richting het park rijden...Op de camping is het rustig, als ze in Amerika zeggen dat een camping vol is bedoelen ze dat er een gemiddelde dichtheid per vierkante mijl is die in het niet valt bij de Noord-Oost polder. Er zijn een paar plekjes vrij en we nemen een plekje dat ongeveer 50 [...]

25juli 1998

Van Uncle Bob en Uncle Jim

By |25 juli 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Vandaag gaan we weer richting Grand Canyon. We zijn allebei met hoofdpijn opgestaan (waarschijnlijk van de wijn van gisteren of vanwege het feit dat we 12 uur aan één stuk geslapen hebben). Voor we op stap gaan willen we eerst nog naar Nederland bellen. Dat heeft nogal wat voeten in aarde maar na een half uurtje proberen lukt het uiteindelijk. Ook hebben we vast een camping voor Yellowstone gereserveerd om te voorkomen dat het weer vol zou zijn. Het plan is om de Uncle Jim trail te lopen, een mooie wandeling over de rand van de Grand Canyon met af en toe de prachtigste doorkijkjes naar de Canyon. Op het pad en in de rotsen zitten honderden fossielen. Er zit ook een soort hele mooie hagedissen met een soort ruitachtige platte kop. De wandeling valt mee omdat het vrij vlak blijft en rond een uur of 3 zijn we terug bij de ingang van het park. Omdat we nog tijd genoeg hebben rijden we een rondrit langs een aantal uitkijk punten zoals Cape Royal en Angel's Window die garant staan voor een overweldigend uitzicht. We kunnen zelfs de Coloradoriver zien stromen. Een ranger staat bij een van de uitzichtpunten een verhaal af te steken en dat is erg leuk. Hij verteld over de eerste menselijke bewoning en hoe de rivier zich heeft ontwikkelt door de jaren heen. Hij is duidelijk een professional want zijn verhaal is leuk en kleurrijk. We blijven tot het einde toe luisteren. Vervolgens rijden we terug [...]

26juli 1998

Langs het randje

By |26 juli 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Vandaag is het tijd voor een stevige wandeling en de voortekenen zijn goed: een stralend blauwe lucht. Het wordt de Wid Fosstrail die zo'n 6 uur zal moeten gaan duren. Eerst kopen we nog wat proviand voor onderweg en met genoeg eten en drinken gaan we op pad. Aan het begin van het pad staat een kastje met folders die je voor een quarter mee mag nemen. Het lopen gaat niet al te zwaar want ook al zit er wat dalen en stijgen in, het duurt nooit lang en dus heb je weinig last van de kuiten. De Canyon vergezelt ons als een trouwe gids en na stukjes door het bos word je altijd weer getrakteerd op een prachtig uitzicht over de Big Hole. Op de helft van de heenweg is er een mooi uitzichtpunt en kunnen we rondom kijken. Achter ons levert dat een donkere hemel op met zwarte wolken. In elke brochure en krantje wordt gewaarschuwd voor de bliksem op de Grand Canyon met name op de North Rim omdat die het hoogste is en daar schijnt ook hier de bliksem een voorkeur voor te hebben. We gaan verder maar houden het in de gaten en langzamerhand wordt het erger. Als het dan echt begint te onweren in de verte besluiten we terug te gaan. Als we een halve mijl terug gelopen hebben komen we Amerikanen in korte broeken en T-shirts tegen die gewoon door lopen, dus keren we ook weer om en laten ons niet kleineren door [...]

27juli 1998

Bye bye Bob

By |27 juli 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Vandaag is het Bye Bob want we gaan weer verder. We gaan op weg naar Moab, een klein plaatsje vlak bij het National Park Arches. Voor een groot deel gaat de route over dezelfde weg als we een paar dagen geleden genomen hebben. Onderweg scoren we ergens dure broodjes die heel vies zijn en later goedkope broodjes die heel lekker zijn. Tijdens de reis horen we overal Nederlands, bij het tankstation staan twee in het Nederlands ruzie te maken en in de Subway ontmoeten we een Nederlander die een museum in de buurt beheert. Rond een uur of vijf komen we op onze zeer strak georganiseerde camping aan. Er zijn veel, heel veel regels maar alles is dan ook echt "spotless". Je kunt er van de vloer eten maar belangrijker nog, ze hebben er douches! In de verte zien we de bijna verplichte namiddag thunderstorm op komen dagen dus zetten we snel de tent op en gaan inkopen doen. Ondanks dat het een redelijk groot stadje is vinden we pas na veel zoeken een supermarkt. Eindelijk weer eens echt eten! En wat voor eten: witlofsalade met Roquefort en walnoten en gebakken aardappeltjes.

28juli 1998

Arches!

By |28 juli 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

We zijn de dag begonnen met een lange en uitgebreide douche. Het bord "Spotless Showers" langs de kant van de weg mag voor mijn bezoek dan waar zijn maar als ik klaar ben is er genoeg vuil van mijn lijf afgekomen om een kleine Grand Canyon te maken. Het ontbijt volgt en vervolgens vertrekken we naar het park. We hebben bij Grand Canyon een jaarkaart voor alle nationale parken in Amerika gekocht dus we kunnen zo door rijden. We verkennen het park door de enige weg af te rijden. Aan het einde bij de parkeerplaats zetten we de auto neer en maken een korte wandeling. Het is een ontzettend mooie maar vooral vreemde omgeving. De rotsformaties zijn op de meest onmogelijke manier vormgegeven. Platen van 5 tot 10 meter dik staan als een muur dwars overeind, zachtere gedeeltes van de rotsformaties vallen eerder weg dan de hardere bovenliggende lagen en vormen zo gaten in hardere gedeeltes, als een soort natuurlijke bruggen, er zijn versteende duinen, het is soms zo raar dat je ogen niet goed focussen omdat ze op het verkeerde been worden gezet. We zouden eigenlijk een korte wandeling gaan maken, vanwege mijn herstellende blaren, maar we missen ergens een afslag en komen op de primitive trailloop terecht en maken uiteindelijk een rondwandeling van 4 uur. Het is werkelijk een fantastische wandeling in de hitte van de nog steeds woedende hittegolf. Om half 2 zijn we, drijfnat van het zweet, terug bij de parkeerplaats en kunnen dan moe maar [...]

29juli 1998

Sunset in Arches

By |29 juli 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Vanmorgen was er weer een strak blauwe lucht dus zijn we maar vroeg op pad gegaan om de hitte voor te zijn. In het park hebben we de wandeling gemaakt naar de Delicate Arch, een hele bijzondere rotsformatie van zo'n 30 meter hoog die het meest lijkt op een middel met een paar benen. De wandeling is zwaar in de hitte en de steile paden maar zeker de moeite waard. In de schaduw van de arch hebben we wat gegeten om vervolgens de terugweg te aanvaarden naar de ge-aircode auto. Voor de lunch rijden we weer even naar de saladbar in het stadje. Omdat het intussen echt te warm is geworden (104°F = 40°C) lanterfanten we wat bij de tent en het zwembadje. We doen de was, boodschappen. Willem heeft hoofdpijn en ligt in de schaduw in het kleine beetje wind wat er is. Gelukkig zakt de hoofdpijn. Na het eten blijkt dat de standaard regenbui uitblijft en rijden we hals over kop naar het park omdat de rode arches met het licht van de ondergaande zon nog mooier schijnen te worden en dat is ook zo. De Spectacle zijn bijna bloedrood. De ondergaande zon met zijn rode licht maakt het een betoverde wereld, dit park behoort werkelijk tot de mooiste dingen die ik ooit in mijn leven gezien heb.

30juli 1998

Een saaie dag met een spannend einde

By |30 juli 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Vandaag wordt geen spannende dag, vandaag gaan we namelijk autorijden. Nou kun je dat in Nederland ook maar als je daar goed gas geeft en je telt tot honderd dan ben je er. In Amerika doen ze dat anders, groter zullen we maar zeggen. Om half negen vertrekken we uit Moab en om half vijf rijden we een camping op in Pocatello. Op de kaart zijn we maar nauwelijks opgeschoten in het echt hebben we er een rit van rond de 1000 kilometer op zitten. We hebben veel woestijnachtig gebied, bergen en vlaktes gezien. Rond Salt Lake City in een onvervalste Filet American gestaan met uitzicht op de zoutvlaktes. Al met al geen dag om over naar huis te schrijven alhoewel ik dat nu wel min of meer zit te doen. We hebben net het eten achter de rug en zijn nu koffie aan het zetten en de vraag is: is de bui er eerder dan de koffie. Donkere wolken, bijna zwarte wolken pakken zich samen en net na de koffie barst de bui los. De regen valt echt met bakken uit de hemel en het onweert ook flink. Onder de miniluifel van het trekkerstentje dat we gebruiken voor snelle overnachtingen, lekker met een bakje koffie kijken we toe. Plotseling met een enorme knal ontploft er een soort bus die aan een elektriciteitsmast hangt. Blijkbaar is de bliksem er in geslagen. De bus staat in brand en stinkt enorm. Om ons heen zijn de lichten in de huizen uit. Aangezien [...]

31juli 1998

Yellowstone

By |31 juli 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Vandaag gaan we proberen om in Yellowstone te geraken. We rijden door een relatief vlak gedeelte heen met hier en daar zelfs moerassen. De laatste 100 kilometer richting West-Yellowstone rijden we door een soort groot rietveld heen waar links en rechts waterloopjes te zien zijn. Rond lunchtijd komen we in het stadje aan. Het ziet er een beetje uit als een Wild-West stadje, soms overduidelijk gemaakt maar soms ook authentiek. We rijden door naar camping Madison aan de westkant van Yellowstone. Het is een echte parkcamping dat betekent geen overbodige luxe maar gelukkig wel een echte WC en geen gat in de grond. We worden uitgebreid gebrieft over de gevaren en moeten alles waar een voedselluchtje aan zit in de auto houden. Als je kookt moet je het water afgieten bij de WC anders komen er beren of lynxen op af. Water moet je opbergen en voedsel al helemaal, kortom op de slaapzak na, alles in de auto. Als eerste brengen we een bezoek aan het Lower bassin. Het is er prachtig: hete bronnen met allerlei kleuren, modderpoelen die bubbelen, opspuitende geiser. De zwavelgeur is wel erg penetrant en blijft lang in je neus hangen. 's Avonds is het erg koud en moeten we dus een flink fikkie stoken om warm te blijven. Erg lang houden we het overigens niet uit. Om half tien liggen we ontdaan van elke voedselgeurtje in de slaapzak.

1augustus 1998

Meer yellowstone

By |01 augustus 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Vandaag uitgeslapen tot half 10! Normaal wordt je in de tent al om een uur of 7 wakker maar omdat de lucht bewolkt is worden we nu eens niet door de hete zon de tent uitgebrand. De nachten zijn hier berekoud (niet letterlijk trouwens) dus rijden we vandaag even naar West-Yellowstone om een deken te kopen en bellen we gelijk even met het thuisfront om door te geven dat alles nog goed gaat. We bellen via de creditcard dus dan kan je lekker lang bellen omdat je de klap thuis pas krijgt. Op de terugweg naar de camping is er opeens een file en even later zien we waarom. Een knaap van een bizon slentert langs de berm en trekt zich niets aan van al die auto's. 's Middags rijden we naar de Towerfalls waar we een wandeling maken. Het is erg mistig dus de grote waterval is niet echt goed te zien maar het geluid is wel veelbelovend. We rijden door naar de Mamoth Hotsprings. Dat is een bron die allemaal plateau's heeft gemaakt in een soort halve cirkel. De bossen in Yellowstone zijn grotendeels verwoest door de hevige bosbranden van 1988. Overal staan zogenaamde "snags" afgebrande en kale stammen van bomen. De aangroei gaat erg langzaam en het ziet er soms erg deprimerend uit. Op de terugweg hebben we een wandeling gemaakt in het Norris bassin. We waren net op tijd om een uitbarsting te zien van de Norris geyser. Dat was erg indrukwekkend. Het water begon langzaam [...]

2augustus 1998

Old faithfull

By |02 augustus 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Lekker warm in m'n slaapzak onder onze nieuwe deken, met een zacht miezerig regenbuitje op de tent, rust op mij de zware taak om deze dag te verslaan. Zal ik beginnen met Old Faithfull, met onze eigen geiser, de douche of met Morning Glory? Ik begin maar gewoon bij het begin. Na het ontbijt in een heerlijk zonnetje nemen we de auto om naar Norris bassin terug te rijden omdat we daar gisteren gebleven waren en nog niet alles gezien hadden. We hebben een uitbarsting van de Echinus geyser bijgewoond. Bij deze geyser vult het gat zich langzaam en als hij lijkt te gaan overlopen, ontploft alles en schiet er een stoomkolom van tientallen meter de lucht in. Dampende riviertjes en meertjes zorgen voor een alom aanwezig zwavellucht. We verkassen naar het Procelain bassin en daar loopt een ranger die een rondleiding aan het houden is en we haken aan. Het bassin is een bijna witte vlakte, vanwege het afgezette silicium waar hier en daar geysers spuiten. In eerste instantie is de rondleiding nauwelijks interessant omdat de beste man niet veel meer doet dan foto's uit de "old days" laten zien. Net als we besluiten af te haken wordt het leuk en tovert de man wat touw, een stok en thermometers te voorschijn. Er wordt gemeten hoe warm het water is en gekeken wat dat met de kleur ervan doet. De kleur wordt namelijk bepaald door bacteriën die in het water leven. De bruine bacteriën houden het meest van warmte, [...]

3augustus 1998

Olympic National Park

By |03 augustus 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Gisteren hebben geprobeerd om zover mogelijk richting Olympic National Park te rijden. In Montana kun je gelukkig aardig doorrijden want daar is geen speedlimit. Om ongeveer 5 uur zijn we het zat en strijken neer op een KOA camping in St Reggis. Er is zelfs een zwembad dus kunnen we de stoffigheid van een dag rijden even afspoelen. We fooden wat fast en doen wat inkopen en that's all folks. Ook vandaag moeten er kilometers of beter nog: miles gemaakt worden. Gelukkig zijn er wat stimulerende maatregelen genomen door de Amerikanen. Allereerst gaat de tijd een uur terug dus een uur meer te leven op deze dag en als tweede blijkt de schaal van de kaart van Washington veel kleiner dan die van Montana waardoor we op de kaart opeens veel meer kilometers lijken te maken. Montana vliegt voorbij, Idaho gaat, maar in Washington is de speedlimit weer gewoon 60, dus dat gaat minder hard alhoewel we intussen wat minder bang zijn voor de highway patrol. De reis gaat verder voorspoedig en rond een uur of 5 rijden we Aberdeen binnen, onderaan het Olympic schiereiland. We besluiten nog wat door te rijden en komen in de bossen terecht die de kustweg omgeven. Op het eerste gezicht lijkt er niets geks aan totdat je ontdekt dat de verhoudingen niet kloppen, de auto's voor ons zijn te klein of de bomen zijn te groot. Het blijkt het laatste te zijn en we zitten in een regenwoud met reuze bomen, niet zo groot [...]

5augustus 1998

Olympic National Park continued…

By |05 augustus 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Vandaag gaan we eerst de omgeving wat verkennen voor de volgende dagen en wat boodschappen doen. We bezoeken het Visitor Centre en een Safeway. Terug op de camping eten we wat en gaan vervolgens een wandeling maken langs het strand. Het wordt ons wel duidelijk waarom ze het hier een regenwoud noemen! Niet dat het met bakken uit de lucht valt maar er komt een constante drizzle naar beneden. De vochtige lucht van de Pacific wordt tegen de vulkanische bergruggen van Olympic omhoog gestuwd en regenen leeg, de hele dag door. Het gekke is dat het natste stukje Amerika en het droogste stukje Amerika hier op nog geen 20 kilometer afstand van elkaar zijn te vinden, als de bewolking eenmaal tegen de bergrug is opgestuwd en weer daalt bevat deze bijna geen vocht meer en aan de andere kant heeft het dus al zolang als er gemeten is (vanaf 1909) nog maar 6cm geregend. De kust is wel erg mooi, de bomen groeien tot aan het strand en de aangespoelde bomen zijn geloogd door het zout bijna wit geworden. Het strand wordt afgewisseld met vooruitspringende rotsen waarvan sommige vreemd verweerd zijn. Tussen die rotsen vind je tidepools met veel mooie zeesterren, paars, oranje en geel, krabjes, garnaaltjes en kleine vissen. Veel schelpen vinden we overigens niet. Het is intussen 4 uur geworden en we maken rechtsomkeert. Onderweg komen we nog een Amerikaanse tegen die erg opdringerig ons probeert te verleiden om een zeester op onze arm te nemen. Daar ben [...]

9augustus 1998

Olympic National Park III

By |09 augustus 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Donderdag 6 augustus Vanmorgen hebben ons boeltje gepakt en zijn we naar een andere camping verkast die dichterbij Olympic National Park is en wat minder deprimeren en vochtig. We staan nu op Elwha campground. Nadat we alles opgezet hebben en wat gegeten hebben zijn we een wandeling gaan maken. De wandeling ging naar de Hot Springs een soort warme zwavelige bubbelbaden. Overal zitten wandelaars half naakt in de poeltjes met warm water. Er zijn dijkje gemaakt om een soort bad te creëren. Als we een vrije poel vinden gaan we er even in. Het water is heerlijk warm alleen stinkt het wat naar rotte eieren. De trouwring komt er onder invloed van de chemicaliën zwart uit maar gelukkig verdwijnt dat na verloop van tijd. Na de wandeling gaan we op zoek naar douches kortom wij zijn weer herboren. Vrijdag 7 augustus Tanja sinds vannacht de hele tijd last van krampen in haar buik dus doen we rustig aan vandaag. We doen de was bij dezelfde toko waar we gisteren gedoucht hebben en we brengen onze eerste 5 fotorolletjes weg. We rijden het park in en nemen de auto naar Hurricane Ridge en vandaar uit naar Obstruction Point. Het is een prachtige pas met mooi uitzicht en veel herten. We lopen nog even door een sneeuwveld en vlak bij de parkeerplaats zit een moederhert met haar jong in de schaduw van een boompje alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, terwijl er op 10 meter afstand mensen voorbij lopen. [...]

10augustus 1998

Mount St. Helens

By |10 augustus 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Op het gevaar af bedolven te worden onder een vulkaanuitbarsting gaan we vandaag op weg naar het vaste land van Washington. Via allerlei obscure secundaire weggetjes belanden we rond een uur of drie in het National Vulcanic Monument. In eerste instantie denk je: als dit nog maar wat word: je rijdt kilometers lang door prachtige bossen en ongerepte weides. Dat veranderd als we bij het eerste uitzichtpunt aankomen. In de verte zien we een berg waarvan het lijkt of de houtvesters er flink bezig geweest zijn. Als we verder rijden blijkt het bos niet gekapt, maar door de enorme explosie van de vulkaan om ver te zijn geblazen. Overal is de aarde bedekt met puimsteen, grijs en licht door de luchtbellen die er in zitten. Alle bomen in een cirkel van zo'n 60 kilometer zijn omver geblazen of verbrand. Als we op een heuveltop aankomen hebben we een prachtig uitzicht op de big 4: Mt Reinier, Mt Adam, Mt Hood en Mt St Helens, 4 grote vulkanen die in slaap zijn maar zeker niet dood. Steeds dichter bij St Helens komen we totdat we bij Windy Ridge aan komen. Dit is het dichtstbijzijnde punt omdat het gevaarlijk is om dichterbij te komen in verband met mogelijke aardverschuivingen. Voor ons ligt hij of liever zij. De top is eraf geblazen en aan de noordkant is de hele flank naar beneden gestort. Hierdoor werd het hoofdkanaal geblokkeerd waardoor er een enorme explosie volgde die insloeg als een atoombom. Er is een meer, [...]

11augustus 1998

Interstate 84

By |11 augustus 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Ternauwernood ontsnapt aan de woede van St. Helens gaan we over een slingerweg door de bossen op zoek naar de Interstate die ons uit de staat Washington zal brengen. Een route plannen via een kaart blijft in berggebied een hele opgave, wat op de kaart een redelijk rechte lijn lijkt is in werkelijkheid een slingerweg met veel haarspeldbochten. Toch besluiten we de gok te wagen en gaan binnendoor. Aanvankelijk lijkt het slecht uit te pakken, alhoewel de weg prachtig is slingert hij door het landschap maar opeens is daar, veel sneller dan verwacht, Interstate 84. De Interstate loopt langs de Columbiarivier en geeft mooi uitzicht op de tientallen dammen en sluizen die er in aangebracht zijn. Als de rivier eenmaal afbuigt ligt een saai en lang stuk Oregon voor ons. De begintijd waarin we ons keurig aan de maximum snelheid hielden is intussen lang achter ons gebleven en de mate van saaiheid van het landschap is evenredige met de druk op het gaspedaal. Tanja heeft op haar bovenbeen een insectenbeet opgedaan van een of ander exotisch beest en dat is een enorme plak geworden die erg jeukt. We stellen ons ten doel om Oregon door te komen en dat redden we met de hakken over de sloot. In Caldwell vinden we een camping en we zoeken een rustig stekkie bij een vijvertje. Als de tent eenmaal staat en wij rustig in de avondzon zitten bij te komen van een lange dag, blijkt de pauze voorbij te zijn en komen uit [...]

13augustus 1998

The Rockies

By |13 augustus 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Gisteren hebben we weer kilometers gevreten, liever nog miles eaten, zoals ze hier zeggen. We hebben geprobeerd om zover mogelijk in Wyoming door te dringen en dat lukt aardig want Wyoming is saai en dus rijden we hard. Zodoende komen we tot Rock Spring. We scoren wat fastfood omdat we geen zin hebben om te koken en zetten de tent op in een enorme grintbak die er uit ziet als een grote parkeerplaats, vol met RV's (Amerikaanse campers). We rijden naar de Mall, kopen daar twee spijkerbroeken voor ƒ40 per stuk en een paar CD's om de tijd te doden onderweg. Gelukkig liggen hier de spoorlijn en de Interstate een flink stuk van de camping dus we slapen heerlijk Vandaag de laatste rijdag en dat is maar goed ook. Als we van tevoren hadden geweten dat het zover zou zijn hadden we waarschijnlijk niet naar Olympic National Park gegaan maar dat is achteraf gedacht. We zijn namelijk 5 rijdagen kwijt geraakt om er te komen en dat is te veel van het goede. Overigens was het wel een erg mooi park dus dat is een mooie pleister op de wond. Nu komt toch het einde in zicht van al dat rijden en het paard ruikt de stal zoals een oude Amerikaans spreekwoord zegt. Als je dit combineert met de enorme saaiheid van oostelijk Wyoming betekent dat toch zeker 95 miles in plaats van 75. Tot aan Rawlings geen probleem maar dan verschijnen er achter ons opeens heel veel lampjes die [...]

14augustus 1998

Bear Lake

By |14 augustus 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Via wat omwegen (geld afhalen, tanken en een mislukte poging Nederland te bellen) rijden we het park binnen. Het landschap doet veel liefelijker aan dan in de andere parken tot nu toe, waarschijnlijk doordat het hier groener is en omdat er vrij veel vlakke plateaus zijn. We parkeren de auto op het overvolle parkeerterrein bij Bear Lake en beginnen aan onze wandeling langs de meren, door bossen en een waterval. Vlakbij in de bosjes schiet opeens een hert weg, niet helemaal duidelijk wie er het meeste schrikt. Halverwege de wandeling zien we de lucht al wat betrekken en hier en daar valt er al een drup, maar tijdens de laatste twee mijl worden we belaagd door een ontzettend harde hagelbui. Het doet gewoon zeer aan ons hoofd maar gelukkig bieden de bomen wat bescherming. Na de hagelbui blijft het regenen en kletsnat stappen we aan het einde van de wandeling in de overvolle, beslagen schoolbus die een soort route onderhoud tussen de verschillende parkeerplaatsen en wandelingen. Op de terugweg bezoeken we het Moraine Park Museum en dat is erg leuk, meestal vind ik museum niet echt lang genoeg interessant maar deze was erg leuk en mooi opgezet. In Estes Park doen we boodschappen en vervolgens rijden we door naar de camping. Daar krijgen we onmiddellijk weer bezoek van onze huisvriend de eekhoorn. Hij wordt steeds brutaler en loopt gewoon de tent in en over onze schoenen heen en klimt zelfs via mijn broek op mijn schoot. Aaien mag je hem [...]

15augustus 1998

Fall River Trail

By |15 augustus 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Het is mooi weer als we wakker worden. Tanja heeft slecht geslapen door de kramp waar ze nog steeds veel last van heeft. We besluiten het dus rustig aan te doen. Met de auto omhoog en daar ergens een wandeling maken. Voor we vertrekken nog even geprobeerd met Nederland te bellen maar die waren in gesprek. We gaan omhoog via de oude Fall River Trail, een onverharde weg met veel slingers door een mooi groen berglandschap. We zien een aantal coyotes die langs het pad slenteren. Voor ons rijdt intussen iemand die besloten heeft om elke meter van de weg te bekijken en dus stapvoets rijdt. Hij vindt echter dat wij dat ook moeten doen en creëert daar dus een flinke slinger auto's mee. Zelfs op de ruim voorhanden zijnde uitwijkplaatsen blijft hij midden op de weg rijden en laat niemand erdoor. Achter ons worden mensen boos en beginnen te toeteren, kortom een gezellig ritje in het park. We zijn het zat en draaien een parkeerplaats op en laten de heethoofden achter ons. We gaan de auto uit en pakken de verrekijker. Die verraad details van de overkant. Een enorme kudde herten graast er tussen de plekken met sneeuw. Vele honderden zijn het er. We rijden verder en komen aan bij de grote parkeerplaats en daar is het erg druk. We besluiten na een bezoek aan het Visitors Centre en de souvenirkiosk (yak!) een wandeling te maken naar een top achter de parkeerplaats. Het lijkt een redelijk eenvoudige klim maar [...]

19augustus 1998

Terug naar huis…

By |19 augustus 1998|Categorieën: 1998 Amerika|0 Reacties

Gisteren was onze laatste "echte" vakantiedag. We kwamen er achter dat we pas op woensdag in Nederland terug komen in plaats van op dinsdag. Dat vraagt de nodige telefoontjes naar Nederland: de kat een dag langer laten voeren, Tanja's moeder een dag later ons op komen halen, het geplande bezoekje aan Willem's ouders. We beginnen de dag dus met veel telefoontjes. Omdat niet iedereen meteen bereikt kan worden en er vanuit het park niet gebeld kan worden brengen we de foto's weg naar de 1-uur service en laten de auto wassen. We bellen nogmaals en kunnen alles geregeld krijgen. Vervolgens gaan we het park en maken een wandeling. We zien nog een coyote en een woodpecker in actie. Terug bij de tent is het inpakken geblazen. Die avond wordt het laatste kampvuurtje van dit Amerika avontuur gebouwd. De volgende dag pakken de auto en gaan richting Denver. Buiten Denver, in de buurt van het vliegveld, hebben we een hotel gevonden en daar gaan we de laatste nacht doorbrengen want de vlucht vertrekt redelijk vroeg op dinsdag. We laden de spullen uit de auto en brengen KID terug naar de carrental. Ondanks onze stille hoop dat de buts in het spatbord niet zou worden gezien, is dat ijdele hoop. Hij loopt 3 keer rond de auto en als hij zegt: Okay, zet de auto maar daar neer en wij weg rijden (opgelucht) roept hij ons na. Hold on! Hij ziet de deuk en we moeten naar de administratie. Daar blijkt echter [...]

20augustus 1998

Fotoalbum Verenigde Staten 1998

By |20 augustus 1998|Categorieën: 1998 Amerika, 1998 fotoalbum Amerika|0 Reacties

Fotoalbum van de vakantie naar de Verenigde Staten Tip: Naar mijn bescheiden mening kun je de foto's en videootjes het beste bekijken door bij de eerste foto op het vergrootglas te klikken. Je krijgt dan een mooi beeldvullende overzicht. Je kunt vervolgens door de foto's heen bladeren met de muis, de pijltjestoetsen of door op de play knop te drukken en achterover te leunen...

Reisverslag Pyreneeën 20-28 september 1995
Reisverslag Aruba 6-13 januari 2000
Door |2023-01-09T16:04:33+01:0021 juni 1998|Verzamel|0 Reacties

Geef een reactie