Zeg ken jij Mossman?
It's over...

PB190046Het hotel 1888 is werkelijk een plaatje. Oorspronkelijk een wolopslagpakhuis, veel van de oorspronkelijke details bewaard gebleven, aangevuld met wat trendy opvulling. We worden heerlijk relaxed wakker en na een doucheje en een kopje thee/koffie gaan we op pad. Sydney bestaat eigenlijk uit een stuk of acht (oorspronkelijk 13) eilanden en de leukste manier om te verkennen is via de ferry. We lopen naar Daling Harbour en achter het Maritieme Museum ligt een opstappunt. Heerlijk om met de zon op je toet en de wind in je haar ineens de Harbour Bridge ziet opkomen. PB200053En hé: daar rechts hebben we het Opera House! Dat ken ik van tv! Bij het centrale ferrypunt gaan we eerst even zitten met een broodje om de inwoners naar hun werk te zien gaan. Iedereen haalt eerst even een lekker koffie en de dames verruilen hun sportieve schoenen voor de nette hakken. We worden gadegeslagen door een meeuw die op de restjes van ons ontbijt uit is. Helaas, alles gaat op. We besluiten om eerst The Rocks te verkennen, het oudste gedeelte van de stad. Er ligt een enorm cruiseschip in de werf, die ons helaas het zicht op de Harbour Bridge ontneemt. We wandelen door de oudste straatjes die nog bestaan uit sfeervolle oude huisjes. Om de hoek hebben we beter uitzicht op de brug. Ik kijk Willem nog een paar keer aan: wil je hem écht niet beklimmen? Het geval wil dat Willem wat spijt had dat hij tijdens zijn vorige bezoek de brug niet heeft beklommen (en zoals bekend, hij heeft een haat-liefdeverhouding met hoogtes). Echter, het blijkt twee keer zo duur te zijn dan we dachten. 300 dollar is toch wel een beetje teveel van het goede. Daar komt ie dus goed mee weg. We slenteren verder door de oude straatjes en lopen door naar the Opera House. Mijn indruk: hij is kleiner dan ik dacht, hij is meer beige dan ik dacht en hij ligt helemaal niet aan de open zee. Maar hij is prachtig! We maken de foto’s en gaan voor een lekkere lunch bij een Spaans cafeetje. Het valt me op hoe geweldig relaxed het hier is. Weinig auto’s, de mensen zijn niet gehaast, zonnetje op je bol en we hoeven helemaal niks. Ik ben de grootste happy camper die in de stad rondloopt!

PB200056

Na de lunch lopen we nog wat rond in de wijk Darling Harbour en einde van de middag nemen we de 11 km ferry naar Manly Beach (alwaar gisteren een witte haai is gevangen voor de kust). Het lijkt wel enigszins op Scheveningen: veel winkeltjes, boulevard langs het strand én een Aldi. In het water zijn diverse life saving clubjes aan het oefenen. Zo snel mogelijk wordt er met een kajak tot een bepaald punt in de zee gegaan om vervolgens in volle vaart terug te peddelen en het strand op te rennen. ‘Zo gaat het de hele dag door’, horen we naast ons iemand zeggen. Een Nederlandse jongen die tijdelijk in Australië werkt en sinds een half jaar zijn eerste vrije dag heeft. Goed wonen daar, maar blijkbaar weinig tijd om ervan te genieten. Even verderop wordt Willem vleiend aangesproken door een oudere dame die verlegen zit om een praatje. Het valt me op dat met name de senioren meestal snel aanspraak maken bij hem. Daar pest ik hem natuurlijk wel een beetje mee. De wind komt opzetten en we besluiten om in een andere wijk ergens wat te gaan drinken/eten. Plattegrondje met de tips erbij en we gaan naar Surrey Hills. Wel handig zo’n dagpas, waarmee je in bijna elke bus, ferry of trein in Sydney terecht kan. In de grootste straat daar vind je werkelijk van elke internationale keuken een restaurantje.

We strijken neer bij een barretje op het terras waar Willem een Stone & Wood biertje neemt en ik een rosé. Jee daar had ik spijt van! Het biertje van Willem is namelijk zo lekker (fris met een soort van rode grapefruit), die had ik ook wel gewild. Gelukkig mag ik nog een rondje bestellen ;-). We eindigen de avond bij een tentje met Aziatisch streetfood. Oftewel allemaal kleine hapjes. Voor een klein bedrag eten we onze buikjes rond. De terugreis naar het hotel duurt wat langer dan verwacht: de ferries varen niet meer en ik loop zelf ook nog eens de verkeerde kant op. Met de blaren op de voeten zijn we blij dat we weer in ons hittepetit hotel kunnen relaxen. Wat een fijne dag!


Zeg ken jij Mossman?
It's over...