Cumberland

Het is prachtig weer en de zon warmt de botten snel weer op. Vandaag gaan we een stevige wandeling maken; eerst naar de Cumberland Falls en daarna naar de top van de kliffen waar we vanuit de camping tegen aan kijken. Rond een uur of 10 vertrekken we. We lopen het dal achter de camping in en komen meteen terecht in een betoverende wereld. De begroeiing is uitbundig, overal kwetteren papagaaien, parkieten, kaketoes, er staan boomvarens met prachtige kruinen, er schieten hagedissen weg, kortom een paradijs. We volgen de Cumberland River tot aan de Cumberland Falls, hier en daar moet de rivier overgestoken worden; this involves some rockhopping sprak de parkwachter en dat is ook zo. Zorgvuldig moet er gepuzzeld worden welke steen de volgende landingsplaats zal zijn, soms blijkt een landingplaats een wiebelige landing op te leveren en soms is een miniem puntje steen genoeg als tussenstop voor een goede landingplaats. Uiteindelijk komen we aan bij de waterval zonder een “natte”. Waterval is misschien een groot woord voor dit beekje maar het is er heerlijk. De prachtigste vogeltjes vliegen af en aan, om ons heen staan de mooiste bomen  en planten en daar tussen zitten wij op een rots in de branding, te genieten. We lunchen met brood en kaas en nemen het pad een stukje terug en gaan op weg naar Castle Rock het uitzichtpunt. Het is heerlijk weer, zo’n 25° maar een verkoelend zeebriesje maakt het extra aangenaam. Het pad leidt ons weg van de rivier en gaat steil omhoog. Je ziet het landschap veranderen. Was het in het dal nog uitbundig groen, hierboven wordt alles droger en droger. Onderweg krijgt Tanja de bevlieging om mooie zaden, takjes en andere dingen te bewaren om thuis een kerststukje te maken. Martha Hamster is weer los. Denkt aan Kerst terwijl wij in een korte broek en T-shirt door het bos wandelen. We komen aan bij Castle Rock en kijken uit over het mooie dal.  We kunnen de tent op de camping zien staan en verder op de zee. Voor ons vliegen er een paar geelwang papagaaien, een prachtig gezicht. Ze schreeuwen, spelen en maken capriolen in de lucht. Wij eten weer wat op een bankje met het mooiste uitzicht ter wereld. Intussen beginnen de eerste signalen van verbranding binnen te komen. We lopen terug en omdat we nog niet moe zijn en wat tijd overhebben nemen we een langere weg terug, langs Sheok Falls. Dat is een druppelend stroompje dat niet echt indruk maakt. We lopen verder en op een kruispunt komen we de eerste andere levende wezens tegen sinds we zijn gaan wandelen; een mopperend Nederlands stel, die niet echt geamuseerd zijn om mijn opmerking dat we wel van heel ver moesten om Nederlanders te ontmoeten. Ondertussen zijn we aangekomen bij Swallow Cave een waanzinnig vreemd weg geërodeerde bocht in de beek. Het plafond bestaat uit een soort honingraat. Op basis van mijn onbetwist gevoel voor locatie besluiten we via de Sheok Picknick Grounds terug te lopen naar de camping. We komen in een heel smal dal, waar een heel lief beekje doorheen loopt. De vegetatie is meteen weer uitbundig. Rond het beekje staan enorme stamvarens en eucalyptusbomen. We zien prachtige rode papagaaien vliegen, kaketoes en allerlei andere exoten. Vlak voor ons springt een verschrikte kangoeroe de bosjes in; onze eerste! Op de picknickplek aangekomen blijken we volledig verkeerd gelopen te zijn want de bordjes met Cumberland River geven 4 uur aan. Aangezien we nog boodschappen moeten doen (een deken!) en het al half 4 is, moeten we in speedmars naar beneden. We snijden een stukje af, maar dat scheelt misschien een 2 of 3 kilometer, maar na 1 uur staan we weer op de camping. Waarschijnlijk zijn die 4 uur, bejaarden uren. We pakken de auto naar Lorne en doen inkopen. Bepakt met een deken, een kussen en meer eten staan we in de rij voor de kassa. Voor ons in de rij staat een Australiër al zijn tijdens zijn vakantie in Europa geleerde Nederlandse zinnen te ventileren: Hoe gaat het? maar ook: Krijg de kolere en Kutjecola. We bellen met Nederland om door te geven dat de reis goed gegaan is en dat het hartstikke goed gaat. We eten lekker sla, (smaakt op vakantie nog lekkerder) met gebakken aardappels (smaken zelfs aangebrand lekker) en na het eten stoken we het vuur weer op. Rond 10 uur zakt de wandeling van zo’n 8 uur over ons heen en haken we af.