Duik 184: zaterdag 27 juli 2003
Duik 187: 30 augustus 2003

Vandaag gaan we met zijn vieren naar Zeeland, Tanja, ik, Wim Kools (een collega bij RIB) en zijn vriendin. We gaan eerst naar Zijpe. Onderweg is het erg mistig maar als we aankomen bij Zijpe is de zon doorgebroken en hijsen we ons zwetend in het pak. Het is niet erg druk maar er staan toch zeker 50 auto, maar de meeste staan zich nog om te kleden als we er in gaan. Al meteen wordt duidelijk dat het zicht beroerd is. Maximaal 1 meter. We dalen af maar ik heb geen lamp meegenomen en besluit dat we even terug gaan voor een lamp. Bernice, Wim’s vriendin, haalt de lamp op en we gaan weer onder. Het gaat iets beter en we zien toch nog redelijk veel. Krabben, zeesterren, botervisjes en een heremietkreeft. Vlak voor het einde zien we een enorme krab, echt wel 15 cm. Boven eten we even wat en gaan vervolgens de flessen vullen in Ouderkerke. De boer geeft ons het advies om dieper te gaan want dan zou het zicht beter worden. We rijden door naar Scharendijke en lunchen daar. We komen om een uur of 2 aan bij Den Osse en gaan daar op zoek naar het kunstrif. Min of meer per ongeluk vinden we dit en dat is maar goed ook, want het zicht is niet veel beter. Maar met het kunstrif is er veel te zien ook met weinig zicht. De betonnen bollen zitten vol met kreeften, grote garnalen, pijpzakken en andere onderwater wezens. Na zo’n half uur raken we Wim kwijt en als we boven komen en elkaar weer treffen, besluiten we maar om er mee te stoppen. Vlak aan de kant nodigt Tanja Bernice uit voor een introduik. Ze trekt de spullen aan van Tanja en het tobben begint. Momenten als dit laten je realiseren dat je veel geleerd hebt en hoe makkelijk vergeet je hoe moeilijk het was. Als een schildpad op zijn rug, ligt ze in het water, maar als ze eenmaal onder is gaat het heel aardig. We duiken vijf minuten en zien nog een leuk zeenaaldje.


 

Duik 184: zaterdag 27 juli 2003
Duik 187: 30 augustus 2003