Over ongeveer een maand gaan we met een liveaboard mee naar Zeeland en we moeten nog steeds Tanja’s pak goed uit proberen. Vandaar dus een duikje in Maarsseveen. Het water is koud, ijskoud, zo’n 4˚C dus niet te heftig ademhalen anders bevriest je ademautomaat. We verdwalen natuurlijk weer meteen en vinden dan ook het wrak niet waar we naar zouden zoeken. Na zo’n 15 minuten zijn mijn handen zo koud dat ik het niet meer uit houdt en gaan we terug. Bij de steiger aangekomen weet ik niet hoe snel ik eruit moet komen, maar Tanja gaat in op het aanbod van Erik en Hennie om verder te duiken met hen en die komt pas ruim een half uur later weer boven water, een stoere meid zullen we maar zeggen. Gelukkig voor mijn ego, zijn haar handen zo koud als ze terugkomt dat de jongens haar flippers uit moeten trekken. Jerry heeft handschoenen waar je handen droog in blijven en die mag ik even een weekje lenen, dus morgen verder
Geef een reactie