Het waait hard, gelukkig iets minder hard dan gisteren maar nog altijd windkracht 6 á 7, maar het zonnetje schijnt dus stappen we om 7 uur het bed uit en staan we anderhalf uur later bij het AC-restaurant op Lagerweide te wachten. Er zijn zo’n man of 14 en dat is niet slecht, de weersomstandigheden in ogenschouw nemend. We vertrekken naar Zeeland en rijden nog even langs de oorspronkelijk eerste duikplek bij Zijpe om te zien of er echt niet te duiken valt, en dat blijkt zo te zijn, de golven van een meter beuken op de basaltkeien dus daar is geen denken aan. We gaan richting de Grevelingen en maken bij Den Osse onze eerste duik. Het water is hier ook behoorlijk onrustig maar het trapje zorgt in ieder geval dat de instap een stuk makkelijker is. De duik is mooi, het zicht niet. We zien veel kreeften, diep weg tussen alle basaltkeien, veel zeesterren, anemonen, kleine botervisjes. Eenmaal beneden de 4 meter wordt het water rustiger en neemt ook de stroming af. Boven gekomen nemen we de duikleidersrol van Donald over zodat hij en Frits ook nog kunnen duiken. We gaan naar Scharrendijke de flessen te vullen en te lunchen. ’s Middags gaan we naar de het gemaal bij Dreischor. Daar gaan we eerst duikleideren. De wind is wat afgenomen maar de temperatuur ook, dus als Donald en Frits boven komen zijn we behoorlijk afgekoeld. We hangen onze spullen om en verdwijnen onder water. Al vrij snel krijgen we het koud dus na zo’n 20 minuten draaien we om en beëindigen de duik. Overigens wel een aardige duik maar niet echt schokkend. Het zicht was iets beter maar nog niet al te best.
Geef een reactie