Burengerucht
Keihard werken

Vandaag een duik naar de Hani Kandu. Mark is de duikleider. Hij is een wat sukkelige Zwitser, zoals overigens vrijwel andere gasten. Er zijn een paar Duitsers, wat Italianen, maar 95% van de gasten is Zwitser. Alle briefings gaan in het Duits, maar gelukkig wel in het Hoogduits, want dat Sweitzer-deutsch blijft toch een soort Zweeds. De duik is mooi, rustig neemt de stroming ons mee langs al dat moois. Veel Anemoonvissen, twee schildpadden en beneden aan de drop-off zoals bijna altijd, een paar witpuntrifhaaien. Ook ligt hier ligt een afgezonken wrak van de afgedankt dhoni. Daar zouden we aan het einde van de duik bij uit moeten komen maar er zoveel moois te zien dat de lucht op is voor we er goed en wel aankomen, dus omhoog maar weer. Wel zien we nog een bijna kaarsrechte kolom van koraal van een paar meter hoog, die er bijna niet echt uit ziet, zo’n rare vorm heeft hij.

’s Middag word er een duik gemaakt naar Bodu Thila. De duik valt een beetje tegen; de stroming is heel sterk en we worden met een hele kluit duikers over de thila heen gesleurd en ondanks verbeten pogingen om rond te kijken worden we meegesleurd en 30 minuten later staan we weer op de boot. Ule, onze duikleider van vanmiddag blijkt een timmerman te zijn geweest in een stoffig Duits dorpje net over de grens bij Enschede. Hij heeft zijn spullen gepakt en is naar de Maldiven vertrokken. Ook al zien wij het nu vanaf het standpunt van een vakantieganger en zal het ongetwijfeld net zo goed werk zijn als elke andere baan, denk ik toch dat we het ook in ieder geval een keer moeten proberen, gewoon een jaar ertussen uit en naar een zonnig oord, elke dag een korte broek, handdoekje mee, groepje duikers briefen en vervolgens een duikje, ’t lijkt mij wel wat….

Als we terug zijn om een uur of 5 gaan we eerste de spullen spoelen, (ja het leven van een duiker gaat niet altijd over rozen…) en daarna lekker in een strandstoel studeren. Wat? Voor morgen staat er een nachtduik op het programma en om onze nachtduik kennis wat op te krikken volgen we een nightdive specialty, oftewel we moeten studeren! Nou is dat lang niet zo erg als je lekker met een verkoelend briesje aan het strand ligt.

Helengeli

Zoals eigenlijk elke avond voor het eten strijken we neer op het terras, met uitzicht op zee, met een lekker grote koude pils en een Virgin colada. Een lekker windje koelt je net genoeg, en voor je zie je de zon met telkens weer verbazende snelheid in de zee verdwijnen, je ziet hem gewoon zakken. ’s Avonds blijkt eindelijk het voucher boven water, dus dat probleem is ook de wereld uit.


Burengerucht
Keihard werken