Kuala Lumpur (door mijn spellingschecker, waarschijnlijk vooruitlopend op morgen, aangepast in Koala en loempia…) is een grote stad. Dat is zo’n beetje het aardigste dat je er over kan melden. Aangekomen rond 6 uur in de morgen, worden we door een busje afgeleverd bij het daghotel dat qua bouwstijl het meest doet denken aan een samenwerkingsverband tussen de onvolprezen DDR architectuur en de gedegen Indonesische bouwkunst. Slapen lukt dan ook niet in het gehorige betonnen kolos dus geven we de strijd tegen de jetlag op en laten ons afzetten op het station om de laatste 50 kilometer naar KL te overbruggen. Daar aangekomen gaan we op zoek naar een touristeninformatiepunt maar die, waarschijnlijk omdat er niets te melden valt dat de moeite waard is, blijkt er niet te zijn. Maar redding is nabij: de Tourist hop-on, hop-off bus lijkt twee problemen op te lossen: ons luiheid om zelf te bewegen en de belofte dat we alle hoogtepunten van KL te zien gaan krijgen. Dat eerste lukt zonder problemen, die hoogtepunten minder of het zouden de letterlijke hoogtepunten moeten zijn. De Petronastower is imposant maar mooi? Elke samenscholing van twee of meer bomen wordt gebombardeerd tot groene long, jammer genoeg door ons gade geslagen vanaf een snelweg waar genoeg auto’s rijden om die groene longen in no time van COPD te voorzien. Kortom: KL is geen aanrader, maar gelukkig mogen we om een uur of half tien verder naar Darwin.
Het vliegtuig kan zo’n 200 passagiers herbergen en we zijn zeker met 20 man\vrouw. Als het lampje “fasten seatbelts” uit gaat, ligt in no time iedereen languit te slapen over drie stoelen heen. Darwin is dan ook snel bereikt met een aardige deuk in de jetlag. Immigratiedienst is nog een lastige hobbel, de controle is streng maar na een diep vorsende blik en het aanpassen van mijn voornaam in het officiële Willem Jan op het immigratieformulier mogen we binnenkomen. Marieke’s charmes voorkomen dat we de tassen moeten openen voor de douane en dus lopen we om kwart voor 5 de hal van het vliegveld binnen. Jammer dat de camper pas om half 8 beschikbaar is, wel mooi dat er tijd is om jullie te vervelen met wat tekst via de gratis luchthaven WiFi…
Relaxte snelheid, 30 km per jaar
Ja, het leven is zwaar als je vacantie MOET houden in zo’n ver en mooi land.
Goede reis verder en een fijne start in Australië.