Als je begint met duiken is alles overweldigend. Onderwaterleven is allemaal even indrukwekkend en zelfs een baars is bijzonder. De kennis van al dat nieuwe is beperkt tot vis of niet vis. Als je wat langer duikt, ga je vanzelf meer zoeken naar wat je echt gezien hebt en met name tijdens liveaboard heb je tijd en gelegenheid om de bibliotheek door te nemen. In elk boekje zijn er vissen waar de foto of tekening mijn aandacht trok. De spitsnuitkoraalklimmer natuurlijk, de manderijnpitvis vanwege zijn kleuren en de rafelvis. Lelijke naam voor een prachtig dier. Ik vind de Engelse naam het beest beter eer aan doen: Leafy Sea dragon. De spitsnuitkoraalklimmer van de drie het eenvoudigst te vinden. Komt voor in heel de indo-pacific regio en op een makkelijk te voorspellen plek. Zit je ergens onder de 25 meter en zie je daar dichte koraalstruiken, dan is de kans groot dat je er de spitssnuitkoraalklimmer vind. De manderijnpitvis is lastiger, niet zo wijd verbreid en eigenlijk alleen tijdens de schemering te zien. Maar de Leafy Sea Dragon is zonder meer het lastigste omdat het een endemische soort is die alleen in Zuid-Australië voorkomt.
Toen Marieke en ik dan ook besloten om naar Australië te gaan, stond de Leafy Sea Dragon al snel op de todo-list. Internet levert een naam op van de Leafy Sea Dragon Specialist op Kangaroo Island. Ze garanderen dat je met twee dagen duiken het beest te zien krijgt, zo niet krijg je twee dagen duiken cadeau. Afspraak maken viel niet mee maar na een telefoontje toch gelukt. Kangaroo Island is prachtig boven water als we de veerboot af rijden. Het is echt een eiland, ondanks dat het groot is. We zoeken en vinden een camping in Kingscote, waar ook de duikschool zich bevind. We rijden naar de duikschool om vast even te checken en schrikken van de aanblik. 
Het ziet eruit of het pand in allerijl is achtergelaten. Er liggen nog wat spullen op de grond, de koelkast staat uit en open en achter het winkelpand lijkt een kraakpand te zijn. We willen net opgeven omdat we geen gehoor krijgen als ik achter de winkel iemand rond zie scharrelen. Het blijkt Brandon te zijn, onze duikgids voor morgen. De volgende dag beginnen we met pakken passen en dat is geheel in stijl. Oude pakken, gaten erin, ritsen kapot, liggen op een grote stapel. Echt goed zitten ze niet maar we hebben geen keus. Marieke’s pak zit redelijk maar handschoenen zijn te groot en kapot. Mijn handschoenen zijn ok maar pak heeft een groot gat op de knie en heeft kapotte ritsen.
We gaan voor de duikschool te water onder de oude veersteiger. We zijn hier voor de Leafy Sea Dragon maar er is veel meer te zien. Het lijkt alsof het onderwaterleven floreert bij de hoeveelheid rommel. Zoals in Lembeh of Pier in Padre Borgos, des te meer zooi mensen in het water gooien, des te leuker is het onderwaterleven. Zo ook hier: veel naaktslakken, krabben, kreeftjes. Sepia’s en vissen scharrelen tussen de banden, koelkasten, karretjes en balken. Brandon gaat redelijk snel maar is er volgens mij op gebrand om ons de Leafy Sea Dragon zo snel mogelijk te laten zien en dat lukt met gemak. Na nog geen 5 minuten wijst hij een plek aan in het wier en daar zitten ze! Twee prachtige, bizarre beestjes schommelen in het water. Qua kleur prachtig gecamoufleerd. Ze zijn zo koddig om te zien, pas als je heel goed kijkt zie je tussen alle rafels zijn vinnetjes. Die lijken te klein om überhaupt iets mee te kunnen uit richten maar dat gaat ze toch gemakkelijk af. Marieke komt op me af en geeft me de topduik High Five.
De rest van de duik levert zeker nog een stuk of 5 andere Leafy Sea Dragons op. We rekken de duik tot 70 minuten totdat we rillend van de kou weer boven. Topduik!
Geef een reactie