Op pad met Possum
Klaar met kamperen

Tanja maakt me wakker want er staat een kasuaris in de tuin (doet me ergens aan denken, deze zinsopbouw…). Buiten langs de veranda scharrelt hij al etend voorbij. Omdat we nou toch wakker zijn, gaan we er maar uit en  ontbijten dus lekker vroeg. We rijden met de auto naar Cape Tribulation, hetverste punt van Cape York waar je met de auto kunt komen. We parkeren de auto en met een rugzak vol water en eten gaan we op weg voor een strandwandeling. Af en toe afgewisseld met een duik in de zee, lopen we naar naar een kaap toe. Daar klimmen we nog verder maar de vloed komt op en we willen niet vast komen te zitten, daarom keren we terug en wandelen rustig terug. Tanja ziet nog een een schildpad zwemmen. De bomen onderweg zijn schitterend. Sommige hebben vuistgrote knalgele bloemen, andere hebben zaden als een snijboon maar dan van een halve meter lang, ergens op een rots zit een enorme aalscholver, prachtige schelpen liggen er en een stelloper is aan het trippelen langs de vloedlijn, kortom het is hier een paradijs. Terug in bij de auto, staat de zon hoog aan de hemel en is het warm. We rijden terug en stoppen bij een boardwalk van het park en maken de wandeling. Die gaat in zo’n 3 kilometer over elk biosfeer die er is, regenwoud en natte mangrove, droge mangrove. Rond een uur of 3 gaan we op weg naar Port Douglas maar niet nadat we eerst bij de Daintree Ice Company gestopt zijn voor een tropisch ijsje. Ooit gehoord van Soursop of Wattle Seed. Nou lekker zijn ze in ieder geval. We rijden verder en stoppen vlak voor de ferry nog even bij een panoramisch uitzicht om afscheid te nemen van wat ik het mooiste park van onze vakantie vond. De ferry zet ons over en en rijden door tot Port Douglas en zetten daar de tent op. We worden opgegeten door de muggen, ik heb hoofdpijn en het is een vreselijke camping maar verder is het wel OK. We zoeken de spullen uit die we niet meer nodig hebben, doen een was eten, krijgen tijdens het eten nog een Bandicoot op visite die bijna op schoot springt. Ik haak af en ga naar bed, Tanja gaat nog even door maar moet ook vluchten voor de muggen. In de tent is het niet uit te houden, zo warm hebben we geloof ik nog niet gehad.  Ik sloop de halve buitentent zodat er nog een beetje wind door de katoenen binnentent komt en uiteindelijk vallen we badend van het zweet in slaap.


Op pad met Possum
Klaar met kamperen