Inpakken en wegwezen
In de kou

Zaterdag 7 december 2002

Aangezien we pas om 2 uur vliegen kunnen we nog lekker in het zwembad poedelen. Per is vanmorgen vroeg voor een excursie, vertrokken, op ons advies, naar Daintree. Rich is volgens ons bij Annie geland, dus zijn we alleen. We lezen wat bij het zwembad, poedelen wat, en genieten van de laatste uren zomer in onze winter. We lopen nog even naar Nimrod toe om onze tent terug te vinden maar die blijkt met de nieuwe ploeg mee a  an boord te zijn gegaan. Terwijl we lekker in het zwembad rond poedelen, staat, altijd zichtbaar, de stapel tassen in de hoek van de tuin. Een contante herinnering aan wat gaat komen, een kleine depressie hangend boven een aantal tassen vol vakantieplezier. Om 12 uur rijd de taxi voor die ons naar het vliegveld brengt. Mark is er niet dus kunnen we vertrekken zonder gedag te zeggen. Op het vliegveld gaat alles soepel, inchecken gaat zonder problemen, douane ook, dus landen we in de vertrekhal met nog 2 uur te wachten. We checken de Taxfreeshops uit en Tanja scoort natuurlijk weer een lekker potje met geurende zalfjes of luchtjes. Ik vind de fles whisky waar ik de hele vakantie in elke drankwinkel naar heb gezocht, een echte Australische Single Malt. Ik koop ook nog twee biertjes voor Diederick, mijn collega, als doekje voor het vier weken lang bloeden. Om half 3 kunnen we boarden. De vlucht richting Hong Kong wordt door twee tegen elkaar in schreeuwende kleuters vergald. We mijmeren wat, soezen af en toe, maar zodra je wat vaster in slaap dreigt te vallen begint één van de kleuters te janken. Dus maar de koptelefoon op en films kijken. Rond half 9 landen we op Hong Kong waar we 4 uur moeten wachten. We kopen een zak met zo exotisch mogelijk snoep, rare in rubber verpakte ballonnetjes, groene noga en nog meer eng spul. We dwalen wat langs de winkeltjes maar het is niet veel. Bij de Starbuck drinken we koffie en meer kunnen we niet bedenken om ons bezig te houden. Dus wandelen we naar de gate en ga ik vast de foto’s op de laptop bewerken en valt Tanja op mijn schoot in slaap. Twaalf uur kunnen we aan boord en vertrekken we voor de lange vlucht terug.

Inpakken en wegwezen
In de kou