Achterlijk vroeg gaat de wekker af. Half 6 is geen tijd om wakker te worden tijdens een vakantie. Maar de volgende fase staat voor de deur: Australië. We ontbijten, lezen nog even snel de mail omdat we vorige week ontdekt hebben dat de tickets van de terugreis een verkeerde datum hebben. We hebben inderdaad een mailtje van het reisbureau waar in staat dat we gewoon naar de balie van Singapore Airlines kunnen gaan om de ticket te laten wijzigen. Het inchecken op het vliegveld verloopt zonder problemen alhoewel er voor ons iemand de halve tas moet achterlaten omdat ze over de toegestane hoeveelheid handbagage gaat. Er wordt niet gevraagd naar mijn handbagage. In een kleine tax-free shops vinden we een mooie ketting voor ma. De douane is afgeschermd met grote zwarte schermen. Als we doormogen en tussen de schermen vandaan komen verschijnt er opeens een tidy Kiwi met een vriendelijk gezicht en een soort Mounty pet op. Of hij onze bagage even mag wegen… Hij fluit als hij de uitslag op de weegschaal ziet van een met obesitas belaste weightwatcher. Ik baal als een stekker want dit lijkt veel geld te gaan kosten. Hij vraagt of er een laptop in zit. Als we die eruit halen mogen we verder. Verbaasd en opgelucht lopen we verder, zeker een soort Melkertbaan. De ademautomaten worden bij alle bagagecheck eruit gehaald maar in beide gevallen mogen we door. De vlucht vertrekt keurig op tijd en na drie uurtjes zee, landen we op een regenachtige luchthaven van Sydney. De quarantaine maatregelen laten onze Nieuw-Zeelandse appels en meuslirepen in de afvalbak verdwijnen. We pikken de bagage op, stallen de meeste koffers vervolgens voor een paar dagen in een bagagedepot, regelen een hotel en gaan op zoek naar het kantoor van Singapore Airlines. Die vinden we zonder problemen maar als je Austrian Airlines vliegt helpt dat niet veel. Ondanks de verzekering van het reisbureau in Nederland dat Singapore Airlines en Austrian Airlines een pot nat zijn, blijken ze niets met elkaar te maken hebben. Helemaal aan het einde van het gebouw in een hoekje zit het kantoor dat bevolkt wordt door een uiterst chagrijnige en verkouden dame. Met het duiken in het achterhoofd deinzen we allebei achteruit om niet besmet te raken.
Er moet gebeld worden over de tickets maar uiteindelijk krijgen we aangepaste tickets. We nemen de metro naar het hotel. De temperatuur is heerlijk, zo’n 20° C maar helaas regent het. We zoeken en vinden het hotel. De kamer is OK maar niet meer dan dat. Het wijkje is wel erg leuk, veel kleine restaurantjes en winkeltjes. We lunchen voor het hotel en gaan vervolgens de stad in en wandelen naar Paddy’s Market en China Town. Aardig maar niet al te schokkend. Het is wel een gezellige stad, relaxt, mooi en zonder de spanning van een grote stad. Tanja heeft een last van maagkrampen dus we gaan terug naar het hotel. Daar drinken en eten we wat. Na een uurtje zakt het gelukkig en gaan we weer naar buiten en belanden bij een Indiaas restaurant. Na het eten lopen we door de schemering. Boven ons hoofd vliegen ontelbare vliegende honden die vanuit de parken vertrekken om te gaan foerageren ten zuiden van de stad. Het lijkt wel het begin van een spookfilm, de vleermuizen lijken met genoeg om de hele stad over te nemen. We lopen door richting Woolloomooloo, de oude marinehaven die omgeturnd is tot yuppig appartementenblok en zien een prachtige zonsondergang. De skyline is prachtig rood gekleurd in het vreemde licht dat alleen maar tijdens een zonsondergang te zien is. Via een eindeloze trap komen we weer terug bij het hotel. Ondanks het feit dat er maar 3 uur tijdsverschil tussen Auckland en Sydney is, hebben we er toch wel een beetje last van. We belanden dan ook vroeg in bed, maar de wekker staat vroeg
Geef een reactie