Alle tassen zijn gepakt, de duikspullen zijn droog en ook ingepakt. We gaan even gedag zijn bij Philip en Ineke. De appartementen waren redelijk afgetrapt maar prima berekend op onze eisen. Na nog wat laatste problemen getackeld te hebben op de PC gaan we op weg naar het vliegveld. 
Daar leveren we de auto in, wat zonder problemen gaat. Op het vliegveld aangekomen horen we dat de vlucht minimaal 4 uur vertraging heeft. We besluiten naar Oranjestad te lopen. Na ongeveer 30 minuten komen we daar aan en gaan we wat winkelen. We nemen bij een Mexicaans restaurant een lunch. Om een uur of vier wandelen we langs de kust en op een paar stenen zitten we, ietwat triest, uit te kijken over de zee. We zien nog een leguaan, onze eerste. Rond 5 uur lopen we terug naar de luchthaven. Daar aangekomen kunnen we inchecken. We zien Joke Bruis die samen met een paar klerenkasten van gozers ook op weg is naar Nederland. Het vliegtuig is intussen geland, maar er blijkt een technisch mankement te zijn en er moet een monteur ingevlogen worden. De vertraging loopt behoorlijk op en zo ook de gemoederen. Enkele lokalen dames, van het formaat grote kont en bek, gaan ongelofelijk schreeuwerig en opgewonden ruzie staan te maken met enkele Martinair medewerksters. Op een bepaald moment is er zelfs sprake van dat we naar een hotel gebracht gaan worden en morgen pas vertrekken. Uiteindelijk om 11 uur kunnen we aan boord. Eerst gaan we naar Curaçao en na een korte tussenlanding gaan we door naar Nederland. Daar is alles grijs, grauw en koud als we om een uur of 2 ’s middags aankomen. Al met al een hele gave vakantie maar wel één die in de schaduw van Bonaire blijft.
Geef een reactie