Vanmorgen snel ingepakt en bij een tankstation in een soort wegrestaurant ontbeten, nou ja ontbeten, het was meer een compleet dagrantsoen. Een gewone boterham is er hier niet bij, ontbijten begint bij 2000 calorieën. We gaan op weg naar Grand Canyon en dat is een aardig stukje rijden.
Onderweg is het landschap prachtig en de Rocky’s laten zich van hun beste kant zien. Rond een uur of 3 arriveren we bij het Visitor Centre van de North Rim, zo’n 41 kilometer bij de Grand Canyon vandaan. Dit is het minst toeristische kant van de Grand Canyon. Er zijn twee campings in de buurt en zo’n 23 mijl verderop richting het park nog een. Verder is er een camping in het park zelf. We bellen naar de camping in het park en dat blijkt vol te zijn tot en met augustus. We besluiten om de dichtst bij het park gelegen camping te proberen en rijden over een beroerde weg. Het is een onverharde weg met veel kuilen en halverwege begint het ook nog eens flink te regenen. Onderweg zien we al bordjes staan waarin de camping vol verklaart wordt maar we zijn nu al zo’n eind dat we besluiten het er op te wagen.
In de stromende regen staan we bij de ingang om boos te woord te worden gestaan door Bob, de camping eigenaar: of we de bordjes niet gezien hadden. Morgenochtend maken we een kans, nu niet meer. OK, dus in de stromende regen rijden we over de rough road weer terug naar de vorige camping. In de regen zetten we de tent op en gaan eten bij een hutje in de buurt. Heel moe zitten we in de eettent en ontdekken ook nog eens dat we ergens weer een tijdzone zijn overgestoken en dus moet de klok weer een uur verder. Intussen is de trout en een steak geserveerd en omdat de camping erg ongezellig en vies is, besluiten we de volgende dag toch weer de rough road naar Bob te gaan nemen om daar te proberen om een plaatsje te bemachtigen.
Geef een reactie