2002 Reisverslag Australië

Gisterenavond krijgen we opeens de bibbers; vijf weken weg, hoe moet dat met het huis, vinden we het wel terug zoals we het achterlaten, en Fidel? Kent die ons nog wel als we terug komen? Al bijna een jaar zijn we aan het aftelen voor deze vakantie. Mijn wekker trekt trouw elke nacht eentje af van het aantal te slapen nachtjes. Bij de 320 zijn we begonnen en gisteren stond er eindelijk 1 op de wekker. We slapen een onrustige slaap. Om 9 uur arriveert de taxi en al rijdend richting station besluiten we om hem door te laten rijden [...]

Boven China worden de lichten weer aangedaan, mogen de schuifjes van de ramen weer omhoog en wordt het ontbijt geserveerd. Om half 9 Hong Kong tijd landen we. De bagage wordt door gestuurd naar Melbourne dus daar hebben we geen omkijken meer naar. De douane stelt niet veel voor, we worden wel even apart genomen maar veel verder als Where are you from? komt de beste man niet. De douane, op Chinese leest gestoeld, doet zijn uiterste best om bars te kijken maar een dik propje in een uniform, blijft gewoon een dik propje in een uniform. We hebben een [...]

De vlucht is rustig en zonder vertragingen. Tanja slaapt bijna niet, kijkt alle series en films, ik dommel wat maar slaap ook niet echt. Als het ontbijt weer geserveerd wordt is intussen Australië onder ons verschenen. Het dorre binnenland is bijna zonder teken van leven. Waar je boven andere landen nog vaak wegen of dorpjes ziet, is er hier niets te bekennen. Eenmaal dichter bij Melbourne begint er meer menselijk ingrijpen zichtbaar te worden. We landen zonder vertraging in Melbourne waar het land in ieder geval een stuk groener is. We vinden onze tassen terug en dat is altijd weer [...]

Onrustig geslapen maar wel uitgerust. We moeten nog gasjes scoren dus eerst Melbourne in. De stad is heel ruim opgezet en heel Amerikaans. Brede wegen, alles kaarsrecht, haaks op elkaar, veel reclame en veel auto's. Ik probeer de auto langs de kant van de weg te parkeren maar schat de afstand tussen de auto en de stoep verkeerd in en rij een dikke buts in de velg. Aangezien de winkels pas om 10 uur open gaat, scoren we eerst een ontbijtje bij de 7-Eleven. Op een bankje in de heerlijke lentezon krijg ik voor het eerst weer een rustig vakantiegevoel [...]

Het is koud geweest vannacht, althans dat hoor ik van Tanja, aangezien het nachtmutsje van gisterenavond mij overal door heen heeft laten slapen. We gaan op zoek naar een winkel en tevens de omgeving wat verkennen. Door het bochtenwerk in de overigens zeer indrukwekkende Great Ocean Road en door het drankgebruik van gisteren komen we niet zo heel ver. We worden allebei een beetje misselijk en stoppen ergens in een baai. We waaien wat uit op het strand en rijden door naar een klein dorpje met prachtige bomen direct aan het strand. Enorme naaldbomen met statig stammen en machtige kruinen die [...]

Het is prachtig weer en de zon warmt de botten snel weer op. Vandaag gaan we een stevige wandeling maken; eerst naar de Cumberland Falls en daarna naar de top van de kliffen waar we vanuit de camping tegen aan kijken. Rond een uur of 10 vertrekken we. We lopen het dal achter de camping in en komen meteen terecht in een betoverende wereld. De begroeiing is uitbundig, overal kwetteren papagaaien, parkieten, kaketoes, er staan boomvarens met prachtige kruinen, er schieten hagedissen weg, kortom een paradijs. We volgen de Cumberland River tot aan de Cumberland Falls, hier en daar moet de rivier [...]

Tijd om verder te gaan, alhoewel dat met pijn in ons hart is. We gaan vandaag richting Warnambool, een plaats waar volgens de boeken goed gedoken kan worden. Onderweg stoppen we bij een soort Bagdad Café, in een gehucht waar iedereen uitloopt om die binnenkomende strangers te zien. We eten een pie met koffie in de tuin van het café met uitzicht op een rivier die zich ergens door een duinrij heen heeft geworsteld en in de Oceaan opgaat, kortom zoals al vele malen eerder het geval, een mooi en ongewoon landschap. We zijn vanmorgen door regenwouden heen gereden, door [...]

Dankzij een extra deken en ondanks de regelmatig tikkende regen en harde rukwinden hebben we toch redelijk geslapen. Willem kan af en toe zijn draai niet vinden en al dat lawaai van het weer houdt me soms wakker maar hij is toch wel uitgerust. In ieder geval heeft de tent het prima gehouden (Hema natuurlijk....) De zon is gelukkig weer te voorschijn gekomen en na het douchen kunnen we de tent droog inpakken. Na wat zoeken, een  verkeerde afslag hier en daar, vinden we de weg richting de Grampians. Gaandeweg wordt de omgeving steeds mooier, minder bevolkt, meer bossen en [...]

Vannacht heerlijk geslapen tot een uur of half 6, toen brak namelijk de hel los omdat alle kaketoes wakker werden en al schreeuwend aan de dag begonnen. Ik stel nog voor om kaketoe te wijzigen in "kaken toe" maar ze luisteren niet. Na een half uurtje zijn ze wakker en gaan aan hun dag beginnen en kunnen wij nog een uurtje slapen. We douchen (op alle campings waar we tot nu toe waren kun je zolang je maar wilt warme douchen en in veel gevallen met een straal waar ik thuis jaloers op ben), we maken het ontbijt en om half [...]

Vandaag staat er weer een flink stuk rijden op het programma, namelijk Mungo National Park, een rit van ongeveer 400 kilometer. Het is een afgelegen park dus moeten we zorgen dat we water en eten genoeg hebben, ook voor het geval we er vast komen te zitten voor een paar dagen. We doen in Halls Gap nog wat boodschappen, twee extra tanks met water van 10 liter en gaan op pad. De weg is uitgestorven, soms heb je het gevoel dat je alleen op de wereld bent. We nemen de Western Highway, klinkt goed maar is gewoon een provinciale weg [...]

Tanja's luchtbed is lek gegaan vannacht maar het warme klimaat ter plekke heeft zoveel overtollig beddengoed opgeleverd dat er wel een zacht matrasje van te maken viel. We ontbijten in de al gloeiende zon. We gaan vandaag de rondrit maken die door het park loopt. Allereerst gaan we naar het visitors centre om ons daar te laten voorlichten. Dat visitor centre is nog rustiger als de camping, daar is namelijk helemaal niemand. Op een bord schrijven we onze naam en de tijd dat we vertrokken zijn, zodat in ieder geval iemand kan weten wat we aan het doen zijn. Wel [...]

Het was heerlijk om weer eens in een gewoon bed te slapen, we slapen een gat in de dag, dat wil zeggen we worden pas om 8 uur wakker en dat is wel een week geleden. Ik bel met Diederick die in Nederland problemen heeft met Exchange Servers, veel ellende en zo weinig wat je eraan kunt doen. Het ontbijt, bij de prijs inbegrepen, is toast en oploskoffie. We gaan weer op weg voor een lange rijdag, richting de Blue Mountains. Onderweg eten we wat in het Starlight Café, een vieze sompige witte sandwich. De highway is nog steeds niet [...]

Omdat we het park te toeristisch vinden besluiten we om door te rijden naar Sydney. Even buiten Katoomba merkt Tanja dat ons geld gestolen is. Zo'n $150 is uit onze portemonnee gestolen, waarschijnlijk gisterenavond tijdens het gesprek met de buren, we stonden op zo'n 50 meter van de auto vandaan maar die Nederlandse sloerie heeft ons waarschijnlijk afgeleid terwijl haar vriendin onze auto doorzocht. Niets aan te doen en gelukkig hebben ze alleen maar geld uit de auto gehaald en alle pasjes en creditcards laten zitten. Vanaf nu weer oppassen dus. We komen in de drukte rond Sydney terecht en [...]

Verder gaat het, richting Cairns. We gaan vandaag een niet al te lang stuk rijden naar Myall National Park. We ontworstelen ons uit de drukte rond Sydney en kunnen lekker doorrijden omdat er tot Newcastle een freeway ligt, freeway is wat wij een snelweg noemen, vier banen met een afscheiding ertussen. We arriveren rond een uur of 2 aan in Tea Gardens, de toegangspoort tot Myall. Myall is eigenlijk een dunne strook land met duinen die tussen de oceaan en een binnenzee ligt. De weg is lang en telkens als we denken een kampeerplaats te zien blijkt hij gesloten voor [...]

Wakker worden met uitzicht over een prachtig meer met voorbij zwemmende pelikanen en zwarte zwanen is heerlijk, maar het meer is toch geen goed vervanging voor een douche. Tanja springt redelijk snel in het meer maar ik sta met mijn slaperige kop heel lang te treuzelen, gauw een kopje onder en dan weer eruit. We moeten haasten want we willen het pontje van 8 uur halen. We breken snel de tent af en zetten vervolgens de sokken erin met de auto. In een door mij over het hoofdgeziene, bijna haakse bocht rijd ik ons bijna te pletter maar kan nog [...]

Vroeg opstaan, spullen in de auto en op weg. De radio vertelt ons dat we zelfs nog een uur vroeger zijn dan we dachten want Queensland heeft onverwacht zomertijd. Weer een dag om veel kilometers te maken. De start is niet al te best want al is het dan half 7, we komen keihard in de file voor Brisbane. Na een uurtje zijn we daar ook weer door heen en gaat het sneller. Het begint steeds tropischer te worden om ons heen. De eerste suikerrietplantage komen voorbij en zelfs hier en daar een ananasplantage. De Pacific Highway is de Bruce [...]

Ondanks de alsmaar toenemende warmte toch goed geslapen. Zal wel iets met de airco in het motel van doen hebben. We pakken de auto en gaan op weg naar Townsville. Onderweg reserveren we de ferry die ons naar Magnetic Island gaat brengen, handig toch zo'n mobieltje. We kunnen lekker doorrijden en rond 1 uur draaien we het terrein van de ferry op. We zijn een half uurtje te vroeg en dus kan Willem op een PC die daar te beschikking van de klanten staat, een e-mailtje naar Nederland versturen. De overtocht duurt een half uurtje. We komen aan in Geoffrey's [...]

Het regent als we opstaan maar ook dat kan gebeuren in een tropische regenwoud. Een mooi moment om dan eindelijk eens de kaarten naar Nederland te schrijven. Voor we klaar zijn is de zon alweer volop te voorschijn gekomen en kunnen we de rugzak volladen en gaan we op weg voor een wandeling. We willen gaan snorkelen in Florence Bay. Daarvoor moeten we aardig wat meesjouwen; sharkskins, schoentjes, vinnen, handdoek, het past allemaal net in de kleine rugzakjes. We moeten daarvoor een flink aantal heuveltoppen over. Na het eerste uur in de brandende zon strijken we neer in de eerste [...]

Vanmorgen waren we heel vroeg wakker, 6 uur, vanwege al die schreeuwende en gillende vogels en vanwege een hoognodige plas. Omdat we nu toch wakker waren maar gelijk de dag beginnen. We ontbijten in een heerlijk   ochtendzonnetje en daarna wassen we de auto een beetje aangezien we vandaag naar Cairns gaan en daar even bij de Car rental langs gaan in verband met de haperende motor. We pakken de tent in en rijden naar de ferry. Bij de oprit naar de ferry zitten een groepje wallibi's te bedelen om eten. Er liggen een paar bananenschillen en ze zitten er met [...]

Midden in de nacht schrik ik wakker van knagende geluiden maar geen gewetenskwestie houdt mij bezig, dus kijk ik verder. Op de stoel naast ons is een bandicoot bezig zich een weg door de rugzak heen te vreten. Hij heeft al een gat weg geknaagd en is onverdroten op weg naar de noten die, ondanks dat ze luchtdicht zijn afgesloten, toch gedetecteerd zijn. Ik jaag hem weg en op een paar schreeuwende vogels na, wat torren die snorren en mysterieuze piepjes, ritsels en geschuifel slapen we heerlijk. We zijn vroeg wakker want de voorkant van de tent is gewoon horgaas [...]

Tanja maakt me wakker want er staat een kasuaris in de tuin (doet me ergens aan denken, deze zinsopbouw...). Buiten langs de veranda scharrelt hij al etend voorbij. Omdat we nou toch wakker zijn, gaan we er maar uit en  ontbijten dus lekker vroeg. We rijden met de auto naar Cape Tribulation, hetverste punt van Cape York waar je met de auto kunt komen. We parkeren de auto en met een rugzak vol water en eten gaan we op weg voor een strandwandeling. Af en toe afgewisseld met een duik in de zee, lopen we naar naar een kaap toe. [...]

Vroeg wakker van de hitte, de volgende vakantie is in januari naar Lapland. We ontbijten en zoeken alle spullen uit die we niet meer nodig hebben. De halve kampeeruitrusting zetten we te grabbel voor iedereen, we zijn immers klaar met kamperen. We rijden naar Cairns, stoppen even bij het vliegveld om te vragen of we de vlucht nog moeten bevestigen, dat staat namelijk altijd op de tickets en formulieren van het reisbureau en blijkt vervolgens nooit te hoeven, net als nu dus. We gaan nog even bij de Billabong langs om te vragen of we de auto ook wat later [...]

We worden wakker van de warmte en de muggenbeten van Port Douglas. Gek kun je worden van die beten en tot bloedens toe krabben we ze open. Vandaag gaan we naar Karunda met de trein. Mark is ook al wakker en heeft van thuis een mand met mango's uit eigen tuin meegenomen die hij uitermate artistiek slacht voor ons. Na het ontbijt lopen we naar het station, ook al voor de deur, en zien eigenlijk op het perron al dat de keuze voor Karunda ons niet op het lijf is geschreven. Veel Japanners en bejaarden. Karunda Rail is een spoorlijn [...]

Vroeg op want we moeten om kwart over 7 bij de Nimrod zijn. We zeggen gedag bij Mark en lopen naar de het kantoor van de Nimrod. Daar is al een aardig groepje mensen verzameld. We worden voorgesteld aan iedereen die er al is maar zoals altijd vergeet je de namen direct. De eerste indruk is dat het een aardige en rustige groep is. Drie Duitsers, twee Zwitsers, een Zweed, drie Australiërs, vier Amerikanen, een Canadese en natuurlijk twee Nederlanders. De organisatie ziet er geolied en door de wol geverfd uit. We krijgen een korte briefing en gaan op [...]

Wakker worden gaat niet echt subtiel: het anker, aan een zware ketting, loopt vlak voor onze hut door een gat naar de ankerkast en rond 5 uur besluit kapitein Ian om te vertrekken. Je kunt wel net doen of je verder slaapt maar het geluid is oorverdovend en je trilt daarbij ook nog eens bijna je bed uit. Dan maar wakker worden en naar boven. Tanja doet net of ze gek is en blijft liggen. Boven zijn al een aantal andere ook wakker geworden. We varen al een kwartiertje en David heeft al twee dolfijnen op de boeggolf mee zien [...]