Vandaag weer wandelen! De dagelijkse wandeling voor het brood en ander ontbijtartikelen is ieder geval een stuk korter geworden aangezien de camping een winkeltje heeft. Na het ontbijt lopen we naar Cortina en nemen daar de kabelbaan naar Faloria. De kabelbaan brengt ons naar een plateau waar een hut op staat. Vanaf dat plateau hebben we een prachtig uitzicht over het brede dal waar Cortina in ligt. Het begin van de wandeling is makkelijk. Om ons heen liggen de toppen van de Dolomieten. Het blijft toch een bijzonder gebergte; loodrechte hellingen met bijna druipsteenachtige toppen. Onderweg verzamelen we wat rotsplantjes voor onze toekomstige rotstuin. Als ik zeg dat het een relaxte wandeling is worden we meteen afgestraft door een puinhelling waarlangs we naar beneden moeten glibberen. Na zo’n 4½ uur komen we weer aan bij de camping. Onder een zeiltje voor de schaduw doen we een tukkie en verzorgen onze verbrandingen. De banden van de rugzak staan als witte strepen op Tanja’s rug.
We zijn moe en lui genoeg om met de auto boodschappen te gaan doen en belanden in de heksenketel van Cortina. Over
al staan Italianen ruzie te maken om parkeerplaatsen. Als we er uiteindelijk 1 hebben veroverd komen we in het drukke centrum van Cortina terecht waar de Italiaanse inborst zich ook niet verloochend. We doen inkopen voor het eten, kopen souvenirs voor de moeders, wijn voor thuis en wat gezellige potjes met ingelegde dingen, die bij de kassa €15 blijken te kosten, laten we dus maar hopen dat ze lekker zijn. Een stukje Pavia kaas voor morgen, een droge worst en we zijn klaar. ’s Avonds soep en tonijn met mais gegeten, en natuurlijk een vuurtje…
Geef een reactie