MariekeV

En dan moet het er toch echt van komen: we moeten richting Christchurch, wat betekent dat de reis echt ten einde gaat komen. We hebben een perfecte reisdag uitgezocht, want de Kiwi Drizzle is weer lekker bezig. We nemen de Great Alpine Highway om van de west- naar de oostkust te komen. Terwijl we nog aan de westkust rijden zien we de besneeuwde toppen van Mount Cook en ander hooggebergte nog in de verte liggen. De route zelf is door minder hoge Alpen en daardoor toch ook wat minder interessant. Eenmaal op de camping in de buurt van Christchurch beginnen we gauw met het ritueel van opruimen, inpakken en kuisen. Dat valt niet mee als de regen verhindert om spullen buiten te leggen, dus dan maar om de beurt. Voor in de avond hebben we de jacuzzi geboekt en zo gaan we ontspannen onze laatste nacht van ons little house [...]

Na de nacht heen en weer gewiegd te zijn door de stevige wind, rijden we door naar Hokitika. Ik vind de naam zo mooi, dat ik er even wil stoppen. Zoals zoveel plaatsen is het niet heel indrukwekkend allemaal, maar we kunnen er goede pie eten (grilled vege en chicken satay, wat eigenlijk meer chicken coconut is, maar wel lekker) bij de stone oven bakery én ze hebben een redelijk grote supermarkt. We slaan de boodschappen in voor de laatste paar dagen. Via Greymouth (ook alweer zo’n nonpitoreske wereldstad) komen we aan in Punakaiki, ook alweer zo’n mooie naam. Het plaatsje is omgeven door subtropisch regenwoud. De nikau palmen groeien hier uitbundig naast de bekende boomvarens, de boomfuchsia, flax en andere inheemse soorten. We springen weer een gat in de lucht, want wederom is het weer beter dan verwacht. Een subtropische 21 graden met een halfbewolkte lucht maakt dat we [...]

In de morgen is het bewolkt, maar de temperatuur is zo heerlijk dat we fijn buiten ontbijten. Het uitzicht vanaf onze plek is fenomenaal met vergezichten over het meer, de besneeuwde bergen en bossen. Achter ons klimmen de konijntjes de heuvel op. We rijden naar het plaatsje Haast, waarna we na de lunch in het schijnbaar beste restaurant toch tegen elkaar moeten bekennen dat dit niet the place to be is. Helaas is het onderweg begonnen met regenen en dat maakt het lastiger om plannen te maken. Een 30 kilometer verderop is een plek op het strand waar nog de laatste mogelijkheid zou kunnen zijn om fjordland kuifpinguïns te zien, die heb ik tot nu toe nog gemist. Het gaat harder regenen en we besluiten om eerst even te chillen bij een rest area verderop. We doen een dutje, rummikubben wat en warempel, het wordt droog! Als een dolle rijden [...]

In de voortuin van de camping worden we in de ochtend wakker met een stralende zon. Top, die is binnen! Rustig aan vertrekken we richting Milford Sound, een 172 km lange trip met onderweg veel bezienswaardigheden. De eerste 60 km zoeven snel voorbij door het alom bekende weiland-met-schapen-landschap dat Nieuw-Zeeland zo kenmerkt. Daarna zien we de sneeuwtoppen verschijnen en ontplooien zich uitzichten die niet te beschrijven zijn, toch probeer ik het. Rijdend langs een meer aan de linkerkant zien we een ruig berglandschap aan de rechterkant met besneeuwde toppen. Een slingerweg leidt ons door soms een smaller en dan weer een breder deel van het dal. Elke bocht toont weer verbluffende nieuwe doorkijkjes naar nieuwe bergen. Het fjordgevoel krijgen we nu al. Eén van de stops is Mirror Lakes, een klein meertje waarbij je bij goed windstil weer de bergen weerkaatst ziet in het water. Een verrekte eend zwemt een [...]

Een koude nacht met 2 tweepersoonsdekbedden is een eitje. Alleen uit dat warme holletje kruipen is ’s ochtends nog wel een uitdaging, die we weten te overwinnen. Het weerbericht voor de komende dagen is ronduit belabberd, dus plannen we vandaag geen activiteiten die een langdurig buitenzijn vereisen. We gaan via de Catlins naar Invercargill, wat een schilderachtige rit zou moeten zijn met her en der wat bezienswaardigheden. We rijden eerst een stuk naar het beginpunt en al gauw komt de eerste stop in beeld: Nugget Point. De smalle klif in zee huist een vuurtoren en metersdiep beneden zien we de zeehonden lekker liggen in het zonnetje. Het waait wel erg hard en net voordat we de vuurtoren bereiken is ook de zon weg. Op de uitkijkplatformen worden we bijna weggewaaid de zee in, maar wat een spectaculair uitzicht hebben we op de woeste golven die metershoog op de rotsen knallen. [...]

Ik ben zó slecht in vroeg opstaan. Maar ik weet het van mezelf en zodra de wekker gaat spring ik spreekwoordelijk uit ons hefbed en zet gauw een kopje thee. Het is al licht en het lijkt alweer een stralende dag te worden. We vervoegen ons voor de tweede keer bij de incheckbalie van Whale Watch en we zien meteen dat we in ieder geval gaan varen. Het gevoel proefkonijn te zijn komt wel in me op. Er moeten namelijk mensen zich opofferen om te checken of de walvissen binnen of buiten het gebied zijn en dat zijn de eerste drie vroege boten. Aan boord zitten we naast twee ‘Ha ook Nederlanders!’ die gisteren ook proefkonijn waren en niks hadden gezien. Het schijnt dat dit al anderhalve week het geval is. Het zet bij mij in ieder geval de verwachtingen op een lager pitje. Het vaartempo wordt rustig opgevoerd en [...]

Op de vol geprakte kampeerplaats is het goed toeven geweest. Eigenlijk weinig geluiden van de highway of de flyway. Toch slapen we beiden onrustig om wat voor reden dan ook. We proberen zoveel mogelijk waarde uit onze free WiFi vouchers te halen en vallen onze naasten nog even lastig voordat we gaan varen. De tocht naar de ferry is makkelijk en kort, zodat we nog snel even kunnen ontbijten terwijl we in de opstelrij staan. De zon schijnt uitbundig en er zijn nu werkelijk maar twee pufjes wolk te zien. Dat belooft een mooie overtocht te worden! Ook de ferry wordt volgeprakt en we gaan eerst gauw koffie en thee halen. De vaarweg vanuit Lambton Harbour gaat slingerend naar de Cook Strait. De toeristen hebben zich in rijen van drie opgesteld op het observatiedek om een mooi plaatje van Wellington te kunnen schieten, het uitzicht belemmerend van de mensen die [...]

Ik word wakker met een zwaar gevoel in mijn hand, een soort van trekkend gevoel aan de ring om mijn middelvinger. De ring wil terug naar zijn meester. En nu wil het toeval dat we met ons little house on wheels op een camping staan met uitzicht op Mount Doom, dat komt dus mooi uit. Een dergelijk gewichtige opdracht hoeft een leuke wandeling er naartoe niet in de weg te staan, dus we pakken de route via de Lower Taranaki Falls. Een mooi slingerend paadje waar we niet vanaf gaan, durfals dat we zijn. We wandelen door het bos langs een beekje in een sprookjesachtig bos met weelderige varens. De waterval is mooi en hoog, aan de bovenkant zien we andere wanderers dicht bij de rand komen om foto’s te maken. We lopen door richting de vulkanen, die helaas ernstig in de witte watten lijken te hangen. Nou ja, het [...]

Ik word al vroeg wakker van één of ander raar geluid. En zoals je soms echt heel vreemd kunt denken in je halfslaap ben ik zo een uur aan het beluisteren en bedenken of het een vogel is, of dat het speelgoed is van het kindje in de tent naast ons. Ik kom er niet achter en houd het op een vogel. De eerste attractie van vandaag is Cathedral Cove. Het is een prachtig verscholen baai waar je toegang tot krijgt door een grote natuurlijke tunnel in de rotsen. Het water is turkoois blauw, het strand wit en natuurlijk zijn we niet de enigen. De prachtige plaatjes kunnen geschoten worden, maar daarvoor moet je je handig manoeuvreren tussen de andere fotografen door. Wel grappig dat op de beelden lijkt alsof je de enige bent. We kijken hoe de kajakkers het water worden ingeduwd en maken de mooie terugwandeling. De volgende [...]

Zoek 't snuitje... De jetlag is nog niet helemaal verdwenen, blijkt wel uit het tijdstip waarop we de volgende ochtend wakker worden. De nacht was ietwat onrustig, want de matras van ons opklapbed heeft niet helemaal dezelfde dikte als thuis.  Maar toch slapen we lekker uit en zitten vervolgens heerlijk in het zonnetje te ontbijten. Het plan is om naar het Kauri park te gaan om die grote bomen nader te inspecteren. De koers in de Tomtom wordt gezet richting het bezoekerscentrum en off-we-go. Even later zien we dat het verwachte aantal kilometers te rijden wat afwijkt van hoe lang de navigatie daar over denkt. Hé verdikkeme, nu alweer ruzie met die Tomtom, dat hebben we vaker meegemaakt. Dus wordt Google Maps ook erbij gehaald, daar hebben we betere ervaringen mee. Maar ook die haalt hetzelfde trucje uit. We stoppen abrupt de campervan en bedenken dan dat die [...]

Al weken stopte ik het heel ver weg, maar op een gegeven moment kon ik het echt niet meer ontkennen: er moet gereisd worden en wel ver. De wekker gaat vroeg, maar voor mijn doen weet ik me verrassend snel in de kleren te hijsen en de laatste spullen te pakken. Onze chauffeur in de persoon van de allerliefste Suus komt met een vrolijke ‘goedemorgen’ binnen. Hup, tassen in de auto en gaan met die banaan. We spoelen vooruit naar het inchecken en worden verrast door het feit dat we lijdend voorwerp zijn van de oefening ‘manueel inchecken’. De module geduld wordt weer ernstig op de proef gesteld, alhoewel we goed op tijd waren, de rij achter ons groeit en groeit en groeit. Zoals altijd wordt geduld echt wel beloond en we mogen door naar de security scan. Ik was al begonnen met alle gevaarlijke dingen uit mijn tas te [...]