2015 Bali

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan  en dus gaan we in februari naar Bali met Rob en Miranda. Eigenlijk wilde we naar Bonaire maar omdat Rob's vakantie samenvalt met carnaval op Bonaire zou de vlucht rond de 1800 euro gaan kosten en dat gaat 'm dus niet worden. Veel alternatieven hebben we overwogen maar als je in februari echt even op wilt warmen in de zon heb je niet veel keuze. Bali was betaalbaar en op het randje, ook te doen in een week. We hebben een redelijk gunstig vluchtschema dus zijn we van 21 februari tot en met 1 maart onder water te vinden bij Junkung Divers in Amed, Bali  

Altijd goed als voorpret: even het weer daar checken. En we kunnen zeggen: lekker weertje ;-) (alhoewel 99% kans op neerslag?????)

Natuurlijk gaat de wekker veel vroeger dan wenselijk maar Bali wacht! Gert-jan is (wederom) zo vriendelijk om ons naar Schiphol te chauffeuren. We rijden naar Rob & Miranda en treffen die aan met rode koppen en het zweet op het voorhoofd van het zoeken naar de lader van de camera. Tassen worden leeggehaald, kast ondersteboven gegooid maar de lader wordt niet gevonden. Maar omdat er altijd USB is om via te laden, laten ze het voor wat het is en werken we de bagage in de kofferbak. Dat valt niet mee want eerlijk gezegd past het niet. Vijf man, vier grote tassen en wat kleine rugzakken is eigenlijk teveel, zelfs voor een Tsjechische tank. Toch lukt het met gepast geweld om de achterklep te sluiten met alle bagage in de auto en ondanks het feit dat elke verkeershobbel ons duidelijk maakt dat de rek uit de schokdempers is, komen we [...]

Vannacht heerlijk geslapen. Of de jetlag de nek om is gedraaid weet je eigenlijk pas na een dag of 2, maar we hebben er in ieder geval een goeie deuk in geschopt. Bij het ontbijt blijkt de manager gearriveerd en de verkeerde kamer is in 10 seconden opgelost. De ene verdwaalde Chinees die in 1 van onze kamers zit, wordt verplaatst en wij kunnen na de duiken onze bungalows betrekken. Dat is een goeie start. Vanaf de ontbijttafel hebben we zicht op de duikgidsen die druk aan het slepen zijn met flessen. De bus wordt tot de nok toe afgeladen en wederom bewijst de manager dat hij die functie niet zonder reden bekleed. Zonder INT adapter op je DIN ademautomaat kom je niet ver (duikersgeheimtaal…) maar hij heeft het in het snotje en geeft ons de adapters mee. We gaan naar Tulamben. Dertig minuten hobbelen we over de Indonesische weggetjes [...]

Dag twee en nu al komt er een routine, half 8 ontbijt, half 9 weg, half 10 in ’t water. We beginnen bij Tulamben wall. De logistiek van de duikstekken is redelijk vergelijkbaar. Bij elke duikstek bevindt ze een parkeerplaats, een hutje met een gat in de grond en een winkeltje. Onder een provisorisch afdakje zitten wat locals die in actie komen als ons busje arriveert. De bus wordt geparkeerd, de achterklep gaat open en alles wordt door de locals versleept naar de waterkant. Een beetje ongemakkelijk is het elke keer weer maar wel heel handig. Rastaman, onze duikgids met een ingewikkelde naam die ik steeds vergeet, geeft een korte briefing. We gaan via het zand naar de drop-off iets verderop. Tien minuten over het zand en dan koraal. Daar heeft hij buiten ons gerekend want het zand is veel leuker voor een stel macrofreaks dan het koraal. Voordat we [...]

De zon schijnt inderdaad als we wakker worden. We gaan op weg naar Saraya, een muckdive stek. Het is een mooi glooiend zwart strand. Lekker relaxt. We bouwen op en gaan op pad naar het gele pygmee zeepaardje dat de gids weet te zitten. Eigenlijk is het één grote zandvlakte met hier en daar een plukje spons of veerster. Het grappige is alleen wel dat in vrijwel elk plukje wel iets leuks te vinden is. Een galathea, een commensaal garnaal, een naaktslak. Feilloos worden we naar de grote gele gorgoon geleid op 27 meter. Hij weet ook het zeepaardje ter grote van de nagel van je pink zonder problemen te vinden. Om de stikstof opbouw en het luchtverbruik te beperken dalen we bij toerbeurt af terwijl de rest op een meter of 10 er boven blijft hangen. Zo heeft iedereen rustig de tijd om naar hartenlust te fotograferen terwijl de [...]

Bali was de enige optie die overbleef als bestemming voor de voorjaarsvakantie. In de bladen en op internet waren verschillende verhalen te lezen over Bali. Sommige mensen waren er enthousiast over, andere helemaal niet. Met getemperde verwachtingen waren de dus naar Bali afgereisd. Na een paar duiken werd wel duidelijk dat wij tot de groep enthousiastelingen zouden gaan behoren. Natuurlijk is er geen mooi koraal, natuurlijk is het zicht mager maar op het zwarte zand is zoveel mooie en bijzonders te vinden. Met namen de hoeveelheid en diversiteit van naaktslakken is ongekend. En dan is er natuurlijk het wrak van de Liberty. Getorpedeerd in januari 1942, heeft de bemanning kans gezien om het schip op het strand te zetten. Daar heeft het tot 1963 gelegen, toen er als gevolg van een vulkaanuitbarsting, aardschokken optraden waardoor het wrak in zee gekieperd is. Het wrak ligt nu tussen de 5 [...]

Vandaag muckdiving. De gids heeft prima in de gaten waar onze interesse ligt. De bus wordt op 10 meter van de duikplateau’s geparkeerd, maar no way dat wij die afstand zelf met de apparatuur mogen overbruggen. De oudjes van het dorp worden tevoorschijn getoverd en gaan met een setje op hun hoofd of rug op pad om de enorme afstand te overbruggen. We hebben ze blijkbaar gestoord in de gemeenschappelijke douche sessie van de kinderen want die komen druipend van het water uit een hokje. Ze zijn nogal onder de indruk van alle de rare gasten met ingewikkelde spullen dus zoeken ze veiligheid in (groot)moeders rokken. Die loopt echter te zeulen met de duikspullen want een nogal verwarrende scene oplevert. De kinderen zijn vertederend, de sjouwende oudjes ongemakkelijk. De duiken zijn interessant. Ze hebben wel iets weg van Zeelandduiken, zandvlakte met hier en daar wat steen dat vol zit met [...]

De wekker gaat om 10 over 5 en buiten is het nog donker. We pakken de spullen in en rijden naar de Liberty. Daar ontdekken we dat we niet de enige dwazen zijn. We zijn gekomen voor de school bumphead parrotfish die hier ’s ochtends op het wrak te vinden is. En dat klopt, imposante beesten met lelijke koppen. Ik kan echter niet lang blijven want de lekmelder van mijn camera slaat alarm en dit keer geen vals alarm. Ik stijg op, zie dat het gelukkig nog slechts wat druppels zijn, lever de camera bij de bus af en ga terug om de anderen te zoeken. Dat lukt en we maken de duik af zoals gepland. Op het ondiepe komen we een school van 12 bumpheadparrotfish tegen die zich rustig laten bewonderen, bizarre beesten! De gids zou ontbijt regelen en we hebben ons verheugd op een lekker Indonesisch ontbijtje met [...]

Half 7 melden we ons bij het restaurant voor ons galgemaal. De laatste keer te zoet brood, met gebakken ei, vieze koffie en sap uit een pakje. En toch heeft het een week heerlijk gesmaakt, al was het alleen al vanwege het uitzicht op de Bali Zee of de temperatuur van 29°... Om 7 uur vertrekken we voor de 3 uur durende rit naar het vliegveld. Daar loopt alles op rolletjes en een half uur na aankomst zitten we een koffie te drinken bij de taxfree shops. De koffietent is zo sociaal om ons vast te laten wennen aan de prijzen thuis. Hebben we afgelopen weken met 4 personen gegeten en gedronken voor zo'n 120 euro in totaal, de koffie hier zou daar al meer dan 5% van opsouperen. De vlucht naar Singapore is rustig tot vlak voor de aankomst. Rob heeft vanmorgen al wat krampen in zijn buik gehad [...]