Duiken...
Er is er 1 jarig....

Vandaag wordt een “drukke” want we gaan 3 duiken maken. De 1e duik naar Hani Kandu Thila. Het begint steeds moeilijker te worden om woorden te vinden om te zeggen hoe mooi het is, zonder in herhaling te vallen, of in superlatieven te vervallen, maar het is écht heel mooi. We zien een grote Schorpioenvis die boven op een koraalblok anoniem ligt te doen. Het is een giftige vis maar op een of andere manier hang je er met een gerust hart op 50 cm afstand voor. Onder een koraalblok zie ik iets bewegen en als ik door heb hoe het zit schrik ik wel even want daar ligt een murene van zeker twee meter, zo dik als m’n middel. Ik wist niet eens dat die beesten zo groot konden worden. Even verder op zien we een koraalduivel zwemmen, wat op zich bijzonder is want eigenlijk zijn ze vaak onder of achter het koraal te vinden. Al dat moois moet veel langer duren, maar de druk in de fles daalt onverbiddelijk. Meestal loopt Tanja iets voor met het opsouperen van de lucht, dus als we bezig zijn met de veiligheidsstop op 5 meter, waar we nog steeds zoveel moois om ons heen zien, gaat het ademen opeens wat moeilijker, ik haal nog een keer diep lucht binnen en dat gaat niet lekker, sterker nog, het gaat hartstikke zwaar. Verschrikt kijk ik op m’n barometer, leeg dus! Ik speer naar Tanja toe terwijl ik aangeef dat ik geen lucht meer heb. Voor dat ik de 5 meter tussen ons heb overbrugd, heeft Tanja d’r octopus al los en kan ik opgelucht ademhalen. Gauw naar boven! Knap stom en nooit meer doen denk ik. Als we terug zijn om een uur of 11 is het alweer tijd om in op het strand te gaan liggen, ja ik had je gezegd, het wordt een drukke dag. De verbranding is dit jaar meegevallen, we hebben voorzichtig aan gedaan en zijn nu zo ver dat je in de zon kunt gaan zitten zonder dat je bang hoeft te zijn er als een zontomaatje uit te gaan zien.

 

Vis

Als we terug zijn moeten we eigenlijk gelijk door naar de theorieles van Patrick over nachtduiken. Patrick is een beetje te “coole” duikleider, maar weet wel heel veel. De les is onverwacht leuk. Duits is intussen bijna de voertaal op het eiland en we merken dat het steeds makkelijker gaat. Na de les haasten we ons naar de boot want die vaart om half zeven weg en de duikschool is helemaal aan de andere kant van het eiland.Na onze harde arbeid op het strand moeten we al weer gaan lunchen. Gelukkig is Haroon nog steeds paraat om ons in deze hectische tijden terzijde te staan. Met een wat zuinig lachje en stijve, houterige pasjes (hij lijkt een beetje op de mannetjes van Thunderbirds), marcheert hij door de eetzaal. Vanavond is er weer BBQ on the beach zien we tot onze grote schrik; of we het al niet druk genoeg hadden! Gelukkig dat we na de lunch een middagdutje kunnen doen anders weet ik niet of we het gered hadden. Om kwart over twee zijn we weer paraat op de Nooru. We gaan een duik maken op dezelfde stek waar we vanavond ook een nachtduik gaan maken, namelijk Bodu Gafaaru. Het is een bijna loodrechte wand met veel overhangen en grotten, vol met koralen en prachtige vissen.

 

 

Opgefrist na deze lange werkdag gaan we naar de laatste horde op deze zware dag, BBQ on the beach. Het eten heerlijk, kip, vis, curry’s, salades kortom een feest. De fles Rose d’Anjou smaakt heerlijk. Harooni heeft een wat mysterieus lachje om z’n lippen, maar waarom? Öle geeft nogmaals een briefing, neemt nog even de “kunstjes” door die wij moeten laten zien om de module nachtduiken afgetekend te krijgen en als om 7 uur de zon achter de horizon verdwijnt, verdwijnen wij onder water. De “kunstjes” zijn een inkoppertje: 20 slagen weg van de instructeur, op het zelfde diepte 20 slagen terug… Uitgeput van deze zware lichamelijke test beginnen we aan de nachtduik zelf. Overal om je heen zie je vissen veel actiever als overdag leven. We zien een octopus (z’n ogen in ieder geval) een vuistgrote heremietkreeft en overal zie je de rood reflecterende oogjes van de garnalen, duizenden vlekjes overal op het rif. Halverwege doen we onze lampen uit en als je dan met je Flossen (Duits voor flippers) wappert of je handen beweegt zie je plankton op lichten. Schuin boven mij zie ik Tanja met Öle een soort vertraagde Rock ’n Roll dans doen, in silhouet uitgelicht door het plankton. Boven gekomen is de nacht echt gevallen en honderden, duizenden sterren glinsteren aan de hemel. In de verte zien we de lichtjes van Helengeli en naar het noorden, de lichtjes van Gafaaru. Als we terug zijn gaan we eerst uitgebreid douchen in onze “tuin”douche. De badkamer van het appartement is namelijk gewoon buiten, met een klein afdakje boven het toilet.


Duiken...
Er is er 1 jarig....