Lente in Mordor
Van noord naar zuid

We worden voor de wekker wakker doordat de zon op zeer indringende wijze langs de randjes van de gordijnen naar binnen dringt. Het dikke grijze wolkendek van gisteren heeft plaats gemaakt voor een strakke blauwe lucht. De drie vulkanische geweldenaren liggen te glimmen in de morgenzon. We ontbijten onder het toeziend oog van Mount Doom die deze morgen een oogje (niet van Sauron deze keer…) dicht knijpt. Een mooi afscheidscadeautje! Na het afwassen van de ontbijtbordjes blijkt het Nieuw-Zeelandse weer alweer zijn intrede te hebben gedaan en zijn er dikke wolken rondom de vulkanen aan het optrekken. Tijd om te vertrekken dus. We gaan op weg naar Wellington omdat we daar vandaan morgen met de boot naar het Zuidereiland vertrekken. De rit gaat langs eindeloos golvende groene heuvels met heel veel schapen en koeien met hier en daar een stukje natuur dat de dans heeft ontsprongen.

De door de huurmaatschappij meegeleverde Tomtom zegt ons naar een camping te kunnen leiden in het centrum, dicht bij de vertrekhaven. Het feit dat onze routeplanner vanmorgen op het nieuwe stuk highway constant dacht door een weiland te rijden, had ons al achterdochtig gemaakt over de courantheid van de kaarten, maar als we de plaats waar de camping zich zou moeten bevinden oprijden, bevinden we ons in een hip wijkje met veel nieuwe restaurantjes en koffietentjes waar hipsters en ambtenaren zij aan zij genieten van de zon. Tijd voor plan B. Dat wordt gevonden in de vorm van de duurste camping tot nu toe. Maar dat is wel begrijpelijk als je het voorzieningen niveau in ogenschouw neemt: op een steenworpafstand van de luchthaven, althans in ieder geval van de landingbaan… Mocht je meer van het gemotoriseerde vervoer zijn: pal naast de camping raast de drukste snelweg van Wellington en omstreken. Het is maar goed dat de camperplaatsen zo riant zijn….

We verkennen Wellington en komen tot de conclusie dat er niets mis mee is, maar dat een halve dag ruim voldoende is. Mooie hoogtepunten zijn het café Leuven (lekkere Leffe) en het restaurant Apache (‘where Hanoi meets Paris’). Heerlijk eten en drinken zonder ook maar een greintje lokaal decorum. Morgen maar eens bootje varen, theetje drinken, varen we naar de overkant.

Lente in Mordor
Van noord naar zuid