Verslag van ons bezoek aan Gejo Bonaire voor de website van Gejo Nederland
Duik 232: zaterdag 13 maart 2004

De Bilt – Weersverwachting voor zondag 2 november
BUIEN EN VEEL WINDOns land heeft te maken met pittige buien. Sommige exemplaren gaan vergezeld van onweer. In het noordwesten en westen neemt de komende uren de buien activiteit toe. De zuidwestenwind is vrij krachtig tot krachtig 5 tot 6, aan zee en op het IJsselmeer waait het krachtig tot hard, windkracht 6 tot 7. Bij buien kan de wind uitschieten (met snelheden tot 80 km/uur).

Kortom een perfecte dag voor een duikje in Zeeland. Rond 8.30 waren de echte die-hards verzameld bij het AC Restaurant Lagerweide. Het oorspronkelijke plan om de eerste duik in Oosterschelde bij Zijpe te doen werd vanwege de weersomstandigheden gewijzigd in een extra duik in de Grevelingen. De duikstek bij Dreischor was verlaten, geen enkele andere duiker uit Nederland, België of Duitsland had het op kunnen brengen zijn bed te verlaten en zich bloot te stellen aan de snijdende wind, nee, dan de Gejo bikkels. Onversaagd werden de pakken te voorschijn gehaald, waarbij enkele met ware doodsverachting zelfs hun nat pak te voorschijn haalde.

Rond 10.30 verdwenen de eerste buddyparen onder water en had de duikleider een half uurtje rust. Over de betonnen waterkering boven op de dijk verscheen af en toe de kop van een nieuwsgierige koe, vrijwel altijd gevolgd door een afkeurend boe geroep horen, niet echt bemoedigend, maar een lekker bakkie koffie uit de thermo en een mager herstzonnetje maakt het leven van een achterblijver toch nog een beetje aangenaam. Na zo’n drie kwartier komen de eerste duikers boven met verhalen over kreeften, krabben, anemonen, zeesterren en platvissen. Een enkeling wist de overtreffende trap van goed zicht te benoemen en beschreef de duik als kraanwater.

 Nadat iedereen weer de droge en/of warme kleren aan had en op temperatuur gekomen was, ging het richting duikcentrum de Grevelingen om de flessen vullen.Intussen was de regen begonnen met vallen en zag Scharedijke er triest uit. Alle restaurantjes en cafeetje waren dicht en pas na lang zoeken bleek aan de haven een eetcafé open. Opeens blijken er dan toch veel duikers naar Zeeland gekomen te zijn: alle stoelen en tafels waren bezet, een warm, rokerig maar ook gezellig hok vol met duikers. Achter ons zit iemand zijn console te vervangen , voor me zit een duikleider een stapel logboeken af te tekenen en aan onze tafel zit aankomend herder Donald zijn kudde in te delen voor de komende duik. Rond 2 uur vertrekken we naar Den Osse en maken ons klaar voor de laatste duik van de dag. De regen valt intussen gestaag en de wind is behoorlijk toegenomen. Het water is bijna lekker, weg van de wind en regen. Onderwater is het kunstrif een bron van leven. De betonnen bollen zijn overladen met garnalen, krabben, kreeften, mosselen, oesters, naaktslakken en anemonen. Het zicht is prima, het water nog niet al te koud en het leven onderwater is uitbundig. Eigenlijk jammer dat Zeeland zo ver is want vergeleken met Maarsseveen is dit een oase. Rond vier uur is iedereen het water uit en kunnen we terug kijken op een geslaagde Zeelanddag. Tot besluit wordt er in Zierikzee gegeten. Kortom een gezellige en mooie dag uit het leven van een jonge vereniging.

Verslag van ons bezoek aan Gejo Bonaire voor de website van Gejo Nederland
Duik 232: zaterdag 13 maart 2004