2015 Expeditie Borkumse stenen

Een laatste avond aan boord betekent bonte avond! Ben en Klaudie zingen verkleed als Gert en Hermien verliefd kijkend hun versie van “de zeedruifjes op wrak van de Leerdam, sjalalie, sjalala”, Udo vertelt al een half uur Sam en Moos grappen (Sam en Moos lopen op de Kalverstraat, zegt Sam: laat mij nu eens in het midden lopen), Thomas en Vincent brengen een klassieke sketch van Mini en Maxi, Cor heeft een feestneus opgezet en probeert op de tonen van de Havenzangers iedereen te verleiden tot een polonaise, iets waar tot nu toe alleen Derko en Klaas met hun boerenkiel aan mee willen doen. In een andere hoek geeft Emilie een workshop Panda punniken terwijl de biologen een door Lisette eigenhandig afgerichte zeehond door een hoepel laten springen. Kortom het is één groot feest. Ik schrik met een glimlach wakker uit mijn dagdroom en schuif aan bij de lezing die [...]

Ik lig in mijn hut met mijn laptop om de blog voor vandaag te schrijven. In de kooi naast me ligt Cyriel een decodutje te doen, heel praktisch combinerend met het zagen van wat open haard hout. Ik hoor Fred Groen al zingend de trap afkomen: “Meisje, ik ben een zeeman, een zeeman is altijd van huis, want het water en de zee is zijn thuis…” Je kunt het met een gerust hart aan Fred overlaten om de overtreffende trap van zeemanssentiment te ventileren, bij voorkeur op rijm en uit volle borst gezongen. Maar een zeeman ben ik zeker niet en altijd van huis gelukkig al helemaal niet. Toch is het leven aan boord totaal anders dan het leven op het vaste land; waar we normaal gesproken met een telefoon in één hand voor de mail, de laptop in de andere om Facebook te checken op weg zijn naar de [...]

  Acht uur ’s ochtends. In het waterige ochtend zonnetje zitten we met de duikset op de rug klaar om te gaan duiken. ’t Wordt anders dan andere keren. De afdaallijn zit vast aan de cdt. Fourcault dus we kunnen zo vanaf de boot de duik starten. En beneden wacht er geen wrak! Sommige die-hard wrakduikers zijn zo ontheemd dat ze de duik dan ook aan zich voorbij laten gaan, maar ik zit vol verwachting klaar om overboord te gaan. Beneden ligt namelijk een klein stukje Zweden. Meer dan honderdduizend jaar geleden was hun belangrijkste exportartikel namelijk niet Ikea maar ijs en stenen. Als een enorme bulldozer is het ijs op weg gegaan vanuit Zuid-Zweden richting Nederland. De enorme hoeveelheid ijs die op het land opgeslagen was zorgde ervoor dat de zeespiegel laag genoeg was geworden naar Engeland te wandelen. Langs de uiterste randen van dit enorme ijsveld gaan enorme [...]

Vrijdag 12 juni: de verjaardag van mijn moeder. 93 jaar geleden werd ze in Puttershoek, onder de rook van Zwijndrecht, geboren als dochter van een huisvrouw en een visserman. Voordat de ouderdom de strijd won van haar geheugen, spraken we wel eens over mijn opa. “Een godvrezende zalmvisser” zei ze. Dat godvrezende geloofde ik wel maar zalm in de Oude Maas? In de jaren ’70, opgroeiend in Zwijndrecht was de rivier voor mij een open riool waar het gif van het Ruhrgebied zich mengde met het afvalwater van de kalimijnen in Frankrijk. Vis eten uit de rivier werd afgeraden en zwemmen in de rivier al helemaal. En zalm in de rivier? Kansloos! Pas kort geleden ontdekte ik dat er geen woord van gelogen was. In het jaar 1893 werden er in Geertruidenberg, het centrum van de zalmhandel rond de Biesbosch 130.000 zalmen verhandeld. Een anekdote uit die tijd gaat dat [...]

Ik kijk om mee heen: scholen steenbolken en haringen zwermen om ons heen. Een grote vlokslak kruipt op zijn dooie akkertje over het zand richting zijn lunch maar een ieniemienie luipaardgrondel verspert hem bijna de weg. Mijn buddy Martijn wijst op een enorme Noordzeekrab die beschermend zijn bovenlijf over zijn nog niet uitgekomen nakomelingen heen spreidt. Blauwe haarkwalen zweven in overvloed langs ons heen en zolang je maar een aanvaring met ze vermijdt zijn ze prachtig. ’t Is overduidelijk: ik lig weer met mijn duiksetje in de Noordzee! Hoe gaaf is het toch om zo’n hobby te hebben en vooral: wat een toffe manier is het om met de Expeditie Borkumse stenen deze wrakken te bezoeken. Gisterenavond zijn we vertrokken uit Scheveningen. Als ik op de kade aankom is het al een drukte van belang: mensen lopen heen en weer, te zeulen met uitrustingen en tassen en op bijna ieders [...]