Bijzondere verhalen

Als je begint met duiken is alles overweldigend. Onderwaterleven is allemaal even indrukwekkend en zelfs een baars is bijzonder. De kennis van al dat nieuwe is beperkt tot vis of niet vis. Als je wat langer duikt, ga je vanzelf meer zoeken naar wat je echt gezien hebt en met name tijdens liveaboard heb je tijd en gelegenheid om de bibliotheek door te nemen. In elk boekje zijn er vissen waar de foto of tekening mijn aandacht trok. De spitsnuitkoraalklimmer natuurlijk, de manderijnpitvis vanwege zijn kleuren en de rafelvis. Lelijke naam voor een prachtig dier. Ik vind de Engelse naam het beest beter eer aan doen: Leafy Sea dragon. De spitsnuitkoraalklimmer van de drie het eenvoudigst te vinden. Komt voor in heel de indo-pacific regio en op een makkelijk te voorspellen plek. Zit je ergens onder de 25 meter en zie je daar dichte koraalstruiken, dan is de kans groot [...]

Al een aantal weken zingt het op de sociale media rond: er is een grijze zeehond bij de duikstek Bergse Diepsluis die bijzonder gedrag vertoont naar duikers toe. In plaats van de schuwheid die de meeste van zijn soortgenoten erop na houden, zoekt hij juist contact met mensen. Er zijn wel meer verhalen bekend waarin dat gebeurd maar het blijft een tot nu toe onverklaard gedrag: is hij verstoten door de rest? Is hij de weg kwijt? Of is ie gewoon in de war, geboren in een verkeerd lichaam? Hij benaderd duikers en speelt met vinnen maar vervelender: ook met duikcaps en daarbij heeft hij al een aantal keren iets te ver doorgehapt en kleine hoofdwondjes en blauwe plekken veroorzaakt. Bij eb kruipt hij de kant op en laat zich heel makkelijk benaderen. De gekte slaat toe: de duikstek wordt compleet overlopen en er wordt zelfs een Facebookpagina voor het [...]

Stel je voor: een langgerekt eiland aan de uiterste zuidpunt van het Ari atol. Ver achter ons de dhoni met twee bemanningsleden op het dak en voor ons in de verte het kleine bijbootje met op de voorplecht een speurend bemanningslid dat in het dagelijks leven ober en bartender is van de boot. Boven op de brug staan 4 man van de bemanning het water af te turen en er wordt druk getelefoneerd met zowel de bijboot als de dhoni. We zijn intussen voor de derde keer voor het zelfde resort langs gevaren en nog steeds wordt er gespannen getuurd. Dan opeens: whaleshark, whaleshark, whaleshark! Paniek aan boord, iedereen rent naar zijn snorkelspullen, de één vergeet zijn zwembroek aan te trekken, een andere laat zijn snorkel in zijn hut liggen en een derde probeert zijn duikbril over zijn gewone bril heen op te zetten. We staan met de hele groep [...]

Duiken binnen een vereniging is hartstikke leuk: het is gezellig, je leert er van alles en toch is het soms heerlijk om gewoon met je buddy naar Zeeland te vertrekken en daar in alle rust met zijn tweeën een duikje te maken. En dus staan we op een doordeweekse dag aan de waterkant bij de Zeelandbrug te wachten op de kentering van het getijde. We zijn wat vroeg maar ’t is aardig weer dus wachten is geen probleem. We zijn de enige en ook dat is een voordeel van doordeweekse duiken, geen problemen met parkeren en onderwater heb je ook alle ruimte… Nou vergeet dat dus maar! Zo rond half mei breekt de sepiagekte los en kun je op een gewone doordeweekse dag opeens een stoet van zo’n 10 auto’s de parkeerplaats van de Zeelandbrug op zien draaien. Nederlanders, Duitsers, Belgen, zelf Engelse komen af op de prachtige sepia’s die [...]

Zaterdagmorgen 19 mei, SDMP. Het is prachtig weer, het zicht in Maarsseveen in fantastisch, het onderwaterleven is op zijn mooist en dan zal het je gebeuren dat je duikleider moet zijn, of bardienst hebt....Al die duikers die terugkomen hebben snoeken, voorn, baarzen, karpers gezien, grote verhalen over prima zicht en ik maar droog staan. Aan het eind van de ochtend zijn we zo getergd door alle enthousiaste verhalen dat Gerard en ik gaan proberen ons middagschema om te gooien om te gaan duiken en dat lukt ook en dus komen we om een uur of twee voor de tweede keer die dag aan op het SDMP, melden ons bij de duikleider van Lake Diving en gaan ons optuigen. We willen naar 't zogenaamde "Snoekeneiland" dus wordt de fles nog even extra opgepompt want het blijft een pokken eind duiken. De kompas wordt gezet, we zakken naar een meter of 6, [...]

Aan het einde van een mooie liveaboard trip naar de St. John's riffen zijn we bijna terug bij de haven van Marsa Ghalib. De duikgids heeft nog één duikstek maar die omschrijft hij als "een gok". Het is een baai aan de kust net voorbij Marsa Alam en daar bestaat de mogelijk om zeekoeien te zien. Omdat ze hoog op ons wensenlijstje staan besluiten we de gok te wagen. Bij de duikstek aangekomen is het druk. Niet alleen liggen er 6 boten maar op het strand staan ook een aantal groepen met snorkellaars. In de baai is een stuk afgezet met boeien om te voorkomen dat safariboten en hun zodiaks in het "beschermde gebied" komen. Eigenlijk heb ik er al spijt van dat we gegaan zijn want dit circus doet de beesten vast geen goed, alhoewel: de geest is gewillig maar het vlees is zwak en dus zitten we een [...]

Tijdens één van de laatste duiken op St. John's reef in het diepe zuiden van Egypte vertokken we in de vroege morgen voor een duik. De zee was zo glad als een spiegel en de zon die net boven de horizon verschenen was kleurde alles in de meest warme kleuren zoals alleen een op- of ondergaande zon dat kan. Bij de duikstek aangekomen liggen er al twee andere boten. We gaan een driftduik maken voor zover mogelijk want er is hoegenaamd geen stroming. De duik begint diep, op zo'n 30 meter en langzaam klimmen we omhoog. Halverwege zie ik onder mij iets heel ongelukkig bewegen. Ik ga er heen en het blijkt een echte steenvis te zijn die zich probeert te verplaatsen en vervolgens weer anoniem te gaan liggen wezen. Dat zou hem prima gelukt zijn als ik mijn ogen niet strak op de plek had gehouden. Als je je [...]

Aan het einde van de liveaboard naar de noordelijke riffen van het Great Barrier Reef in 2005 werd mijn buitenoor steeds dikker. Mijn gehoorgang werd op een bepaald moment zelfs helemaal afgesloten door de zwelling. Ik probeer zo lang mogelijk door te duiken maar moet toch de eerste duik van de laatste duikdag verstek laten gaan. De volgende duik lijkt de zwelling iets minder en dus besluit ik, onder protest van medereizigers, toch mee te gaan naar Pixie Pinnacle. Het is een duikstek die veel overeenkomst vertoont met de Lighthouse. Een koraal pinnacle stijgt als een schoorsteen omhoog vanaf een meter of 20. We dalen af -zonder problemen- en beginnen de pinnacle te omcirkelen. Timmie heeft bij een gat in het koraal een fire file shell gevonden en laat zijn lamp erbij liggen om de aandacht er op te vestigen. Helaas besluit Brenda de lamp iets verder in het gat [...]

Tijdens de vakantie op Bonaire ter ere van Joop's 65ste verjaardag in 2005, kregen we te horen dat er niet meer bij de zoutpier gedoken mocht worden als gevolg van een antiterrorisme maatregel. Natuurlijk snapten wij dat de zoutpier een uitgelezen object is om een aanslag op te plegen. De wereldeconomie zou met een schok tot stilstand komen en de aanslagen op het WTC in New York zouden verbleken bij zo'n laaghartige daad. Er was wel één uitzondering mogelijk: namelijk het inhuren van een lokale gids. Die hebben namelijk superman kwaliteiten en zijn feilloos in staat om elke laaghartige daad af te weren. Bij hoog en laag wordt volgehouden dat het hier niet gaat om een poging om toeristen meer geld uit de zak te kloppen. Gerard, Marcel, Tanja en ik zijn natuurlijk niet ongevoelig voor terreur maar intussen wel zo bekend in Bonaire om te weten dat de handhaving [...]

Een prachtige zondag was het, iedereen was vroeg uit de veren met maar één gedachte: Finding Nemo en zelfs Peter Fokkinga wist, na een kleine sightseeing door prachtig Brussel en omstreken het tot een happy end brengen en vond Nemo ook daadwerkelijk. Een aantal mensen was ziek of niet lekker genoeg voor een duik en waren dus niet gekomen en maar nog altijd 30 man stonden in een ietwat vroeg maar heerlijk lentezonnetje te wachten tot de onze zuiderburen het moment gekomen achtten om de deuren open te gooien. De Belgen staan over het algemeen bekend als een joviaal en vriendelijk volk en dus moet de conclusie bijna zijn dat de dame achter de kassa een buitenlandse moet zijn: vriendelijk keek ze niet en joviaal was ze al helemaal niet: het ontbreken van de NOB sticker voor 2005 (omdat die nooit voor einde februari worden verspreid) deed de toegangsprijs in [...]

  Tijdens de liveaboards in 2002 (en ook tijdens de trip in 2005) met de Nimrod wordt tijdens de laatste dag de Cod Hole bezocht. Dit is een van de beroemdste duikstekken van het Noordelijk Great Barrier Reef. Vlakbij het luxueuze Lizard Island ligt de duikstek. Het is zo beroemd omdat er al zo'n 20 jaar lang potatocod's gevoerd worden (Ned. naam Tukulu tandbaars, nou ja Nederlands....). Dat is natuurlijk helemaal niet in de haak maar het wordt verdedigt door het feit dat deze vissen intussen niet meer in staat zijn om voor hun eigen eten te zorgen. Dat er op deze manier een populatie in stand wordt gehouden van vissen die het elders moeilijk hebben wordt ook nog wel eens aangevoerd, zeg maar een soort fokprogramma zoals dat ook met reuzepanda's gebeurd. Hoe dan ook, genoeg recht gepraat wat krom blijft, de nieuwsgierigheid wint het van de [...]

Toen we ons voorbereiden op onze vakantie naar Bonaire, werd er ons door een aantal mensen verzekerd dat de kans erg groot was dat we een schildpad zouden ontmoeten. De hele vakantie hebben we gespeurd maar zonder resultaat. Toen we het jaar daarop naar Aruba gingen om te duiken hebben we wederom niets gezien. Intussen begonnen we te twijfelen aan het bestaan van schildpadden, waren ze geen broodjes aap? Waren ze intussen uitgestorven of werd er voor TV opnames van natuurfilms misschien gebruik gemaakt van de zogenaamde VVV schildpad: op batterijen en op afstand bestuurbaar? In maart 2001 lagen we na een reis van 24 uur (16 uur vliegen, 8 uur wachten) volledig op apegapen in het appartement op Helengeli, Maldiven. Na wat slapen besloten we om het stof van de reis af te spoelen door een stukje te gaan snorkelen. Vrijwel meteen bij het te water gaan zagen we [...]