Vandaag met Leonie en Jeroen op pad. Leonie zou als eerste moeten kompassen maar bij de uitleg van hoe het ding werkt blijkt er een dikke barst in het kompas te zitten, plan mislukt. Dus is Jeroen de sjaak. Ik verwacht dat het volgens de bekende patronen zal verlopen: hij zit zo op zijn kompas te neuzen dat hij of naar boven stuiters of het zand in gaat. Dat valt 100% mee en hij navigeert vrijwel zonder stuiteren ook nog eens redelijk strak naar het 6 meter platform. Daar doen we een oefening brilletje klaren waarbij Leonie een beetje gemeen speelt door slechts een paar druppels in haar bril te laten lopen. Is waarschijnlijk nog een beetje huiverig en ik kan haar geen ongelijk geven, vind het zelf ook een nare oefening. Volgende keer moet ze er echter wel aan geloven want nare oefening of niet, het is wel een basisvaardigheid. We doen een opstijging en die gaat veel te langzaam. We dalen af om er nog een te maken maar omdat het te druk is met andere cursisten en duikers gaan we verder naar het 10 meter platform om daar te ontdekken dat Cyriel daar net met zijn cursisten is aangekomen. Maar op een steenworp afstand ligt het platform van het onderwaterhuis dus wijken we daarnaar uit. We doen nog een opstijging die weer te langzaam is maar omdat Esther wat last heeft met haar oren houden we op met de opstijging oefenen. We dalen af en gaan het onderwaterhuis in, altijd leuk om te laten zien. In het onderwaterhuis geef ik Jeroen nog een kompaskoers om te oefenen. Ik hoop dat we daarmee op de Boulevard Saint-Michel uitkomen. Dat lukt niet echt want hij wijkt steeds een klein beetje af en we komen halverwege het snoekeneiland terecht. Omdat Jeroen intussen ook weinig lucht meer heeft gaan we zo ver als ik durf op een meter of 3 richting de haven en als hij nog maar 20 bar overheeft, laat ik hem nog wat uit mijn fles meeslurpen. Al met al geen slechte duik.
Geef een reactie