De eerste stappen
Piz Boé

Vandaag staat er een langere wandeling op het programma. We vertrekken rond half 10 en wandelen eerst door het dorp. Daar gaat de kerk net uit met allemaal deftig uitgedoste mensen. We nemen een tussendoor weggetje en komen op een van de steilste paden uit mijn loopbaan terecht. De hele wandeling, van 400m tot 2900 meter gaat hij onophoudelijk door. Soms kom je op een vlak stukje en dat is een verademing. Los van deze ellende, is de wandeling prachtig en dat maakt veel goed. Boven op de berg als het eindpunt al in zicht is kruipt er vlak voor ons een slang over het pad. We kunnen hem niet goed genoeg zien om hem te beschrijven maar hij was zeker meer dan 50 cm en volgens mij dus geen regenworm. We zijn intussen bijna bij de Col Rodela aangeland. Boven is een berghut en zo’n simpele kop thee wordt dan al snel een traktatie. Op het terras, op het dak van de hut, kun je alle kant opkijken. Het is overweldigend al die toppen met sneeuw bedekt, afgewisseld met groen weide vol met alle soort bloemen. Genoeg hebbend van al dat gewandel besluiten we de kabelbaan terug te nemen. Die komt wel zo’n 3 kilometer buiten het dorp uit maar we lopen vlak langs de beek en dat is dan ook echt vlak, dus kunnen de kuiten rusten. In het dorp scoren we een ijsje, ansichtkaarten en wat wijn.

Op de camping komt dan het moment suprême, de schoen mogen uit. Lekker in de zon een tukje doen. We hebben nog een uurtje voor het eten en dus rijden we naar het einde van het dal waar we na een pas, uitkomen bij een stuwmeer. We lopen er wat rond, zien nog wat mensen skiën op de hoge toppen naast het stuwmeer en gaan vervolgens terug naar de camping. Op de parkeerplaats leg ik nog even de mat recht en dan gaan we. Al gauw merk ik dat er iets niet goed gaat en als ik mijn gas los laat, blijft hij gewoon door gaan. De mat heeft mijn gaspedaal geblokkeerd. Met ingetrapte koppeling en met een gierende motor stoppen we op een parkeerplaats en verhelpen het probleem. Oef…. ’s Avonds na de varkenslapjes, aardappelschijfjes en doperwtjes, nog wat dromen bij het kampvuur en dan slapen.

De eerste stappen
Piz Boé