GertP

Het is maandagavond rond een uur of zeven en de scheepsdokter zit wijdbeens in de ingang van de lounge, biertje aan de ene kant, grote doos met zeeziekte patches aan de andere kant. Ze zit erbij als een volwaardige drugsdealer wachtend op klandizie. En die klandizie komt! Over 2 uur, na het diner, gaan we voor de tweede keer de open zee op terug naar Ushuaia. Je merkt dat iedereen daar een beetje nerveuzig over is. Op de heenreis hadden we een “fairly good Drake” volgens expeditieleider Sebastian en de vraag is of we dat op de terugweg ook gaan krijgen. De voorspellingen zijn wel iets minder en er wordt ons gevraagd om onze kamers ‘Drakeproof’ te maken, alles dat kan vallen moet vastgezet worden. En zoals altijd eindigt Sebastian zijn omroepbericht met: ‘Keep one hand for the ship’. We vertrekken uit Half Moon Island en ik moet denken aan [...]

Zo, verjaardag voorbij, slingers opgeruimd, fles wijn van de zaak soldaat gemaakt, het is nu weer tijd voor een serieuze poolexpeditiedag. Op naar Port Charcot. Dit klinkt als een trendy plaatsje aan de Cote d’Azur met een mooie boulevard waar het goed rosétjes drinken is, maar niets is minder waar. IJsbergen en gletsjers omringen de baai waar we via het smalle kanaal van Lemaire zijn gekomen. Deze prachtige plek wordt onder zuidpoolreizigers ook wel de Kodak Gap genoemd. Als je er bent geweest begrijp je direct waarom. We zijn er zelfs een half uurtje eerder voor opgestaan en we hebben geen spijt. Ik wist niet dat ijs er zó verschillend en zó mooi uit kon zien. Knalblauwe ijsbergen die nog niet zo lang geleden onderdeel van een gletsjer waren en een eindeloze hoeveelheid pinguïns, zeeleeuwen en zeehonden. Voor een bultrug kom je bijna je stoel niet meer uit; we worden [...]

Vanmorgen wakker geworden met een prachtig uitzicht over de Atlantische oceaan. De omgeving van Rio Grande is precies wat ik me ervan had voor gesteld, het enige dat totaal anders is, is Rio Grande zelf. De weg ernaartoe is leeg kaal en vlak, niets te beleven behalve de incidenteel in het land geplaatste ja-knikker. Rio Grande zelf is sowieso veel groter dan gedacht en kent een Amerikaanse lay-out: alles in rechte lijnen, veel éénrichtingverkeer. Een niks-aan-de-hand-stad met opvallend veel jeugd. Na wat heen en weer gedoe over de niet goed gereserveerde hotelkamer vinden we allemaal onze plek, Esther, Frank, Cyriel en ik aan het strand en Willem en Marieke een kilometer of 2 verderop in de stad. Goed geslapen en vertrokken richting Ushuaia, 200 kilometer van Rio Grande. Het eerste deel ploegen we door een dor vlak land maar dan zien we het landschap langzaam veranderen in heuvels en bos. [...]

Na twee dagen lekker zelf onze ontbijtjes te hebben geregeld zijn we nu aangewezen op de eetschuur van hotel Kaleshen in el Calafate en dat valt nog niet echt mee. Esther had een cake-achtige met een prachtige blauwschimmel. Voor (banket)bakkers is hier in Argentinië nog een wereld te winnen. De tafels worden niet afgeruimd en het buffet niet aangevuld. Maar goed, het weer is heel erg mooi en ons humeur niet kapot te krijgen. We gaan naar El Perito Moreno, een uitloper van een enorme gletsjer op zo’n 80 kilometer afstand van el Calafate. Wat een prachtig beeld als je daarop aan komt rijden! Ondanks dat het niet top-hoogseizoen is, staan de miradors toch vol met busladingen senioren. Ons was geadviseerd om de noordkant te bekijken en dat bleek een prima keuze. We kochten snel kaarten voor de boot die ons erlangs ging varen en na een snel kopje koffie [...]