Vannacht aardig geslapen, wel een beetje koud maar in de auto ligt nog een extra deken dus die kunnen we vannacht proberen. Als je in je tent ligt en zo’n deken ligt op 3 meter afstand in de auto is dat opeens een hele grote afstand. We gaan douchen en dat is altijd lekker na twee dagen ongedoucht te zijn. Na het douchen lopen we naar het dorp om een ontbijtje te regelen.
Als we gegeten hebben pakken we de kabelbaan naar Pecol, een station recht achter de camping. Rondom is er een schitterend uitzicht over de woeste pieken. We besluiten om rustig aan te beginnen om de plattelandsbenen te laten wennen aan deze bergen. Dat kun je wel besluiten maar je kuiten en bovenbenen protesteren er niet minder om. Om ons heen staan de Alpenbloemen in overweldigende hoeveelheden en kleuren te bloeien. De geur van een alpenweide is heerlijk. We stijgen eerst flink, op speciaal verzoek van de kuiten en vervolgens een stevige daling om de bovenbenen niet te discrimineren. We komen uit bij een naar voren springende klif en hebben prachtig uitzicht op de Gran Vernel, één van de hoogste toppen van de Dolomieten. Eenmaal terug in het dorp lopen we door om boodschappen te doen, maar we zijn 1 uur te vroeg. Op de camping heerst ook een serene rust, vanwege de van bovenaf opgelegde siësta. Om 12.00 wordt er een bandje afgespeeld in 4 talen om te melden dat tussen 12.00 en 15.00 geen auto’s over het terrein mogen rijden, mensen geen lawaai mogen maken en de receptie gesloten is. Na 3 uur komt het leven weer op gang en gaat de baas weer nieuwe gasten op de meest kleine stukjes gras wegzetten. Om half 5 nogmaals naar het dorp met meer succes deze keer. ’s Avonds als het af begint de koelen, gauw de oven aan en lekker dicht er bij kruipen, daarna met een extra deken naar bed.
Geef een reactie