 |
|
 |
We worden wakker van de warmte en de muggenbeten van Port Douglas. Gek kun je worden van die beten en tot bloedens toe krabben we ze open. Vandaag gaan we naar Karunda met de trein. Mark is ook al wakker en heeft van thuis een mand met m
ango’s uit eigen tuin meegenomen die hij uitermate artistiek slacht voor ons. Na het ontbijt lopen we naar het station, ook al voor de deur, en zien eigenlijk op het perron al dat de keuze voor Karunda ons niet op het lijf is geschreven. Veel Japanners en bejaarden. Karunda Rail is een spoorlijn die zich de bergen achter Cairns in werkt. Aangelegd om de mijnwerkersdorpjes te voorzien van voorraden in het begin van de vorige eeuw. De treinreis is inderdaad indrukwekkend, maar de omlijsting is beroerd. Op elke hoek van de baan wordt stilgestaan om fotografen de kans te geven, van elke tunnel wordt tot op de meter nauwkeurig gemeld hoe lang hij is en volledig zinloze details schallen onafgebroken uit de de speaker. Karunda is zo mogelijk nog erger. Vol met giftshops met “original” zooi, veel didgeridoo’s, boemerangs en T-shirts met krokodillen of haaien. We lopen wat rond en balen van het feit dat het pas 12 uur is en dat de trein pas om 3 uur weer vertrekt. We lopen nog even een sancutary binnen, een understatement want ze bedoelen eigenlijk kinderboerderij, zien daar in ieder geval een koala, maar die moet helaas weer om de zoveel minuten uit zijn slaap gehaald worden omdat toeristen er mee op de foto’s mogen. Gelaten laten de beesten het over zich komen. Toeristen staan giebelend en bang met zo’n beest op hun arm. Oh ja, je kunt ook nog met een slang op de foto. Ik vind het crimineel. We lunchen ergens met een salade en zijn om kwart over twee al paraat op het station voor de trein die om 3 uur vertrek.
 |
 |
Het station is overigens wel het liefste station dat ik ooit gezien heb. Over hangen planten te bloeien in potten, staan plantenbakken vol met bloemen en zijn perkjes met palmen en struiken. Het hele station is als het ware een groot tuincentrum. De terugreis brengen we half slapend door, ondanks dat er soms spectaculaire uitzichten zijn, maar daar worden we dan ook ruim van te voren voor gewaarschuwd. Eenmaal terug in Cairns brengen we de auto terug. We hadden ons nog al zorgen gemaakt over een dikke buts die ik de tweede dag in een velg had gereden en de bijpassend wieldop die ik verruïneerde had, maar de auto wordt zonder problemen ingenomen. Op de terugweg doen we nog wat laatste boodschappen voor morgen want morgen is de grote dag: duiken! We eten bij de wok-take-away, lekker eten trouwens en gaan ’s avonds naar de film: Harry Potter 2, erg grappig, alleen staat de airco te hoog voor een T-shirt en een korte broek. Rond 11 uur zijn we weer terug en vallen in een onrustige slaap. Wat krijgen we morgen allemaal voor onze kiezen, zou het een leuke groep zijn, zou de boot in orde zijn? Morgen weten we het.
Geef een reactie