De laatste druppel
De grote stad

Het was heerlijk om weer eens in een gewoon bed te slapen, we slapen een gat in de dag, dat wil zeggen we worden pas om 8 uur wakker en dat is wel een week geleden. Ik bel met Diederick die in Nederland problemen heeft met Exchange Servers, veel ellende en zo weinig wat je eraan kunt doen. Het ontbijt, bij de prijs inbegrepen, is toast en oploskoffie. We gaan weer op weg voor een lange rijdag, richting de Blue Mountains. Onderweg eten we wat in het Starlight Café, een vieze sompige witte sandwich. De highway is nog steeds niet meer dan een achteraf weggetje. Soms wordt de weg geblokkeerd door een kudde koeien en moet je voorzichtig laverend tussen de beesten door, die verstoord kijken naar de auto. We doen nog wat boodschappen, komen nog een Aldi(!) tegen en arriveren rond een uur of 3 in Katoomba.

De wereld om ons heen is steeds bewoonder geworden en in Katoomba is het zelfs uitgesproken toeristisch, even wennen na al die rust en stilte. We zetten de tent op en wandelen nog even langs de Katoomba Falls, die stelt niet veel voor maar de omgeving is wel prachtig. De steile wanden van de Blue Mountains zijn indrukwekkend. Halverwege hangen twee kleine stipjes die aan het klimmen zijn. De bergen in de verte hebben inderdaad een blauwe waas over zich heen, die komt van een olie die afgescheiden wordt door Eucalyptus bomen. We eten heerlijke spaghetti en ’s avonds kletsen we wat met een Nederlands stel dat naast ons staat. Halverwege de op zich leuke conversatie komt een naar kind, een Nederlands muts, er zich tussen dringen en gaat heel aanstellerig en betweterig haar Australië-kennis staan te etaleren. We haken snel af en lezen nog wat bij de tent en gaan slapen.

De laatste druppel
De grote stad