IJsberen

Om 8 uur worden we gewekt door Ali die meldt dat de eerste geplande locatie niets gaat worden omdat er zeer hardnekkige mist hangt. Op hoop van zegen varen we door naar Sundneset, Barentsoya. Daar is in ieder geval de mist weg. Een blik overboord maakt echter duidelijk dat het onderwater nog wel behoorlijk mist. Een vieze bruine smurrie stroomt langs het schip. We krijgen een briefing en Hendrik vraagt wie er duikt. Natuurlijk Dan maar de rest haakt af. Ik heb slecht geslapen en worstel om wakker te worden en een duikje in poolwater lijkt daar een prima remedie voor te zijn dus ik besluit met Dan te buddy’en. We hebben alle ruimte van de wereld in de zodiac als we vertrekken met Hendrik als stuurman\duikleider. We gaan op zoek naar een splitsing van stromingen waardoor we in een gebied met beter zicht terecht zouden kunnen komen. Om de hoek wellicht? Zoals heel vaak verschijnt achter elke hoek weer een nieuwe dus we komen steeds verder van de boot. Na nog een hoek valt mijn oog gelijk op 2 ijsberen… Hendrik laat de zodiac rustig uitvaren en we kijken verrukt toe. Een moederbeer met een jong van 1,5 jaar oud scharrelen over de heuvelrug. De moeder heeft een zendertje om haar nek, het jong is lui maar besluit uiteindelijk ook wat rond te gaan lopen. Dan’s camera (hij heeft naast zijn duikcamera een enorme tas met nog een extra camera met een telelens van formaat bij zich…) snort dat het een lieve lust is. De moeder heeft een geraamte van een grote vis gevonden, sleept dat mee naar een rustig plekje en gaat daar op kauwen. De jonge beer (evenzogoed een flinke jongen) gaat op een afstandje rustig liggen toe kijken. Na een half uur toekijken besluiten we weg te gaan en verder op zoek naar een duikstek te gaan. Die vinden we uiteindelijk wel maar het is wat je noemt een rukduik. Heel mager zicht en als je wat ziet, is er niets te zien….Na een half uur komen we boven, vlakbij Hendrik die ons heeft gevolgd via de bellen. Ik klim aan boord als ik zie dat Dan zich niet lekker voelt. Ik trek hem bij zijn vest bij de boot en samen met Hendrik krijgen we hem aan boord. Hij denkt ergens een lek te hebben en is uitermate koud….We besluiten gelijk naar de boot terug te gaan maar niet voordat we de andere, intussen gearriveerde zodiacs op de ijsberen hebben gewezen. Als we op de hoek van het eiland zijn verschijnt er een baardrob die rustig naast de boot meezwemt.

Eenmaal aan boord helpen we Dan uit zijn pak en ga ik ook rap een lekker bakkie warme thee scoren. De rest van de partypeople komen inmiddels ook terug en zijn ook uitermate tevreden over de zodiacride, vooral de twee ijsberen… We varen door en komen bij Kapp Lee, Edgeoya waar we een wandeling kunnen gaan maken. De wind is flink toegenomen, de ankerketting staat hoge C gespannen van de stroming en als kers op de taart begint het flink te regen. Als we met wat extra aandacht in de zodiac zitten waarschuwt Cloe, inmiddels onze favoriet: “you are gonna get wet”. Twee minuten later weten we dat daar geen woord aan gelogen is. Via de uitsparingen om in je broekzakken te kunnen laat mijn regenbroek voldoende water door om dat deel van je rug waar het van naam veranderd tot een soppende geheel te maken. Eenmaal op het eiland is de wandeling wel heel cool. Op het strand liggen een stuk of 5 blubbervrienden van zo’n 1000kg ’t stuk. Op de “weide” erachter staan 3 rendieren te grazen. Andreas gaat we over op dezelfde militaire dril, stelt ons op in Waterloo linie en gezamenlijk marcheren we in etappes naar de beesten. Dit keer werkt dat redelijk en op zo’n 15 meter afstand kunnen we de beesten prima bewonderen. Weliswaar zijn de 3 konten naar ons toegekeerd maar af en toe kijkt er eentje om met een prachtig groot gewei. De regen heeft intussen alles doorweekt en als er een optie wordt geboden om eerder terug te gaan de naar de boot, haak ik daar met plezier bij aan. Niet nadat ik een lekkere boswandeling gemaakt heb. De poolwilg is tussen de 2 en de 5 mm en groeit hier in overvloed. In ieder geval geen boom waar je een stokzaag voor nodig hebt. Terug op de boot veranderd de gang in no-time in uitwasemkamer waar aan elke balustrade, knop, deurbeslag wat kledingstukken liggen te drogen.