Vroeg op voor de laatste keer. Zes uur klopt Hamada zachtjes op de deur. We kennen de routine intussen en soezen door tot 10 voor half 7, scoren een kop koffie en zijn op tijd voor de briefing. Een muurduik met kans op de spitssnuitkoraalklimmer. Het wordt een aardige duik. In het begin op diepte veel gorgonen maar geen spitssnuitkoraalklimmer 😥 flinke stroming mee dus we schieten ook met flinke vaart voorbij een flinke groep gorgonen zonder een serieuze kans om ze uit te pluizen. Om de hoek gaat de stroming opeens de andere kant uit en dan wordt het hard werken om toch bij de boot te eindigen. Dat lukt maar gevolg is wel dat we weinig van het rif genieten mede omdat er riftechnisch ook niet veel te genieten valt. De tweede duik is vlak voor Hurghada. Als we aankomen is er één boot maar tegen de tijd dat we te water gaan zijn er 9 boten bij gekomen. Ik snap de keuze voor deze duikstek als liveaboard eigenlijk niet zo goed, maar dat is dan ook wel de enige kanttekening die ik kan bedenken voor de organisatie. Verder hebben ze alles prima op orde. We moeten er wat omwegen voor nemen om belabberde duikers te ontwijken maar dan hebben we uiteindelijk best een relaxte duik. 
Het is een relatief mooi rif met aardig wat vis. Het einde is een beetje behelpen. Rondom de dagboten is het een heksenketel met snorkelaars die hun best doen om mijn automaat uit te trappen. Divemasters die ondanks het feit dat ze maar twee handen hebben, toch met drie introduikers op pad gaan. Ziet er een beetje uit als jongleren. De dagboten zijn ook zo slecht vastgelegd dat ze achteruit naar onze boot drijven en de duikers die zich er tussen bevinden drijven te pletten. De zodiac moet er aan te pas komen om een aanvaring te voorkomen. Rond het middaguur vertrekken we naar Hurghada. Onderweg zien we nog een liveaboardboot die op het rif is gelopen, ziet er uit alsof de kapitein een nieuwe werkgever zal moeten gaan zoeken.
Eenmaal aan de kade van het Meredith hotel besluiten Gert en ik, eigenlijk tegen beter weten in, om een stuk te gaan wandelen. Hurghada is nog steeds dezelfde treurige puinhoop. We redden het bij lange niet om Hurghada centrum te bereiken want zoals Joop gezegd zou hebben: de reuzel liep uit onze reet. We strijken neer bij de bar voor een biertje en wandelen terug naar boot om onze inmiddels gedroogde spullen te pakken en natuurlijk voor een middagdutje. De gangbare duik is weliswaar vervangen door een wandeling maar hé, ook dat telt als excuus voor een dutje.
Geef een reactie