Relaxt....
The crossing

We worden vroeg wakker onder een strak blauwe lucht. Het begin van het Noordeiland weer is in ieder geval beter dan we gewend zijn. We besluiten gelijk te vertrekken om nog wat van het weer te kunnen genieten. Het is is erg rustig op de weg dus we kunnen redelijk doorrijden maar dat maakt niet dat het opschiet. Ik kan er nog steeds niet helemaal de vinger op leggen maar een kilometer in Nieuw-Zeeland is volgens mij langer dan in Nederland. Rond half 11 zien we de contouren van Mount Ruapehu, de hoogste berg van het Noordeiland. Het is een echte vulkaan: in een verder vrijwel vlak landschap rijst de berg op, in een echte kegelvorm, de toppen besneeuwd. De berg is dan ook een belangrijk skigebied. We rijden om de vulkaan heen en erachter vandaan komen nog twee vulkanen te voorschijn waarvan er een, Mount Ngauruhoe, het archetype van een vulkaan is. Hij is gebruikt in de Lord of the Rings als Mount Doom (de grote vulkaan waar de ring in geworpen moet worden). Er achter ligt de minder markante en lagere Mount Tongariro. Het gebied rond de vulkanen is een nationaal park en wordt vrijgehouden van brem. Daardoor krijgt het rode Tussock gras weer een kans. Het geeft het landschap iets spookachtig. We scoren een camping in Whakapapa village, verdiepen ons in de wandelingen en gaan vervolgens een wandeling van een paar uur maken naar de Silicon Rapids. Het landschap en met name de bodem, is van een bijzondere samenstelling. Soms is een beekje helgroen door de mineralen, dan zijn ze weer okergeel. Het landschap is mooi, een soort van hoogland heide, met er tussen natuurlijk veel varens. Na 2 uur komen we aan bij de Silicon Rapids. Het water bevat extreem veel aluminiumoxide en silica waardoor de zwarte rotsen bedekt worden door een crème witte laag. Twee beekjes komen samen, van links komt een beekje met veel ijzer, de rechterbeek is de beek met aluminiumoxide en silica. Waar ze samenkomen is een haarscherpe afzetting tussen het bruinrode beekje en de crème witte beek. We besluiten niet dezelfde weg terug te nemen maar door te lopen naar de parkeerplaats die verder op aan de weg ligt. Daardoor moeten we wel langs Bruce road, de enige verharde weg in het gebied terug lopen maar aangezien we maar twee auto’s voorbij zien komen is dat niet echt hinderlijk. Terug in het dorp drinken we een bakkie koffie met een mierzoet en uiterst machtig gebakje, ook regelen we een bus die ons morgen afzet bij het begin van de Tongariro Crossing en ons aan het einde weer oppikt. In elke gebouw hangt een kaartje met een vluchtroute voor het geval er een Lahar optreedt. Dat is een kokend hete modderstroom die redelijk plotseling op kan treden. In 1958 zijn er 158 mensen omgekomen toen een sneltrein omver gewalst werd door een Lahar. Sindsdien is er een waarschuwingssysteem ingericht waarbij wegafsluiting en afvoerkanalen voor de hete modder zijn gemaakt. De camping ligt middenin een natuurlijk afvoerkanaal, een geruststellende gedachte… Omdat het nog vroeg is gaan we met de bus een rondritje maken. We rijden om de vulkanen heen en nemen een “pasje” richting Turangi dat in de buurt van Lake Tahoe ligt, het grootste meer van Nieuw-Zeeland. We doen boodschappen, besluiten niet te koken maar een snelle hap te nemen en eindigen met een heerlijke Burgerkings… Als we het maagzuur weer onder controle hebben rijden we terug. De bewolking is gebroken en onderweg hebben we een prachtig uitzicht op de vulkanen. Op de camping aangekomen hebben we buren, Belgen. De mannen zitten in de luie campingstoelen terwijl de vrouwen lopen te rennen om het eten klaar te maken. Ik stel Tanja eenzelfde taakverdeling voor maar dat wordt om onduidelijke reden afgewezen. Een van de mannen, die weggelopen lijkt uit een stripboek, hij lijkt sprekend op de vader van Sjors en Sjimmie in de oude versie, sabbelt aan zijn pijp, heeft een soort pofbroek, onhandig hoog opgetrokken sokken en maakt een praatje met iedereen, dus ook met ons, waarin weer eens duidelijk wordt dat Belgen het leven vaak beter begrijpen dan wij. Het Bourgondische leven straalt ervan af. Ze gaan morgen ook de Crossing doen. De wandeling over de vulkaan is hét ding hier. Iedereen komt voor de Crossing. Het weer is aardig ondanks dat er af en toe een buitje valt. Hopelijk is het morgen goed weer.

Relaxt....
The crossing