Bali was de enige optie die overbleef als bestemming voor de voorjaarsvakantie. In de bladen en op internet waren verschillende verhalen te lezen over Bali. Sommige mensen waren er enthousiast over, andere helemaal niet. Met getemperde verwachtingen waren de dus naar Bali afgereisd. Na een paar duiken werd wel duidelijk dat wij tot de groep enthousiastelingen zouden gaan behoren. Natuurlijk is er geen mooi koraal, natuurlijk is het zicht mager maar op het zwarte zand is zoveel mooie en bijzonders te vinden. Met namen de hoeveelheid en diversiteit van naaktslakken is ongekend.
En dan is er natuurlijk het wrak van de Liberty. Getorpedeerd in januari 1942, heeft de bemanning kans gezien om het schip op het strand te zetten. Daar heeft het tot 1963 gelegen, toen er als gevolg van een vulkaanuitbarsting, aardschokken optraden waardoor het wrak in zee gekieperd is. Het wrak ligt nu tussen de 5 en 25 meter diep en niet meer dan 50 meter uit de kust en is daardoor prima toegankelijk met een kantduik.
De eerste duiken op het wrak waren prachtig. Zo’n wrak blijft toch een magneet voor onderwaterleven. Maar de gids stelt dat de beste duik op het wrak een nachtduik is. En omdat het een uitstekende gids is, geloven we hem en staan nu aan de waterkant voor de nachtwrakkantduik. We zwemmen over het zand richting het wrak en doen al 10 minuten over de 50 meter naar het wrak toe vanwege alle naaktslakken. In een aantal zeeveren zitten garnaaltjes en krabjes die er om schreeuwen om bewonderd te worden. Ik heb besloten mijn GoPro mee te nemen. Dat lijkt in eerste instantie een verkeerde beslissing. Veel mooi macroleven waar de GoPro niets mee kan. Aan de achtersteven van het schip vind ik op nog geen 10 meter diepte onze grote vriend: de spitssnuitkoraalklimmer. Zowel Marieke als ik hebben het beest boven aan de favorietenlijst staan. 
Ik haal Marieke op, die wel een camera heeft en wijs haar het slapende beestje aan. Ik zelf ga het hoekje om en wordt begroet door een klepper van een baars die rondscharrelt over het wrak. Even verder op wijst de gids me op een reuzemurene die over het wrak heen scharrelt. Ik ga filmen en zie al snel dat er twee enorme baarzen achter de murene aan gaan. Niet om hem aan te vallen maar de murene jaagt vis op en die worden door de baarzen verschalkt. Als een pijl uit de boog schieten ze toe en zuigen als het ware de kleine vissen naar binnen. In een bijna afgesloten ruim wordt een juffertje opgejaagd door een baars. Onder de bescherming van een uitstekend stuk metaal zit het beest te bibberen terwijl de enorme baars het probeert op te jagen. Als het links niet lukt, maakt de baars een omtrekkende beweging en gaat vanaf rechts in de aanval. De juffer heeft weinig kans en schiet onder de bescherming van het wrakdeel weg en probeert te ontsnappen. Tevergeefs…de baars slaat razendsnel toe! Het wordt een nachtduik die bol staat van de adrenaline! Eén van de mooiste nachtduiken!
Geef een reactie