Klapperende stroming
Gierende stroming op 't Barrierreef

We hebben vannacht de hele nacht gevaren en dat is soms wel onrustig slapen. Hoewel de zee erg kalm is en de golfslag minimaal is het geluid en de beweging toch wel onrustig. We meren rond een uur of 4 ergens af en als het licht is wordt het laatste stuk gevaren, een stuk waar blijkbaar daglicht voor nodig is. De duikstek, Two Meter Patch is erg mooi. Het zijn drie grote bommies die vanaf een meter of 30 oprijzen. We cirkelen een rondje om alle 3 de bommies. We zien een grote zwangere stars and stripes pufferfish die een soort buidel onder zich heeft hangen die heel los meebeweegt, koraalduivels, grote doopvontschelpen en natuurlijk de gebruikelijke haaien, ditmaal twee witpuntrifhaaien. Een van de koraalduivels is klein en bijna zwart. Ik heb er nog nooit zo een gezien maar als we de boeken erop naslaan blijkt het een jonge gewone koraalduivel te zijn. We ontbijten voor het echie, Engels ontbijt met eieren, spek, tomaten, bonen en worst (waarbij we de bonen skippen). We varen weer verder naar het zuiden en komen bij Cay 7 een voor ons bekende duikstek. Als we aan het vastmaken zijn zwemt er al een schildpad langzaam voor de boeg langs. Het koraal is er prachtig kan ik mij herinneren maar de grootste attractie hier zijn toch de schildpadden. Op het zandeiland boven op het rif nestelen tientallen schildpadden en aangezien het broedseizoen is, lijkt de kans op een ontmoeting groot. We zien er ook inderdaad één, een groene schildpad, de eerste die we ooit zien. Hij is groot, aanmerkelijk groter dan de karetschildpadden (ook wel soepschildpad) die we voorheen gezien hebben. De tweede die we zien is aanmerkelijk kleiner en schiet er ook heel snel vandoor. Boven gekomen loopt Sue alweer te rennen om de lunch op tafel te zetten. Als ze eten gaat maken neemt ze haar boodschappen tas en loopt er mee alsof ze naar de supermarkt gaat. In werkelijkheid gaat de tocht naar de koelcellen die op het bovendek zijn. Ze kookt echt heel lekker en elke maaltijd is een feestje. Intussen zijn we al weer onderweg want we gaan naar Alladin’s wall en dat is een flink stuk varen. Aangekomen moeten we direct te water omdat we de planning anders niet halen. De duikstek is erg mooi en alhoewel ik meende levendige herinneringen te hebben van de vorige trip, herken ik er weer helemaal niets van.  We zien weer een flink aantal witpuntrifhaaien. Dat komt waarschijnlijk door het slechte zicht, de witpuntrifhaaien zijn wat makkelijker te benaderen en leven op het rif terwijl de andere rifhaaien meer in het diepe blauw rond het rif leven. In het koraal zijn veel doorgangen die leuk zijn om te ontdekken. Tanja gaat een grot in die in een ravijn overgaat, hoekjes om, onder rotsen door manoeuvreren en we eindigen in een kom. We kunnen terug of via het ondiepe rif ontsnappen. We doen het laatste maar daardoor kunnen we niet diep meer. Dat is op zich niet erg want door het matige zicht gaan je meer op het kleine leven focussen en dat zit vaak in het ondiepe gedeelte. Terug op de boot besluit captain Jack om niet verder te gaan maar een volgende duik op dezelfde stek te maken. Twee uur later gaan we weer te water en omdat het al een beetje schemert wordt het zicht nog slechter. We gaan de andere kant op. Daar treffen we een slapend witpuntrifhaai. Ik laat me zakken op een meter of 15 afstand en smokkel telkens een metertje dichterbij totdat ik uiteindelijk op een meter of 3 van de haai vandaan lig. Tanja laat me gaan en scharrelt achter me een beetje op het rif terwijl ik minuten lang de haai probeer te benaderen. Achter en voor hem staan buisalen te dansen als een cobra uit een mand. Als de haai uiteindelijk genoeg heeft van mijn actie schieten de buisalen naar binnen. De haai zwemt weg en laat zich 20 meter verder op weer zakken. Intussen hebben we bezoek gekregen van een grote napoleon die rond een bommie scharrelt, maar ze zijn niet zo makkelijk te benaderen als in Egypte. Telkens als we er heen zwemmen gaat hij naar de andere kant van de bommie. Zodra iedereen weer aan boord is vertrekken we want we moeten 14 uur varen, dat wordt weer een onrustig nachtje.

Klapperende stroming
Gierende stroming op 't Barrierreef