2015 Spanje

De vakantie stond nogal lang op losse schroeven. De prioriteit lag namelijk bij het regelen van alle zaken die om de hoek kwamen kijken bij de koop van het huis in Hollandsche Rading. Hypotheek, taxatie, tekenen koopcontract, aannemer vinden, keuken uitzoeken. Maar dinsdag 12 augustus is alles in kannen en kruiken, zijn we de trotse eigenaar van 508 m2 inclusief bebouwing en kunnen we onbezorgd op vakantie. In Nederland is de zomer ons goed gezind geweest, maar de vooruitzichten voor aankomende week zijn mager dus is er geen enkele reden om de voorgenomen plannen te wijzigen. En die plannen behelzen een bezoek aan de Spaanse Pyreneeën. Zaterdagmorgen half zeven gaat de wekker en rond een uur of half 9 is alles op meer of minder gewelddadige wijze in de auto gepropt. Niet efficiënt genoeg om nog door de achterruit te kunnen kijken maar alle deuren kunnen wel dicht. Wat valt [...]

We worden wakker in een grauw en mistig landschap. Een dikke grondmist maakt dat de tent drijfnat is. Omdat we nog maar een uur of 5,6 te gaan hebben, laten we het voor wat het is, pakken we de tent in en vertrekken. Daarvoor moeten we eerst de beheerder van de camping nog even wakker maken zodat we het luttele bedrag van €5,40 totaal voor deze overnachting af kunnen rekenen. Tomtom raakt op weg naar de Franse Tolakkerweg het pad behoorlijk bijster maar als we ons los schudden van al dat moderne gedoe en gewoon de borden volgen (hinderlijk lastig gevallen door een zwaar geïrriteerde Tomtom die elke kruising aangrijpt om ons op indringende wijze te adviseren vooral af te slaan of om te keren) komen we zonder problemen op de Peage. Aangezien we in de Pyrenees Midi zijn klimmen we al snel boven de mist en worden soms getrakteerd [...]

Vannacht heeft het aardig geregend maar als we om een uur of 8 wakker worden is het bewolkt maar droog. We douchen en pikken ons bestelde brood op bij Luis. Het brood is nog heerlijk warm. Na ’t ontbijt gaan we richting het nationale park Ordesa dat 1 dal verder ligt. Als we het dal in rijden is het prachtig om alle toppen rondom het dal te zien liggen. Het gebergte verschilt aanzienlijk van de Alpen. Behalve besneeuwde toppen die hier maar heel zelden te zien zijn, zijn de Pyreneeën boven de boomgrens ook kaler. Het grijze gesteente is op sommige toppen het enige dat je ziet. Daarbij komt dat er in elke helling ergens een kaarsrechte rand is die het erg aan de Dolomieten laat denken. Het geeft sommige bergen een sombere sfeer, zeker met de alsmaar grauwer wordende lucht. Het gebied van de Monte Perdido is een heel ruig [...]

De voorspellingen waren matig voor vandaag dus besluiten we om wat tekorten aan te vullen. Marieke’s vergeten zolen moeten gecompenseerd worden en de koelbox is overleden. Verder is er een onbedwingbare behoefte aan pesto, iets waar de Spanjaard uit Ford Fiësta niet aan mee wil werken. We besluiten dus om terug te gaan naar de Franse kant en dit te combineren met een bezoekje aan de katholieke variant de Hadj, Lourdes. De tocht is zwaar, veel slingerende bergweggetjes, flinke kuddes schapen die vanuit de mist opdoemen en de weg opspringen, een tunnel met een flinke wachttijd en een verkeerd uitgepakte gok voor wat betreft de te nemen afslag op de Peage, kortom zoals ze in het oosten zeggen: kan beter. Lourdes is bijzonder om te zien. Enorme rijen rolstoelen, voortbewogen door devote dames en heren, op weg naar de overhang waar Maria zich ooit heeft geopenbaard aan herderinnetje Bernadette. De [...]

We slapen slecht maar compenseren dat door lang uit te slapen. Rond een uur of 9 gaan we eruit, scharrelen bij Luis het brood voor vandaag op en ontbijten in een heerlijk ochtendzonnetje. We gaan op pad om de lammergieren te vinden die hier in de buurt voortkomen. De weggetjes in de bergen vergen wel het nodige stuurwerk. Ze vernauwen zich tot net iets meer, soms zelfs minder dan eenbaansweg en worden vergezeld van borden waarop percentages van 25% procent staat. Geen punt voor een Skoda natuurlijk dus ondanks wat manoeuvreerwerk hier en daar komen we toch op het eindpunt van de weg uit en laten we ons in de beste gebarentaal door de dame van de "I" voorlichten. Dat de gebarentaal niet helemaal foutloos ondertitel is blijkt wel als we na een uur ploeteren ontdekken dat we de verkeerde route genomen hebben. We keren terug op onze schreden en [...]

We beginnen te wennen aan het Spaanse leven realiseer ik me als we weer om een uur of 9 wakker worden. Broodje halen bij Luis, ontbijten en op pad. We zijn op weg naar Plan, een hoek van het gebied waar ook een nationaal park is waar met name gemzen te zien zouden zijn. De weg erheen is prachtig, ruw in de berg uitgehouwen tunnels die over gaan in smalle bergweggetjes waar je in onderling overleg met je tegenliggers een passeerplaats moet vinden. Zeker spannend als dat in een tunnel is. Maar we komen er aardig mee weg en zien in de smalle kloof een aantal vale gieren zweven die zonder een slag van hun vleugels alsmaar hoger cirkelen. In Plan bezoeken we de dame van de I waar we in prachtig Frans een uitleg krijgen van de mogelijkheden. We besluiten een onverharde weg naar een refugio te nemen. Dat [...]

Vandaag geen zin om heel actief te doen dus gaan we de Cañon d’Anisclo bezoeken. Dat kan alleen met de auto dus da’s een goeie smoes om lui te doen. De eenrichtingsverkeerweg door de canyon voert langs steil afgronden over een in de rotsen uitgehakt weggetje. Af en toe zien we de rivier die deze kloof heeft uitgesleten glinsteren in de diepte. Ik kan me van de vorige keer herinneren dat er ergens een brug over de kloof was waarachter je een korte wandeling kon maken maar ik begin te vermoeden dat we er voorbij gereden zijn. De rivier stroomt zo’n 50 meter diep onder het bruggetje door. Het pad daalt steil af naar beneden en daar komen we aan bij de plek waar twee riviertjes samen komen. Het koele water nodigt uit om even in af te koelen, maar omdat we geen zwemkleren en handdoeken bij ons hebben en [...]

Voorspelling voor vandaag zijn matig en dat is te horen aan de regen op het dak. We slapen uit en besluiten het weer van de middag af te wachten. Dat valt alles mee en dus pakken we de auto richting de ravina de Escauin. Daar zijn we woensdag ook geweest maar nu benaderen we de kloof vanaf de andere kant. Vanaf de parkeerplaats gaat een wandeling naar een aantal miradors, Spaans voor uitzichtpunten. Als we ons klaar staan te maken, besluit er vlak boven ons een lammergier uit zijn boom te vertrekken, waarbij het gigantische beest (spanwijdte tot 2,60 meter) niet ver van ons overvliegt. Camera is natuurlijk niet in de buurt, maar ach, je moet ook niet alles willen vangen in foto’s. De wandeling is relaxt, redelijk vlak en voert langs steile wanden waar onderin het riviertje kabbelt. Het uitzicht en de uitzichtpunten onderweg zijn prachtig. De zon schijnt [...]

Vannacht heeft het aardig geonweerd en geregend, geen goeie start om tent bij op te ruimen. Maar als we eenmaal de slaperige kop buiten de tent steken valt het mee. We ontbijten, rekenen af, slopen de toko zo beheerst mogelijk en met verontrustend veel ruimte in de auto vertrekken we. Maar het grote voordeel van kamperen is wel dat je met één blik achterom zeker kunt weten niets vergeten te zijn. We laten ons door een soms wat warrige TomTom leiden en met wat eigen inbreng is de reis weinig spannend. Hoogtepunt, wellicht beter: dieptepunt is de Spanjaard in een Ford Fiesta (dit keer echt!) die de maximum snelheid halveert en op willekeurige moment vol op de rem gaat waardoor het rijden veranderd van genieten van de omgeving in scheldend en verwensingen roepend naar de muy debile voortgangster. Maar zoals altijd komt aan alles een eind (en aan een Chorizo [...]

’n Koude nacht, komen de dikke slaapzakken eindelijk weer eens helemaal tot zijn recht. Wel jammer dat er niet al te ver bij de camping vandaan een hond de hele nacht staat te blaffen. Ik zou als eigenaar gierend gek geworden zijn maar blijkbaar kan iemand er daar doorheen slapen. Ik lig er met enige regelmaat wakker van waarbij ik twijfel of ik het zacht maar langzaam met een vergiftigde biefstuk of hard en snel met een nekschot op zal lossen. Geen van beide blijkt praktisch uitvoerbaar dus draai ik me maar om en probeer de slaap weer te vatten. Dat lukt uiteindelijk wel weer. We gaan na het ontbijt op pad om een wandeling te maken in het park. We moeten daarvoor wel een kilometer of twintig omrijden maar eenmaal daar zien we het gelijk: hier zijn we eerder geweest. De wandeling toen eindigde in een stortbui en een [...]

Gebruikelijk ochtendritueel, enigszins verstoord door twee irritante Spanjaarden die gisteren aangekomen zijn. ’t Is me al eerder opgevallen maar Spanjaarden hebben niet echt een goed gevoel voor “private space”. Als we aan het ontbijt zitten in het ochtendzonnetje lopen ze ineens dwars over onze plek, rakelings langs de ontbijttafel omdat de geijkte weg zeker een meter of 10 langer is. Ik ben te verbijsterd om er wat van te zeggen en wil ook geen ingewikkelde discussie opstarten omdat hun Nederlands waarschijnlijk net zo goed is als mijn Spaans en dat maakt het minder leuk om iemand af te zeiken over zijn gedrag. Hoe dan ook: we pakken de auto om met een grote omtrekkende beweging aan de achterkant van Espot uit te gaan komen. Het begint met een smal asfaltweggetje maar al snel veranderd dat in een bosweggetje dat zo’n 7 kilometer de berg op slingert. Niet zo erg als [...]

Ondanks dat we er verblijven hebben we alleen nog maar wandelingen buiten het dal zelf gemaakt. Daar gaan we vandaag verandering in brengen. Vanuit Espot nemen we een taxi. Dat klinkt lui maar het gaat hier over een soort shuttleservice die het park onderhoud met Jeep’s om mensen bij het begin van het wandelgebied af te leveren. Dat klinkt dan weer aardiger dan het is, want je moet er wel een dikke 10 euro p.p. voor een ritje van 15 minuten waarbij je opgepakt zit als vee. ’t Is voor ’t goeie doel. Het stuwmeertje Estany de St. Maurice is het beginpunt van de wandelingen in dit gebied. Rond de stopplaats van de taxi’s is een enorme opeenhoping wandelaars, waarvan het overgrote gedeelte slippers aan heeft. We besluiten om de meute gauw af te schudden door links om het meer te gaan lopen. De wandeling begint pittig en zal voor [...]

De laatste echte vakantiedag. En dat is eigenlijk ook wel prima, we hebben alle wandelingen die niet in de categorie "moeilijk" vielen, gehad op één na en die gaan we dus vandaag alsnog doen. Na twee weken wandelen in de bergen begint er een beetje verzadiging op te treden. Of zoals Marieke dat zo plastisch kan zeggen: "ik ben die stenen en bomen wel zat." Maar eerst nog de wandeling naar de waterval van Gerber. De beschrijving belooft een vrijwel vlakke wandeling maar wij kennen de Spanjaarden intussen als een leugenachtig volkje. En inderdaad begint de wandeling met pittige stijgingen en afdalingen. Dat is ook altijd een beetje zinloos geweld. Je kluunt tegen een helling op om aan de andere kant van het bergrugje even hard weer naar beneden te gaan. De wandeling zelf is wel mooi, donkere bossen beschermen ons tegen de warmte van de zon en als we [...]

Het schemert nog als we opstaan en de tent is zwaar van de dauw. We ontbijten snel, drogen de tent zo goed en zo kwaad als dat kan af, ruimen hem op en rijden rond een uur of 8 de camping af voor de lange terugweg. Tomtom zegt dat het een dikke 13 uren rijden is, opgeteld bij een paar stops en wat lunch- dan wel dinerbreaks zou het moeten lukken om rond een uur of 12 's nachts thuis te zijn. Dat is natuurlijk een mooi plan maar de Franse snelwegen hebben het één en ander in petto voor ons. Als Marieke een stuk rijd zodat ik wat kan tukken en bij komen, rijden we bij Orleans een flinke file in die ons een uur kost. Voor Parijs wordt op de informatieborden gewaarschuwd voor flinke vertraging op de Periferique. We nemen dezelfde omweg als op de heenweg, die ons [...]