Duiken, duiken, duiken...
Thistlegorm

Uitslapen is iets uit een ander leven bedenk ik me als om 6 uur de inmiddels bekende maar o zo gevreesde klop op de deur ons uit de duikerscoma opwekt. We weten inmiddels dat er ruimte is om te soezen en dus rekken we het sluimeren tot 10 voor 6 waarna we met enig doorpakken de fles analyseren, een kop koffie maken en een plakje verse cake verorberen in een rondje van 30” vlak, snel genoeg om ons op tijd op het bovendek te vervoegen voor de briefing van Hamada. We gaan naar Ras Mohammed, één van de bekendste duikstekken van Noord-Egypte. Staat bekend om z’n mooie muurduik, grote vis en verraderlijke stroming. Het schiereiland van het nationale park Ras Mohammed steekt ver de Rode Zee in fungeert als een soort golfbreker waar stroming op vreemde manieren vanuit de enorme diepte oprijzen en om de koraaltorens heen warrelt. We springen vanaf de boot maar worden iets teveel naar achter gedropt waardoor de duik begint met een flink gevecht tegen de stroming. Omdat ik van voorgaande keren weet dat om de hoek de stroming wegvalt en zelfs omkeert ploeg ik er tegenin en zie Gert mee knokken. Achter me zie ik de gids met twee cursisten, één aan elke arm, ook het gevecht aangaan maar achter hem zie ik Samboe, de andere gids, eieren voor zijn geld kiezen en achter de koraaltoren van Sharkreef weg duiken. Als ik 30 seconden later weer om kijk zie ik ook geen Hamada meer en zijn Gert en ik alleen. Twijfel kriebelt een beetje: heb ik wel de juiste beslissing genomen maar een gemeend OK teken van Gert neemt de twijfel weg en we peddelen door. Intussen zien we links van ons een enorme school met big eye travellies waar grote tonijnen doorheen schieten. De muur is echt spectaculair: de altijd aanwezige stroming zorgt voor voldoende voedsel en zuurstof en dus zit muur vol uitbundig groeiend zacht en hard koraal. Net na de hoek draait de stroming om en kunnen we ons moede lijf lekker uit laten rusten terwijl de zee ons langs al dat moois voert. We cirkelen om de koraalpuist van Yolande heen en komen in de sanitair afdeling van El Gamma, daar achtergelaten door het gestrande wrak van de Yolande. WC potten, afvoerpijpen, ligbaden, verwarmingselementen, wasbakken, kortom mocht je iets nodig hebben voor je sanitair: hier ligt het voor het grijpen. Laagje koraal eraf en het is zo goed als nieuw… We maken onze safetystop, schieten de boei (door de Fransen hardnekkig benoemt als parachute (????)) en breken door de oppervlakte. Vlakbij ons dobbert een zodiac die niet van “ons” is maar hij neemt de tijd om bij ons te informeren waar we wel van zijn en schreeuwt “onze” zodiacridder toe om wakker te worden en ons aan boord te laden. Aldus geschiedde en dus staan we 5 minuten later met een mooie duik “in the pocket” aan boord.

De briefing van de tweede duik start met een evaluatie van de eerste duik. Bottomline: Gert en ik hebben als enige het voorgestelde duikplan gedoken. Deze tweede duik begin iets meer naar het oosten, maar gaat langs dezelfde plekken, alleen dan deze keer gepland aan de achterkant van het rif wat wij vanmorgen hebben bevochten. Het wordt een wonderschone duik: velden met anemonen en bijbehorende vissen tussen uitbundige koraaltuinen met veel zacht koraal. Eenhoornvissen, grote puffers, blauwgespikkelde roggen en een enorme barracuda later laten we, na nog een rondje El Gamma, met een tevreden gevoel na bijna een uur de boei op. Twee Fransen, die bij ons in de buurt zijn, die aan boord nogal op zichzelf zijn, lijken geen aanstalten te maken om een boei op te laten terwijl boven ons het een komen en gaan is van zodiacs. Ik gebaar ze dat ze bij onze boei aan mogen haken maar erg snugger reageren ze niet. Uiteindelijk snappen ze het en stijgen mee op. De grote boot is knap ver weg maar de zodaic is nog verder wat mensen aan het oppikken dus starten we met zwemmen naar de boot. De kapitein ziet ons, geeft gas en in no time ligt het grote schip zo dicht bij ons dat we eenvoudig aan boord kunnen stappen. Een absolute topduik!

Tussendoor een lekker lunch en een lekker tukkie en dan is het alweer tijd voor de laatste duik. We liggen in de lagoon, niet ver van de Dunraven en worden met zodiac naar buiten gebracht. De duik is wederom erg gaaf. Lekker relaxt neuzen langs het rif: pyjamaslak, grote schildpad, een Napoleon op nog geen twee meter, kortom weer een gave duik. Het eindigt als we het smalle kanaal terug naar de lagune in gaan. De stroming naar binnen neemt toe en sleurt ons over de nauwe doorgang. Heerlijk om lekker meegesleurd te worden in de wetenschap dat elke minuut ons dichterbij de boot brengt. We komen dan ook prachtig uit bij de boot. Morgen 3 keer Thistlegorm….


Duiken, duiken, duiken...
Thistlegorm