De leegte in
“This is how we do it”

Vandaag de dag met de meeste reiskilometers: 560 km te overbruggen. Ik zou hier graag mooie verhalen over willen vertellen, maar dan moet ik gaan liegen. Er is niets anders te zien dan bosjes en gras, zelfs hutten die menselijke aanwezigheid verraden spotten we nauwelijks. Wel is het af en toe vol in de remmen voor kuddes koeien, geiten en/of ezels. Grappig dat de verkeersborden wel waarschuwen voor overstekende olifanten, maar niet voor huis-, tuin- en keukenvee. Tegenliggers zijn er haast niet en we voelen ons alleen op de wereld als we door een stuk van de Kalahari rijden. Maar dat zul je altijd zien: even stoppen voor een plaspauze en er wordt uitbundig gezwaaid en getoeterd. Ach, niemand kent ons hier. Onze camping van de dag heeft een heerlijk restaurant, wifi en een zwembad. Alwaar ik nu de memoires van de dag voor jullie aan het schrijven ben. Morgen vertrekken we per kano de Okavango Delta in, op zoek naar nieuwe avonturen! (we zijn dus weer even offline)


De leegte in
“This is how we do it”