Reisverslag Egypte 25 april-2 mei 2003

Joop is gisteren in het ziekenhuis terecht gekomen met een maagbloeding en dus kunnen Joop en Gemma niet mee. Heel naar nieuws en ik slaap er slecht van, want hun gezelschap maakt zo’n vakantie voor ons wel een stuk leuker. Ook het nieuws dat ze voorgoed naar Bonaire gaan verkassen is op zich voor hun heel leuk maar voor ons toch heel jammer want dat betekent dat we twee vrienden kwijt raken. We gaan op bezoek om een uur of 1 en hij ziet er een beetje witjes uit maar heeft verder al weer praatjes. We moeten rond een uur of half 2 weg omdat we naar Schiphol moeten. We nemen de taxi naar het station en gaan met de trein naar Schiphol. Daar is al een groepje aangekomen en langzaamaan arriveren de andere medereizigers. Het inchecken van de bagage is een hele klus want de verscherpte veiligheidsmaatregelen zorgen er voor dat elk mes in de bagage gecontroleerd moet worden. Veel tassen moeten open, vaak dichtgebonden met tiewraps. Glenn en Arno worden er aardig chagrijnig van en staan heftig te discussiëren met de douane, niet dat het enige zin heeft maar dat geldt ook voor de controles die uitgevoerd worden. Uiteindelijk mag iedereen zijn mes meenemen. Ook het checken van het gewicht is een hele tour, aangezien iemand besloten heeft om de handbagage te gaan controleren op overgewicht. Een hele groep mensen met laptops, duiklampen en ademautomaten zucht en steunt en er wordt op grote schaal gefraudeerd: 3 keer dezelfde tas neer [...]

Dolfijnen hebben altijd een magische aantrekkingskracht. Het gevoel dat ze je geven, de idee dat je te maken hebt met een intelligent beest, de speelsheid en de gracieuze manier waarop de beesten bewegen maken dat iedereen dolfijnen vertederend vind en terecht. Als we na een bezoek aan Dolphinereef willen vertrekken zwemt er grote groep dolfijnen rond de boot. We stoppen en met de zodiak varen we naar de groep dolfijnen die iets verder op rond doolt. Midden in de groep springen we overboord. We landen tussen een groep van 50 of meer dolfijnen die aan alle kanten om ons heen schieten en nieuwsgierig dichterbij komen om ons uit te checken. Als ze het zat zijn en vertrekken klimmen we aan boord van de zodiak en als die een rondje vaart zitten in no time de dolfijnen weer te spelen in de boeggolf. We vallen weer overboord en het spel herhaalt zich zo een aantal keren. Telkens als de zodiak motor gestart wordt, komen de dolfijnen van alle kanten aan om in de boeggolf te spelen. Eenmaal boven gekomen is de hele groep bijna high van opwinding... Een andere ontmoetingen met dolfijnen was tijdens een checkout duik in februari 2002. Als we bijna terug zijn bij de boot komen 2 grote en een kleine dolfijn poolshoogte nemen. Ze draaien rondjes om ons heen en op een bepaald moment besluit het jonkie te gaan dollen. Hij laat zich op zijn neus naar beneden zakken en maakt een pirouette staande op zijn neus. [...]

Vanmorgen rond een uur of half negen wordt de boot wakker en kunnen we aan het ontbijt. Pannenkoeken, gebakken ei, fruit en pitabroodjes. Ahmed, de ietwat corpulente kok staat alweer met een glimmend voorhoofd en een brede glimlach in zijn keuken van 1 bij 1 meter. Achter de bar staat Tata de pannenkoeken te verdelen en koffie te schenken. We varen uit en krijgen een briefing van Wael, die speciaal voor ons is terug gekomen. Hij is gestopt met duikleideren en woont in Frankrijk. Hij is nog steeds dezelfde, grappig maar met een iets te groot ego. Hij herkent mij nog, waarschijnlijk vanwege het akkefietje van vorig jaar waarbij hij zich niet aan zijn afspraak hield en wij nogal pissig op hem waren. Toch is hij wel aardig. Hij heeft meer moeite met het herkennen van Tanja omdat haar haarkleur afwijkt van vorig jaar, al snel wordt ze omgedoopt tot Blondie. We vertrekken over een onrustige, winderige Rode Zee en komen rond een uur of elf aan bij het Abu Galawa rif voor de checkoutdive. Eerlijk gezegd snap ik de naam van het rif niet erg want vorige heette dezelfde stek nog Sha'ab El Erg, maar goed. Al bij het optuigen zien we 2 dolfijnen rondzwemmen. In de opwinding spring ik zonder lood overboord. Terug naar boven dus en de loodgordel om. Vervolgens zakt mijn fles af en is die van Tanja losgeschoten, so far for safety. Na wat gepiemel om uitgelood te raken dalen we af en krijgen gelijk gezelschap van [...]

Het weer is er niet beter op geworden, er staan behoorlijke schuimkoppen op de golven. We zijn op weg naar Abu Nahas voor een wrak duik. We ankeren achter het rif en worden met de zodiak boven de Giannes D gedropt. Meteen als je onder water kijkt zie je wrak liggen, ietwat schuin met de machine kamer stoer overeind staand. We dalen af en komen uit boven het achterschip wat we vorig jaar gemist hebben. We gaan door de machinekamer en de stuurhut. Omdat de stuurhut flink helt en toch een echte stuurhut is, wordt je in de war gemaakt en raak je soms je oriëntatie kwijt. Alsof je een kamer op zijn kant zet en tegelijkertijd gewichtsloos wordt. We gaan vervolgens door naar het middengedeelte dat bestaat uit verwrongen ijzer. Er tussen zitten overal vissen en anemonen. Zo'n wrak is een enorme broedplaats voor leven. Er zwemmen prachtige vleermuisvissen, overal zitten koraalduivels, tussen de wrakstukken komen de vette koppen van murenes uit, konijnvissen schieten paarsgewijs voorbij, parelbaarzen zwemmen door de machinekamer, Arabische keizersvissen zwieren langs, schorpioenvissen liggen gecamoufleerd tussen de spanten van het wrak, kortom een dierentuin zonder hek.  Omdat we terug moeten navigeren naar de lagune, de enige plek waar de zodiak ons op kan pikken met deze golven, halen we het voorschip niet. Louise gaat er als een speer vandoor, bang om de boot te missen, en dan pas merk ik op dat Glenn er niet meer bij is. Die blijkt tijdens het afdalen niet lekker te zijn geweest en is weer in [...]

Ik word een beetje katerig wakker, heb weer niet echt lekker geslapen maar Tanja’s rug gaat de goede kant op. We gaan de oversteek wagen naar de Sinaï. De tocht is behoorlijk ruig maar we komen er zonder kleerscheuren vanaf of het moet Fred zijn die even iets verder overboord gaat hangen om wat eten te verwerken via een niet reglementair kanaal. Was natuurlijk niet zeeziek, want dat is niet stoer, had iets verkeerds gegeten... We komen aan bij de andere kant en meren af bij de Thistlegorm. Er liggen al vijf andere boten dus dat gaat makelijk. We maken ons klaar voor de eerste duik, naar het achterdek, het diepste gedeelte, zo'n 30 meter. We dalen langs de ankerlijn af die vastgemaakt is op het middenschip. Achter het middenschip is een gedeelte van het schip wat verwoest is bij het bombardement waar de Thistlegorm door is gezonken. Het is altijd een indrukwekkend gezicht om het wrak te zien verschijnen als je afdaalt. Eerst zijn de vormen vaag en onduidelijk, maar als je zakt zie je de contouren van het schip verschijnen en dat is altijd spookachtig. We komen al snel bij een grote groep barracuda’s die rondcirkelen. Aan de zijkant staan grote tonijnen in de stroming. Om ons heen drijven veel kwallen. Op het verwrongen staal van het middenschip ligt een krokodilvis anoniem te doen. Op het achterdek is een ruimte met een luchtbel waar je met zijn tweeën in kunt. Dat is behoorlijk vreemd, op 30 meter diep je adem automaat [...]

Vanmorgen maken we onze eerste duik rond half 8 op Ras um Sid een rif voor de kust van Sharm. Het is een prachtig rif met veel gorgonen en koraaltuinen. Bij het begin zien we een reuzemurene en een schildpad die lekker aan een kwal ligt te knagen. De koraaltuinen zijn schitterend, overal fladderenvlaggenbaarsjes om ons heen, koraalduivels, koraalklimmers, parelbaarzen, een overweldigend duik. Bij het aan boord klimmen van de zodiak moeten we door een soep van kwallen heen ploegen. Na het ontbijt vertrekken we naar Ras Mohammed, het nationale marine park. We beginnen de duik met de hele ploeg tegelijk en dat is behoorlijk chaotisch. Als iedereen zich een beetje gesetteld heeft, begint een prachtige duik. We zien een schildpad, veel anemoonvissen, een grote Arabische keizersvis. Aan het einde komen we bij de lading van Yolanda, een vlakte vol met wc potten, pijpleidingen en ligbaden. Boven lunchen we en vertrekken naar een slaapplek even verderop te weten de Alternatives. We maken daar rond 4 uur een duik en dat is een prachtige duik, twee koraalpinakels dichtbij elkaar, waarvan 1 kant heel erg dood is maar de andere kant is springlevend en prachtig. Duizenden oranje vissen dwarrelen overal om ons heen, metershoge gorgonen waaieren in de stroming, we komen twee napoleons tegen, kortom ook weer een prachtige duik. Het koraal ziet er ook prachtig uit. We maken ander en half rondje en gaan terug omdat we het koud krijgen. Om 8 uur gaan we op dezelfde plek weer te water en zien gelijk bij de eerste [...]

Oranje boven, natuurlijk, het is koninginnedag, maar vandaag is het toch weer het blauw beneden. de dag begint met Aerobic op het achterdek, lekker in je zweetpakje. We moeten vroeg op omdat we als eerste een duik opnieuw bij Ras Mohammed willen maken. Dat lukt aardig want er ligt nog maar 1 andere boot. Een mooie duik, dezelfde als gisteren maar nu rustig. We zien grote groepen makrelen naast de drop-off hangen. Verder op komen we een schildpad en een Napoleonvis tegen, twee schildpadden en een sidderrog. Overal om ons heen zwemmen grote vissen, makrelen en tonijnen. Doordat er niet gevist mag worden in het park is de visstand hier behoorlijk veel beter als buiten het park. Bij de wc potten zien we een enorme baars, verder zwemmen er tientallen blauwgespikkelde pijlstaartroggen. Ergens tussen de pilaren is in een triggervis een nest te graven, erg agressieve beesten, zeker als ze nesten aan het maken zijn. Op zijn zij wiebelt hij heen en weer en maakt zo een put, Met zijn bek haalt hij de grote stukken weg en dumpt die verder op. We duiken uit rond Baby Jolanda en worden door de zodiak opgepikt. Als we terug varen komt de zoete vanillegeur van de pannenkoeken van Achmed ons al tegemoet. Aan boord hangen we de spullen af en gaan gauw het ontbijt van Achmed eer aan doen. Bij de Dunraven worden we als derde groep bij de boeg gedropt en moeten dus helemaal naar de schroef van het wrak toe zwemmen. Als we daar [...]

We vertrekken rond 7 uur richting Hurghada om daar op het wrak van een Egyptische kanonneerboot te duiken. De naam is geheim, maar omdat hij voor de haven ligt wordt er meestal aangerefereerd als El Mina, Arabisch voor haven. De boot is tijdens de 6-daagse oorlog door de Israëlische luchtmacht tot zinken gebracht. Er staat behoorlijk veel stroming dus wordt er een lijn langs de boot gehangen om ons aan voort te trekken naar de ankerlijn die aan het wrak vast zit. We dalen af en komen bij het wrak dat op 35 meter diepte ligt. Het is op zich een interessant wrak, zoals eigenlijk elk wrak, maar het leven er om heen is heel minimaal. We beginnen achteraan bij het diepste punt en duiken naar de boeg. Daar zit een groot gat, duidelijk door de inslag van een bom of raket. Er zitten nog een kanon en een mitrailleur duidelijk zichtbaar op het wrak. Eenmaal terug bij de ankerlijn zit er een hele dikke murene met zijn kop lekker naar buiten te geeuwen, hij laat alle aandacht gelaten over zich heen komen. Iedereen die er langs komt blijft hangen of poseert ervoor. Via ankerlijn terug en na een safetystop van een minuut of 5 komen we boven waar het flink stroomt. Langs het touw tijgeren we terug en klimmen aan boord. We varen naar de haven van Hurghada waar we aanleggen naast een vissersboot. Daar zitten de lokale vissers met zijn alle de netten te boeten. Ziet er uit [...]

Vandaag is het dan echt over, we moeten om 12 uur op het vliegveld zijn en dus wordt alles gepakt en van boord getild en boven op de bus gestapeld. We maken nog een paar groepsfoto's. Rond 12 uur staan we op het vliegveld en zo lastig als de heenweg ging, zo soepel was het vertrek. We shoppen nog wat in de taxfree maar dat is niet veel. De enkele whisky die ze hebben is duurder dan in Nederland. We kopen nog wel een granieten kat voor in de tuin. Omdat we niet echt hoefde hadden we gedacht als we hem voor $10 kunnen krijgen nemen we hem mee. Navraag leverde op dat het ding $40 moet kosten. Proestend van het lachen zeggen we gedag, om vervolgens ingehaald te worden door de verkoper: "I make special price for you". Hij slaat wat cijfers aan op zijn rekenmachine, hier een % teken, daar een / teken, uiteindelijk drukt hij op CE en tikt snel $35 in. Nee, ook daar doen we het niet voor. Wat wij er dan voor over hebben? Nou $10 en geen cent meer. Nee dat kon echt niet. Ok dan gaat het over. We lopen weg maar nog geen 5 meter verder houdt hij ons al weer aan en zucht en zegt OK $10. We lopen mee terug en als hij het beeldje heeft ingepakt zegt hij: $15 please. Dus nemen we nogmaals zonder zaken gedaan te hebben afscheid. Omdat er nu toch wel doorgedrongen is dat [...]