2004 Reisverslag Egypte

Vrijdagmiddag 10 september 2004, half één 's middags: vanaf Schiphol vertrekt een Boeing 757 van Dutchbird met aan boord een groep van 14 duikers van Gejo voor een duikvakantie in Egypte, maar niet nadat Rob Vos bij de veiligheidcontrole bijna zijn broek uit moet doen om zonder piepen door het poortje te komen en vervolgens zonder te boarden aan boord komt, verwarring onder het personeel zaaiend. Gek toch dat sommige mensen daar meer last van hebben dan anderen… Zo'n anderhalf jaar geleden is het idee geboren om naar de Brothers te gaan. Louise heeft tijdens de Gejo liveaboard van april 2003 [...]

De volgende dag worden we aan het ontbijt verwelkomt door een dikke, kale Arabier die doof is: Ali Baba, de duikleider voor de komende week. Leest lip in vier talen (zolang Rob Vos die lange snor van hem maar een beetje optilt). Hij praat goed Engels alhoewel het is even wennen aan zijn manier van spreken en je moet goed luisteren maar het is zeker geen handicap. Hij vertelt in het kort wat de plannen zijn maar waarschuwt al meteen voor de wind die hard waait en de golven flink opstuwt. We vertrekken naar een duikstek om de checkout duik te maken en [...]

Die volgende dag waait het zo mogelijk nog harder en als we bij Elphinstone aankomen spoelen er golven van 1½, 2 meter over het rif heen. Er is nog een andere boot, die net bezig is te gaan duiken: de duikers moeten vanaf een stampend achterdek in het water springen en naar de zodiak zwemmen en vervolgens aan boord klimmen omdat ze niet gewoon in kunnen stappen vanwege de golfslag. Een spoedoverleg later zijn we, uitgezwaaid door een groep dolfijnen die om de boot heen zwemmen, op weg naar Abu Dabbab, een rif in de luwte van de kust. Dit tot groot [...]

Boven op het rif staat een vuurtoren, bemant door 3 militairen, strak in uniform bestaande uit een vet en ranzig T-shirt, afgekleed met een bijpassend versleten en van gaten voorziene korte broek, kortom wij hoeven niet te vrezen: het Egyptische leger staat paraat. Voor het ontbijt maken we ons klaar voor de eerste duik. Het rif heeft een eivorm en de duik gaat plaats vinden op de spitse punt, blootgesteld aan de straffe wind. Voor het droppen van de duikers worden altijd twee zodiaks gebruikt, zodat je alle ruimte hebt. Verder worden de twee groepen elke begeleid door een duikleider. Naast [...]

Tijdens de liveaboard met de Royal Emperor, met (dove) duikleider Ali Baba, zijn we vanwege die harde wind afgeweken van het plan om naar de Brothers te gaan en zijn onderweg naar Daedelusreef. Bij het aan boord komen staat op het whiteboard een afscheidskreet van de vorige groep: No Hammerheads. Shit! Hamerhaaien staat hoog op mijn wensenlijst maar omdat ze over het algemeen redelijk diep zitten heb ik ze tot nu toe niet gezien. Eenmaal op het Daedulesreef gaan we op de kop van het rif een duik maken. Ali Baba's briefing is duidelijk. We worden in de [...]

De volgende dag is de wind afgenomen en is de golfslag behoorlijk minder. We beginnen weer met een duik aan de noordkant van het rif. Terwijl de eerste groep in het diepe blauw vijf hamerhaaien ziet (of vijf keer dezelfde), wordt de tweede groep na tevergeefs wachten in het blauw, bij het rif begroet door een school van 35 hamerhaaien. Sierlijk komen ze de groep tegemoet, zwemmen onder ze door en langs ze heen en verdwijnen in het blauw. Als de zodiak bij de Royal Emperor aan komt zit er een boot vol met duikers die hun vuisten naast hun [...]

Rond een uur of 4 komen we aan bij Elphinstonerif en deze keer is de zee veel rustiger dan de vorige keer. Er liggen dan ook veel meer boten. Het is een beroemd en berucht rif,  zo’n 20 meter breed en 300 meter lang, ligt het als een muur in zee. De eerste duik vindt plaats op de noordelijke punt. We worden aan het einde van het rif gedropt en dalen tegen de gierende stroming in, af naar 40 meter. We ploegen, zo dicht mogelijk tegen het rif, naar de hoek van het rif op zo’n 45 meter en keren daar om. [...]

De volgende dag is de laatste. Er is een groep die met Ali Baba meegaat naar een Arch, een diepe boog die op 58 meter diep in het rif zit die als een soort tunnel van de ene naar de andere kant van het rif loopt, terwijl een ander deel van de groep, minder geneigd tot het verkennen van onbetreden terrein een “gewone” duik maakt op de noordpunt van het eiland, waar we gelukkig de enige duikers zijn. Als we afdalen is het weer keihard ploegen tegen de stroming in, maar deze keer worden we beloond met 4 grijze rifhaaien die duidelijk [...]

Als ik ’s ochtends op weg naar het ontbijt ga, doe ik voorzichtig de deur op een kier om te zien of Sammy misschien niet de nacht op de drempel heeft liggen slapen wachtend op een wens. Het hotel is wel aardig maar geen topper. De organisatie is erg slecht en het eten op zijn hoogst redelijk, dan neemt niet weg dat we ons prima vermaken. ’t Is lekker weer, het zwembad is heerlijk en de kamer is heerlijk koel. In het zwembad word een geheel nieuwe vorm van flessenvoetbal geïntroduceerd, een versie waarbij ook gekopt mag worden en andere [...]