Reisverslagen

De antarctische fellowship heeft de reis naar het einde van de wereld voltooid. Van hier af aan kunnen onze trouwe vierwielers 'Duster' en 'EcoSport' ons niet meer verder brengen en ze mogen na hun trouwe dienst weer terug naar de stal. Vandaag staat dus een beetje in het teken van het inleveren van de auto's en de logistiek die daarmee samenhangt; boodschappen doen, ritje naar het nationale park, boeken van een boottocht voor morgen. Het voelt een beetje als afscheid en het einde van een stukje vakantie. Afscheid nemen doe je in stijl, dus onderweg naar het park laten we Duster en EcoSport nog één keer uit op onverharde weg en happen weer even lekker in elkaars stof! De wandeling die volgt staat in schril contrast tot wat we eerder in Patagonië ervoeren; het pad bestaat niet uit enkel gravel zand en stenen, maar nu ook uit aarde en vermolmd [...]

Vanmorgen wakker geworden met een prachtig uitzicht over de Atlantische oceaan. De omgeving van Rio Grande is precies wat ik me ervan had voor gesteld, het enige dat totaal anders is, is Rio Grande zelf. De weg ernaartoe is leeg kaal en vlak, niets te beleven behalve de incidenteel in het land geplaatste ja-knikker. Rio Grande zelf is sowieso veel groter dan gedacht en kent een Amerikaanse lay-out: alles in rechte lijnen, veel éénrichtingverkeer. Een niks-aan-de-hand-stad met opvallend veel jeugd. Na wat heen en weer gedoe over de niet goed gereserveerde hotelkamer vinden we allemaal onze plek, Esther, Frank, Cyriel en ik aan het strand en Willem en Marieke een kilometer of 2 verderop in de stad. Goed geslapen en vertrokken richting Ushuaia, 200 kilometer van Rio Grande. Het eerste deel ploegen we door een dor vlak land maar dan zien we het landschap langzaam veranderen in heuvels en bos. [...]

Na een onrustige nacht in Punta Arenas gaan we op weg naar Rio Grande. Iedereen is al rond 4 uur wakker maar officieel begint de dag om 6.30 zodat we om 9 uur de pont kunnen nemen. Gekozen voor de pont in plaats van de weg vanwege de eventuele kans op dolfijnen. De eersten zien we al in de haven wanneer we nog in de wachtrij staan met de auto. Aan dek komt er ook nog een zeeleeuw voorbij, het begin is goed. De volgende 2 uur staan blauwbekken aan dek, wat niets meer opleverde dan een paar koude handen. Maar in de laatste 10 minuten kwam alles goed. Het leek alsof ze ons opgewacht hadden en vanaf de kust kwamen ze naar ons toe met een geweldige show. Met grote sprongen werden we verwelkomt. Eenmaal bij de pont zwommen ze met ons mee en zijn er heel wat foto' s en filmpjes gemaakt. Was een meer dan [...]

Met pijn in het hart nemen we vandaag afscheid van onze berg. Hij was er altijd bij het opstaan, het eten en als we gingen slapen. we zullen hem missen! Nu op naar de volgende fase van onze reis: Punta Arenas. We hebben gelukkig net genoeg benzine om het enige tankstation in de buurt te halen in Puorto Natales, 60 km verderop. Dit dankzij Paulien, die een mannetje kent die ons voor een zacht prijsje aan de benodigde benzine kan helpen. Dus met een volle tank en een zonnetje op onze bol, vertrekken we naar Punta Arenas. Ons plan is om voor Punta Arenas af te slaan richting een pinguïn kolonie, maar de saucijzen broodjes die we nemen als lunch brengen ons dusdanig van slag dat we de eerste afslag missen en de 2e blijkt gesloten. De broodjes bestaan uit een soort stopverf met daarin ham, kaas en niet te [...]

De wekker gaat om half 8; da’s beter dan een gemiddelde werkdag maar voor een vakantiedag weer rijkelijk vroeg. Ik gooi de gordijnen open en vergeet ter plekke die nare wekker. Voor me strekt zich een grondmistlaag van een meter of 3 dik die boven de rivier ligt als een dikke pluk watten. Boven deze deken een strak blauwe lucht maar de echte eyecatcher ligt in de verte. Het massief van Torres del Paine ligt te glimmen in de morgenzon. Haarscherpe rotspieken die zich bijna horizontaal omhoog naar de blauwe hemel uitstrekken, geflankeerd door maagdelijk witte sneeuwvelden. We ontbijten snel en vertrekken voor een lange wandeling. De hoeveelheid brandstof die nog resteert in onze Dustert baart me een beetje zorgen maar een ruwe berekening levert op dat het moet kunnen. Paulien, onze redder in nood van achter de receptie heeft ons uiterst behulpzaam uit de doeken gedaan wat er te [...]

Tijd om mijn stukje voor de blog te schrijven. Met de oortjes in en Muse op moet dat lukken. De dag begonnen met een goed ontbijt zonder blauwschimmels op de zoetigheden. Heerlijk geslapen in een cabana voor 6 personen waar de paarden voor het raam staan en de ganzen groene kledders achterlaten op de stoep. Vandaag 2 korte wandelingen gedaan in het nationale park Torres del Paine die toch op onverklaarbare wijze best wel lang duurden. Eerst Lago Grey waar we al een voorproefje op Antarctica kregen van blauwe ijsschotsen. Daar ook voor het eerst kennis gemaakt met de Patagonische wind die behoorlijk stevig is. Na dit kleine rondje nog niet genoeg uitgewaaid en doorgereden voor een wandeling naar het Cuernos uitkijkpunt. Vreemde landschappen met dode bomen, een azuurblauwe rivier en wolken die van de bergketen afrollen. Aan het einde van de wandeling leken de wolken trouwens meer op ufo's.De autoritten zijn hier zelf ook al de moeite waard al [...]

- ‘ Hoeveel chileense peso’s heb jij nu gekregen voor je argentijnse peso’s?’ - ‘ Nee, je moet vermenigvuldigen met een factor 1 gedeeld door 175!’ - ‘ Ik heb ook nog 70 euro, en Frank heeft ook nog, Die kunnen we ook nog wisselen’ We zijn zojuist de Argentijns-Chileense grens gepasseerd en zitten in een blokhut enkele tientallen meters verder aan een excellente hamburger terwijl we de valuta-strategie van de komende dagen doorspreken. Een lastig verhaal: via e-mail contact hebben we begrepen dat we het onderkomen van de eerstkomende drie dagen contant in Amerikaanse dollars moeten voldoen. Betalen met Chileense Peso’s gaat een verhoging van 20% opleveren. Het zal nog lastig worden om dit ter plekke uit te vogelen bedenken we. Eerder vandaag vertrokken we uit El Calafate, met het plan daar Amerikaanse dollars te bemachtigen. Hoog tijd om Hotel Kaleshen te verlaten; het toilet op onze hotelkamer is [...]

Na twee dagen lekker zelf onze ontbijtjes te hebben geregeld zijn we nu aangewezen op de eetschuur van hotel Kaleshen in el Calafate en dat valt nog niet echt mee. Esther had een cake-achtige met een prachtige blauwschimmel. Voor (banket)bakkers is hier in Argentinië nog een wereld te winnen. De tafels worden niet afgeruimd en het buffet niet aangevuld. Maar goed, het weer is heel erg mooi en ons humeur niet kapot te krijgen. We gaan naar El Perito Moreno, een uitloper van een enorme gletsjer op zo’n 80 kilometer afstand van el Calafate. Wat een prachtig beeld als je daarop aan komt rijden! Ondanks dat het niet top-hoogseizoen is, staan de miradors toch vol met busladingen senioren. Ons was geadviseerd om de noordkant te bekijken en dat bleek een prima keuze. We kochten snel kaarten voor de boot die ons erlangs ging varen en na een snel kopje koffie [...]

Donderdag 25-02, de dag van de terugreis. Niet de reis naar huis natuurlijk, maar terug naar El Calafate. En zo'n zware dag start je natuurlijk met een goed ontbijt, glaasje jus, kopje koffie/thee en een eitje. Vervolgens start de zoektocht naar een benzinestation en dat lijkt makkelijker dan het is, want nergens iets van Shell, Esso of BP te zien natuurlijk. Gelukkig krijgen we van de lokale autoriteiten de aanwijzing, rij het dorp uit en dan na 500 meter links. En ja hoor, daar staat iets dat lijkt op een rij auto's en een soort container. Na even stoeien met de volgorde van de auto's en de plek van de tankdop, rijden wij vrij vlot met een volle tank de weg weer op. Je hebt hier geen TomTom of Google Maps nodig hoor, gewoon 1 uur rechtdoor rijden, dan rechtsaf en weer een uur rechtdoor, dan nog 1x naar rechts [...]

Tijdens de vlucht wordt veelvuldig uit het raam gekeken en gefotografeerd, want we zien het landschap al snel veranderen in een uitgestrekt wonderschoon landschap waar geen einde aan lijkt te komen. De landing lijkt ruw te worden gezien het harde werken van de piloot om de kist recht te houden, maar het is een zachte touch down. We zijn er nu echt! De bagage komt heel snel, dat lukt altijd makkelijk op een kleiner vliegveld. De autoverhuurder heeft echter zijn rolluik ernstig dicht zitten en er zit niets anders op dan te wachten tot 14 uur. Maar dan heb je ook wat! Als eerste worden we verrast met een Ford Ecosport en vervolgens komt Willem aanrijden, tegen het verkeer in, in een Dacia oh nee Renault Duster. Lekker ruime auto’s en dat moet ook wel met 1,8 bagagestuk per fellow. Eenmaal op weg komen we er redelijk snel achter dat [...]

Zo’n verhaaltje over de eerste dagen van de vakantie heeft nogal eens de neiging om te ontaarden in een klaagzang. Niet dat we daar ook maar enig recht op hebben want het is gewoon een investering in de nabije toekomst. Daarnaast kan het ook uitermate vermakelijk zijn. Tijdens de vele uren wachten vermaak ik me dus met kijken. Een kleine bloemlezing. De incheckbalie van de luchtvaartmaatschappij GOL (op internet te vinden onder URL www.voegol.com....) wordt bemand door een uitermate vriendelijke en behulpzame Braziliaan die ons voorziet van een boardingpass en graag laat horen hoeveel talen hij wel niet machtig is. In de vertrekruimte zijn 4 balies waarachter elke 2 personen zitten die allemaal heel hard investeren om zo min mogelijk te doen, terwijl ze de schijn hoog houden erg druk te zijn. Als er iemand naar hun balie toe dreigt te lopen met een vraag, staan ze op, lopen naar [...]

Afgelopen maanden zijn we druk bezig geweest om te achterhalen hoe het zit met bagage. Een extra tas en duikbagage lijken soms moeilijker te regelen dan het in de lucht houden van een vloot Boeings. Nee meneer, u kunt gewoon een extra tas bij de KLM aanmelden. Nee, zegt de mevrouw van de KLM, dat kan niet met de tickets die u geboekt heeft. Maar als u mij u boekingsnummer geef, zal ik de vlucht omboeken. Omboeken? WTF...Oh nee, dat kan toch niet. En duikbagage? Die moet wel van tevoren aangemeld worden. En duiklampen? Dat mag alleen in de handbagage. Nee, zegt de mevrouw van het reisbureau, juist niet in de handbagage, behalve de accu, die juist weer wel. Zelfs tot in Brazilie moet rond gebeld worden voordat we min of meer duidelijkheid hebben over wat ons te doen staat. Dus melden we ons met een lichte onrust in de [...]

Een aantal mensen waren benieuwd naar onze route, vandaar een kaartje met de voorlopige planning en route. Een beetje flauw maar Google wil geen routebeschrijving maken naar de plekken in Antarctica, alsof ze daar geen wegen hebben...

Nog een paar weken en dan vertrekken we eindelijk .... Pffffff ben er wel aan toe hoor, al die voorbereidingen, voorpret, geregel en natuurlijk ... DE LIJSTJES! Actielijstjes, contactlijstjes, bagagelijstjes, lijstjes voor duikspullen, landenlijstjes, reislijstjes etc. En natuurlijk het belangrijkste lijstje van allemaal, je miste hem zeker al ... het "Oh Shit Vergeten lijstje" Nu ik zo zit te typen bedenk ik plotseling dat er nog een lijstje moet komen met bezienswaardigheden, Oh Shit. Gelukkig hebben we nog een paar weken.

Het klinkt altijd goed en nu kan het eindelijk gezegd worden: volgende maand vertrekken we! Betekent wel dat er van alles geregeld moet gaan worden. Zo moeten we uit gaan zoeken hoe zwaar alle bagage weegt die we mee willen nemen. Als ik er aan denk, moet de volgende vakantie toch maar weer naar de tropen zijn: wat zwembroeken, t-shirts en je slippers zijn genoeg voor een week of 2. Nu moeten we droogpakken, dubbele automaatsets, fotocamera's, onderwaterbehuizing, go pro spullen, dikke jassen, truien, reparatiesetjes en met wat geluk is dan nog ruimte over voor een paar sokken... Vanmorgen dacht ik opeens dat de teller op de site helemaal niet goed stond: 60 nachtje slapen! Dat klopt wel tot aan het vertrek naar Antarctica maar niet voor het vertrek naar Zuid-Amerika. Opeens staat de teller op 45 en ondanks dat het nergens op slaat lijkt het opeens veel sneller te [...]

Intussen is er wel het één en ander duidelijk geworden over de vakantie, zoveel zelfs dat er al een soort van vast omlijnt programma is ontstaan. Deze pagina is vooral gemaakt omdat ik het handig vind om het op een rijtje te zetten en dat overal en altijd beschikbaar te hebben hieronder de plannen tot zover. 22 februari: KLM KL791 Amsterdam (09.55) - San Paulo (18.05) 22 februari: KLM KL9321 San Paulo (20.55) - Buenos Aires (23.50) 22 februari: Overnachting in hotel Plaza Central Canning 23 februari: Aerolineas Argentinas AR1870 Buenos Aires (10.00) - El Calafata (13.20) 23 februari: ophalen huurauto vliegveld El Calafate 23 februari: rijden naar El Chalten (ong. 4 uur), overnachting: Anita´s House (Av. San Martín 249, El Chalten, 9301, Argentinië) 25 februari: rijden naar El Calafate (ong. 4 uur), overnachting: Kalenshen Hotel Cerro Calafate (Calle 998 N36, El Calafate, 1002, Argentinië) 25 februari: rijden naar Torres del Paine (ong. 4 uur), [...]

Toegegeven, erg vroeg om nu al af te gaan tellen maar 't is nog minder dan 1 jaar. Reden om er nu al iets over te zeggen is het feit dat Frank aan kwam met een aantal filmpjes over de zogenaamde Drake Shake. De overtocht van Usuaia naar Antartica gaat via de Drake Passage en die staat bekend als het slechte stukje zee op deez' aard: Overigens hebben wij gewoon de Drake Lake besteld.... We zijn druk bezig om uit te zoeken wat we voorafgaand aan de trip gaan doen. Waarschijnlijk wordt het zuidelijk Patagonië maar er moet nog veel uitgezocht worden. Een paar weken geleden zijn we al eens bij elkaar gekomen: Esther, Cyriel, Frank, Gert-Jan, Marieke en ik om plannen te maken. Veel leuke dingen te zien, maar dat maakt het gelijk ook weer ingewikkeld. Keuzes, keuzes, keuzes....